Αλέξανδρος Μαυρογένης, "Τρία ποιήματα"

Μικροσκοπικό φεγγάρι

Είσαι ένα συνεσταλμένο μικροσκοπικό φεγγάρι που δειλά ξεπροβάλει μέσα στη νύχτα.

Τώρα κάνεις τα πρώτα σου βήματα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος.

Μην ανησυχείς, όλοι με δέος αντικρύζουμε την θάλασσα του απείρου.

Είμαστε όμως και τα αστέρια που σε συντροφεύουμε, ανοίγουμε ρωγμές στο σκοτάδι.

Είναι η ανταμοιβή σου, επειδή φωτίζεις τις νύκτες μας.

Δεν θα σε αφήσουμε ποτέ μονάχο σου, ακόμη και όταν λάβεις τη μορφή της πανσελήνου. (Μέχρι ένα όνομα να σε συστήσει στον κόσμο θα σε αποκαλώ μικροσκοπικό φεγγάρι).

Κόρες του Ήλιου

Υπηρέτησαν με αφοσίωση τον Θεό Ήλιο,

τον ζωοδότη κάθε πλάσματος.

Θυσιάστηκαν ολοκληρωτικά,

προσέφεραν τάμα το σώμα τους

και η πεταλούδα που φώλιαζε στο στέρνο τους,

δεν πέταξε ποτέ πάνω από τα ανθισμένα λιβάδια,

που δικαιούται η νιότη.

Κόρες του Ήλιου που δεν γνώρισαν το φως και ας υπηρέτησαν το βασιλιά του.

Ήταν τυφλός ο Ήλιος ή το ιερατείο ορμήνεψε λανθασμένα τα κελεύσματα του;

Το απόρθητο πειρατικό

Είναι ο πυρετός της δημιουργίας, το πιο παράτολμο μα και σοφό φάρμακο στα τείχη του σωφρονισμού.

Μαύρες πινελιές δεν έσταζαν στις πολύχρωμες καρδιές τους.

Τα χέρια τους για πρώτη φορά δεν ήταν δεμένα, επειδή υπάκουαν στο κάλεσμα της φύσης τους.

Όλοι σκάρωναν σχέδια για το εφήμερο όχημα της απόδρασης τους,

με εργαλεία ένα ψαλίδι, ένα πινέλο, ένα σφυρί.

Στη θάλασσα συγκρούστηκε με τον ύφαλο της απερισκεψίας του

Με μια σχεδία απέμεινε να πλέει σε αχανή και πολυκύμαντα πελάγη.

Τα πυκνά σήματα κινδύνου τον ώθησαν σε άοκνη δραστηριότητα.

Με μαστοριά αξιοθαύμαστη και απαράμιλλο πείσμα ανέσυρε από τον βυθό της ιστορίας, απόρθητο πειρατικό, από την μακρινή εποχή των κουρσάρων.

Η λεία του δεν ήταν κάποιος μονάκριβος θησαυρός μα τα βλέμματα των επισκεπτών.

Πύκνωσαν οι προσφορές για να αιχμαλωτιστεί το πειρατικό σε άχαρα σαλόνια.

Το χρήμα κλειδί διόλου αμελητέο στο κρατίδιο των περιορισμών.

Σπάνια ευκαιρία να αγοράσει ισχύ, να ψαλιδίσει τους μπελάδες.

Αν παρέδιδε το πειρατικό του, θα τιθάσευε τις τρικυμιώδεις εξελίξεις.

Παρέμενε ανένδοτος, το καράβι δεν παρεκκλίνει από την πορεία του.

Είχε λόγο σοβαρό να αντιστέκεται στις προοπτικές δημοπρασίας.

Αν σάλπαρε μακριά από τα χέρια του,

ποιο μέσο θα είχε για να ταξιδεύει;

Αλέξανδρος Μαυρογένης

Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Grigorij Kapustin, «Moonlit Night Over a Coastal Landscape» (1925).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.