Γιάννης Σ. Μπέτσας, "Φθινοπώριασε"

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΣΕ

Θάλλει το πράσινο της ελπίδας σε μακρινή ανάμνηση πια.

Χρώματα που γίνηκαν μαβιά σπαράσσουν, ερημώνουν.

Φθινοπώριασε!

Μια μάνα απλώνει το χέρι της, στερνός ίσκιος στην απόγνωση.

Κι ένας πατέρας, νέος σαν τότε, καρτερικά να περιμένει.

Είναι κι Άννα, κι ο Δημήτρης κι η Κατίνα εκεί.

Σα μίσχος άνθους τα ενωμένα χέρια τους σε καλούν.

Πολύφυλλο, φορτωμένο το δέντρο τους.

Σε αναρίφνητες σιωπές που τρυφερεύουν το βλέμμα.

Κι αυτό το φύλλο! Τόση ώρα σαν εκκρεμές αιωρείται.

Φθινοπώριασε!

Από την ενότητα: Ισημερίες

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ - ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, Ενδυμίων 2012

Γιάννης Σ. Μπέτσας, "Nocturne"

Enrico Garff, Nocturne

(Detail from Shchedrin's Naples's Night)

NOCTURNE

Καληνύχτα, Romina μου!

Φεγγαρόλουστο το γιατάκι σου κι απόψε.

Το ολόγιομο φεγγάρι στερνή απαντοχή σου.

Τώρα, που το κελάηδημα των σπίνων

πρόωρα αναγγέλλει το χειμώνα στην ψυχή σου.

Κλείσε τα μάτια σου,

άνοιξε το χέρι σου, φτωχή μου Romina!

Κάθε χαρακιά πάνω του μια ιστορία απόγνωσης

στην ασχημοσύνη του κόσμου τούτου

που, γενιές ολόκληρες, κάθε Romina υπομένει.

Βρέχει τη γη το δάκρυ της άμοιρης μάνας

και την ποτίζει με ζεστασιά μεγάλη,

τη γιομίζει με μητρικό πόνο.

Κι η μάνα γη λευτερώνεται κι αυτή απ’ το ασήκωτο βάρος

ποθεί να ενώσει το δάκρυ της με την καυτή σταγόνα.

Άρχισε να βρέχει Romina μου!

Κοιμήσου τώρα το λεύτερο νομαδικό σου ύπνο.

Το ξημέρωμα ο άνθρωπος, βαλμένος στο μανδύα του,

θα σου γνέθει πέπλο συμπόνιας

γεμάτος στιγμιαία πίκρα κι απογοήτευση,

έμπλεος από κρυφή χαρά.

Καληνύχτα, Romina μου!

Από την ενότητα «ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ»

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ – ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, Ενδυμίων 2012