καρυοθραύστις. Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης. Τεύχος 14-15, Ιούλιος 2023

καρυοθραύστις

Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης

τεύχος 14-15

Ιούλιος 2023

➱ ΣΤΟΧΑΖΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ: Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
➱ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΚΗ - Δ. ΚΟΝΙΔΑΡΗ
➱ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ / ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ / ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ
Το νέο διπλό τεύχος 14-15 (Ιούλιος 2023) του περιοδικού καρυοθραύστις κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, πλούσιο όπως πάντα, με πολλές και ενδιαφέρουσες στήλες, που συνοδεύονται από έργα του ζωγράφου Γιώργου Χατζάκη.

Σε αυτό το τεύχος μπορείτε να διαβάσετε:
✎ Το μεγάλο αφιέρωμα για το ποιητικό, πεζογραφικό και δοκιμιακό έργο του βραβευμένου λογοτέχνη Θανάση Χατζόπουλου, το οποίο συνοδεύεται από ανέκδοτα κείμενά του και απαγγελία ποιημάτων του από τον ίδιο, την οποία μπορείτε να ακούσετε σκανάροντας το αντίστοιχο QR Code με το κινητό σας.
✎ «Γράμματα προς έναν νέο ποιητή», είκοσι ανέκδοτες επιστολές του Αντώνη Σαμαράκη με πολύτιμες και διαχρονικές παραινέσεις προς τον νεαρό τότε ποιητή Δημήτρη Κονιδάρη, με εισαγωγή του Δημήτρη Κονιδάρη.
✎ Σελίδες αφιερωμένες στο ποιητικό έργο των Σπύρου Λαζαρίδη, Αλεξάνδρας Μπακονίκα και Άννας Πετροπούλου με ανέκδοτα ποιήματα, συνεντεύξεις και βιβλιοκριτικές για το έργο τους.
✎ Το άρθρο του Διονύση Στεργιούλα για το βιβλίο της Ζωής Καρέλλη, Της μοναξιάς και της έπαρσης, Θεσσαλονίκη, 1951.
✎ Δύο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις με τους υπεύθυνους των ηλεκτρονικών περιοδικών Fractal (Ελένη Γκίκα, Γιάννη Φαρσάρη, Δήμητρα Ντζαδήμα) και Περί Ου (Παυλίνα Παμπούδη).
✎ Πέντε ανέκδοτες επιστολές – μαρτυρίες του Μάρκου Μέσκου προς τον Κώστα Θ. Ριζάκη.
✎ Πολλές και διαφορετικές, σύγχρονες ποιητικές γραφές, δοκίμια, πεζογραφήματα.
✎ Εκτενείς μεταφράσεις του ποιητικού έργου των Ada Limon και Margaret Atwood.
✎ Βιβλιοκριτικές και αυτοσχόλια για τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή.
Αναζητήστε το περιοδικό μας σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και από όλα τα υπόλοιπα βιβλιοπωλεία της χώρας κατόπιν παραγγελίας, αλλά και μέσα από την ιστοσελίδα των εκδόσεων ΡΩΜΗ (https://www.romipublications.com/)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

    9   ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Πεδίο θραύσεως
  13   ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ!: Δύο ποιήματα
  15   ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ρεμπώ
  17   ΝΙΚΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ: Ο εγκάτοικος του φωτός
                                             Αφηγηματικές και άλλες στιγμές
  21   ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Σταύρος
  23   ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΡΗΓΑΣ: Δύο ποιήματα
  25   ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Αιώνες τώρα
         ετοιμάζω το σαρκίο μου για το μέγα μυστήριο του Θανάτου

ΣΤΟΧΑΖΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

                                                        επιμ. αφιερώματος: Γιώργος Δελιόπουλος

  27   ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δύο ποιήματα
  33   ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Εργοβιογραφικό σημείωμα
  37   ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Εικασίες για το 1821,
                                                        Μια προσωπική ιχνηλασία
  49   ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Το ποιητικό μανιφέστο του Θανάση Χατζόπουλου
  62   ΣΙΜΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ: Η μνήμη στο Κελί του Θανάση Χατζόπουλου
  73   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΖΗΣ: Ο μύθος του γεφυριού που μιλά
         Για τον Εξ αίματος νεκρό του Θανάση Χατζόπουλου
  78   ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΤΗΣ: Πρόσωπο με την Ποίηση
  89   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Στο όριο των ειδών
  94   ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ: Λογοτεχνική πρόσληψη της Ιστορίας ως συλλογικού

          και ιδιωτικού βιώματος
102   ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ: Μετά λόγου αιτίας
         Για την πολυεδρική γραφή του Θανάση Χατζόπουλου
114   ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΑΡΚΑΝΗ: Θανάσης Χατζόπουλος - Μια ψυχοκριτική δοκιμή
126   ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η ενδοσκοπική ποιητική ματιά του Θανάση 

         Χατζόπουλου
136   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ποιητικές ανιχνεύσεις στα πρώτα ποιητικά
         βήματα του Θανάση Χατζόπουλου

148   ΑΓΝΗ Γ. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Η ποιητική της ασημαντότητας. Η περίπτωση της
         Αννιώς και του Αργύρη στους Λησμονημένους του Θανάση Χατζόπουλου
167   ΙΓΝΑΤΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ: Ανατολική και δυτική όχθη
174   ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ: η ελαύνουσα γραφής

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ

175                                                 επιμέλεια και εισαγωγή: Δημήτρης Κονιδάρης

ΜΕ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

219   ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΑΣ: Ζωή Καρέλλη, Της μοναξιάς και της έπαρσης,
         Θεσσαλονίκη, 1951

TRÈS GROS PLAN

ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ

225   ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΥΛΩΝΑ: Στόμα

ΠΟΙΗΣΗ

229   ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ: Ταξίδι με τρένο
230   ΛΕΝΑ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: Τρία ποιήματα
233   ΜΥΡΤΩ ΧΜΙΕΛΕΦΣΚΙ: Χτες η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή
235   ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ: Σπάρτη, Μέρες Αυγούστου του 2022 μ.Χ. (Ι, ΙΙ)
237   ΕΙΡΗΝΗ Ε. ΠΥΛΑΡΙΝΟΥ: Τέσσερα ποιήματα
240   ΚΛΕΟΝΙΚΗ ΔΡΟΥΓΚΑ: Τρία ποιήματα
242   ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΑΛΟΚΥΡΗ: Δύο ποιήματα
247   ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΠΕΛΛΑΚΗ: Διασπασμένη
248   ΒΑΝΝΑ ΠΑΣΟΥΛΗ: Δύο ποιήματα
250   ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΧΛΙΒΑΝΗ: Όταν θα έχει επιτευχθεί
251   ΜΑΝΙΑ ΜΕΖΙΤΗ: Ο πατέρας πιο κοντά στην εκπνοή
252   ΜΑΡΙΑ Δ. ΣΦΗΚΑ: Δύο ποιήματα
256   ADA LIMON - Έξι Ποιήματα (Εισαγωγή - μετάφραση: Χριστίνα Λιναρδάκη)
265   MARGARET ATWOOD: Δέκα ποιήματα (Εισαγωγή - μετάφραση: Έλσα Κορνέτη)

ΔΟΚΙΜΙΟ

281   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΟΥΤΑΣ: Υπό το κράτος του τρόμου
289   ΑΡΙΣΤΟΥΛΑ ΔΑΛΛΗ: Ο «Νόμος της εναντιοδρομίας» στον αφηγηματικό λόγο 
         της Μαρίας Κουγιουμτζή
300   ΓΛΥΚΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ: Αναζητώντας το αληθινό στην Τέχνη
         Το ζωγραφικό έργο του Γιώργου Χατζάκη

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

311   ΕΛΕΝΗ ΚΟΦΤΕΡΟΥ: Δικαιοσύνη
313   ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Βάμμα ιωδίου
318   ΤΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΟΥ: Όνειρο στερνό
322   ΠΩΛΕΤΤΑ ΨΥΧΟΓΥΙΟΠΟΥΛΟΥ: Πυρός απομεινάρι

ΟΔΟΣ ΕΝΤΥΠΩΝ

327   Ανοιχτοί στο ενδεχόμενο: Με τους δημιουργούς του διαδικτυακού περιοδικού

         FRACTAL συνομιλεί η ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ
344   Με την αρχισυντάκτρια του ΠΕΡΙ ΟΥ, ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ, συνομιλεί

         ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΔΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΚΜΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑΣ

Όσων οι λέξεις άφθονες φέρουν ουσία

351   ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ
         Εισαγωγικό σημείωμα: Χριστίνα Καραντώνη
         Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
         Κριτική παρουσίαση: Ευσταθία Δήμου
         Συνέντευξη: Δήμητρα Μήττα
379   ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
         Εισαγωγικό σημείωμα: Ελένη Παπανδρέου
         Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
         Κριτική παρουσίαση: Κατερίνα Παναγιωτοπούλου, Χρύσα Ευστ. Αλεξοπούλου
         Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Μπούρας
401   ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ
         Εισαγωγικό σημείωμα: Αναστασία Γκίτση
         Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
         Κριτική παρουσίαση: Χρυσούλα Παπακυριάκου
         Συνέντευξη: Άννα Κουστινούδη

ΑΥΤΟΣΧΟΛΙΟ

415   ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ: Στύβοντας αίμα και κρασί αλήθειας από παπαρούνες
418   ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΑΛΟΚΥΡΗ: Χώρα αναμονής
420   ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΚΑΣ: Χάικου και Δεπέλλιχοι
 

ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

425   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Γραφή εκτός κήπου
         (Δημήτρης Περοδασκαλάκης, Γραφή εκτός κήπου, εκδ. Κουκκίδα, 2022)
428   ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ: Συλλαμβάνοντας απόηχους σπαστήρα
         (Μάνια Μεζίτη, στόμα, εκδ. Κουκκίδα, 2021)
434   ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γ. ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ: Μικρές ρωγμές παντού
         (Πολύνα Γ. Μπανά, Μικρές ρωγμές, εκδ. Νίκας, 2022)
438   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Οι ψιθυρισμοί του πένθους (Βαγγέλης Αλεξόπουλος,
         Οι ψιθυρισμοί του πένθους πάνω από την πόλη, εκδ. Οδός Πανός, 2022)
442   ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ: Ό,τι μοιράζεται δεν μπορούσε να κρυφτεί
         (Ασημίνα Λαμπράκου, έως επτά, Αθήνα: αυτοέκδοση, 2022)
448   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Ανάμεσα στο δοκίμιο και τη λογοτεχνία
         [Σωτήρης Τριβιζάς, Βιβλιογραφία (δοκίμια), εκδ. Σοκόλη, 2021]
 

ΗΛΑΚΑΤΗ ΕΝ ΣΠΟΥΔΗ

                                                                      γράφει η Λίλια Τσούβα
451   Δημήτρης Δημητριάδης: ο ποιητής των ψιθύρων
         (Δημήτρης Δημητριάδης, Όταν ο ψίθυρος, εκδ. Μελάνι, 2019)
458   Ποιητική σύμπραξη για τη γυναίκα
         (Κώστας Θ. Ριζάκης - Γιώργος Δελιόπουλος, κατά ανεφίκτου γλυφές 1,
         της γυναικός τριάντα παγιδεύσεις, πρόλογος: Ευσταθία Δήμου, εκδ. ΑΩ, 2021)
 

IN MEMORIAM

465   ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ - Μνεία των αειμνήστων
         −δακτυλικά πέντε τού Μάρκου Μέσκου σ’ ένα (μου) υστερόγραφο−
 
 

Το παρόν τεύχος κοσμούν έργα του ζωγράφου Γιώργου Χατζάκη

καρυοθραύστις
Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης
Τεύχος 14-15 ∗ Ιούλιος 2023
ISSN: 2653-9772
Σελ.: 476
 
Ιδιοκτησία-έκδοση: Γιάννης Κιντάπογλου - Εκδόσεις Ρώμη
Διεύθυνση: Γιώργος Δελιόπουλος, Κώστας Θ. Ριζάκης
Σύμβουλοι έκδοσης: Δήμητρα Μήττα, Νάντια Δουλαβέρα, Ευσταθία Δήμου,

                                 Βάσω Οικονομοπούλου, Αλεξάνδρα Μυλωνά
Συντακτική επιτροπή: Άννα Αφεντουλίδου, Ούρσουλα Φωσκόλου, Παναγιώτης Βούζης,

                                   Φωτεινή Βασιλοπούλου,  Μαρία Ζαγκλαρά, Νεφέλη Γκάτσου
Ειδικοί συνεργάτες: Κώστας Μαυρουδής, Αλέξης Ζήρας, Διώνη Δημητριάδου,

                                 Λίλια Τσούβα
Εικαστική επιμέλεια: Γλύκα Διονυσοπούλου

Κινέζοι ποιητές (τετράστιχα). Μετάφραση, πρόλογος, σημειώσεις: Σωκράτης Λ. Σκαρτσής

Αυτοκράτορας Χσουάν Τσουνγκ (713-55)

Το τραγούδι της μαριονέτας

Αυτό το σκαλισμένο ξύλο, που κινάει το νήμα,
μοιάζει με γέρο αληθινά, ρυτιδιασμένο και μ’ άσπρα μαλλιά.
Κι όταν ο ρόλος του τελειώνει της στιγμής, να ’τον ακίνητο και σιωπηλό,
άνθρωπος ίδιος, που η ζωή του είναι όνειρο μονάχα.

Τσου Τσ‘ινγκ-Γιου (πρώτο μισό 9^ου αι.)

Στίχοι του παλατιού

Βουβή, βουβή στων λουλουδιών την ώρα είναι κλειστή η αυλόπορτα·
στέκονται δυο ωραίες κυρίες στη χρυσή βεράντα.
Κάνουν να πουν για κάποια υπόθεση του παλατιού,
μα δεν τολμούνε να μιλήσουν μπρος στον παπαγάλο.

Τσανγκ Χου (9^ος αι.)

Τραγούδι της Σου Χσιάο Χσιάο

Τις ρόδες του άρματός του να κρατήσω δε μπορώ,
ούτε του αλόγου του τα πόδια να τα δέσω.
Και το μισώ το σταυροδρόμι
που ξεσηκώνει την καρδιά του.

Νιε Γι Τσουνγκ (9^ος αι.)

Ο χωριάτης

Του κάμπου τα χωράφια οργώνει ο πατέρας,
τη γη προς τις υπώρειες ξεχερσώνει ο γιος.
Έκτο φεγγάρι και το ρύζι ακόμη δεν ωρίμασε,
όμως επισκευάζουν κιόλας τις δημόσιες αποθήκες.

Σου Τουνγκ Πο (: Σου Σχιί, 1036-1101)

Κοσμική αγάπη

Σηκώνω την κουρτίνα να μπουν τα νέα χελιδόνια,
τρυπώ του παραθύρου μου τον τοίχο να ’βγουν οι φτωχές οι μύγες·
τους ποντικούς τους αγαπώ, και τους αφήνω πάντα λίγους κόκκους ρύζι,
τις φάλαινες λυπούμαι, και τη λάμπα μου καθόλου δεν ανάβω.

Τσεγκ Άο (τέλος 9^ου αι. - πρώτο μισό 10^ου αι.)

Πλούτη και τιμή

Κάνει την τουαλέτα της μια όμορφη κυρία·
γραμμές τα πλούσια κοσμήματα σ’ όλο της το κεφάλι.
Πώς να το υπονοιαστεί πως δυο της σαν τα νέφη πλόκαμοι
έχουνε πάνω τους το φόρο από πολλά χωριά;

Σουν Τσ’εν Τσουνγκ (15^ος αι.)

Ο ψαράς

Στο χέρι του την πετονιά, φυσάει στα παγωμένα δάχτυλά του·
τη βάρκα του γεμίζει η φεγγαριά, το χιόνι απλώνεται ως το άπειρο.
Ο καλλιτέχνης για το μόχθο του ψαρά δε νοιάζεται,
του αρέσει να τον ζωγραφίζει μες στο χιονισμένο ποταμό.

Τσ’ι Τσινγκ-Γιουν (ποιήτρια, 16^ος αι.)

Στον καλλιτέχνη Φου Τσ’ουν, όταν χάθηκε στα σύνορα

Μονάχα μια γουλιά Ανοιξιάτικο κρασί, κι είναι η αγάπη μας μακριά δέκα χιλιάδες μίλια.
Ραγίζουν την καρδιά τα ευωδιαστά φυτά, ραγίζουν την καρδιά οι φλώροι.
Τούτες οι δυο πηγές μου των δακρύων ας μπορούσανε βροχή να γίνουν,
αγάπη μου, να μη σ’ αφήσουνε να φύγεις αύριο από την πόλη.





Από την ανθολογία «Κινέζοι ποιητές (τετράστιχα)»

Μετάφραση, πρόλογος, σημειώσεις: Σωκράτης Λ. Σκαρτσής

Εκδόσεις Καστανιώτη, 1988.

Επιπλέον επιλογές από το βιβλίο με κλικ: Στο Τραίνο της Ποίησης.

Γιώργος Γώτης, "Ταξίδι στη σκιά"

Α΄

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

[3]

Τι θα ήταν το σύννεφο δίχως το χάρισμα να αλλάζει
σχήμα και χρώμα, τον κεραυνό, τη βροντή
της βροχής τη λάμψη; Καθώς
μετά την καταιγίδα ένα γεράκι με το ράμφος ισιώνει
το τσαλακωμένο του φτερό και αποκτά
τάξη ξανά ο αέρας.
Από ψηλά ατενίζει τον άνθρωπο βαρύ σε κάθε του βήμα
να αναζητά τη γήινη μοίρα του.
Πρώτα αυτός καταργεί την ιερότητα του τόπου
κατόπιν τον καταστρέφει.
Δέντρα, νερά, χώροι ιεροί, με αποδιωγμένους τους θεούς
που κατοικούσαν, από τη λατρεία
τελετουργικά παραδίδονται στου κέρδους τη χρήση.
Πράγματα για όλους κοινά, μα χωριστά από τον καθένα
κοιταγμένα, εδώ ψηλά τεράστια φαντάζουν.

Β΄

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ

[4]

Με ένα φεγγάρι μυστικό που τον κύκλο του κάνει
νύχτα και μέρα.
Με τα μάτια σου του Ιουλίου λάμψη
καθώς τα χρώματα αντανακλώνται και βρίσκουν
εδώ την κλίμακα για να ανέλθουν από τη γη
στον ουράνιο αιθέρα.
Δισταγμός ρυτίδωνε το γαλάζιο του πόθου μας
στιγμή που ξανά θα γυρνούσε να χαρίσει τη λάμψη της.

Γ΄

ΦΩΝΗ ΥΔΑΤΩΝ

[2]

Κυματισμένη θάλασσα τα έθνη και ταραχή
υδάτων που βγάζουν κραυγή και ανέμου στροβίλισμα
που τα διασκορπίζει.
Φωνή λαών από του ουρανού το θεμέλιο
κατακρημνισμένων εις τον αιώνα χρόνο.
Καθένας τους βιβλίο επάνω στα νερά
πλέουν, πορεύονται τεθλιμμένοι.
Φύλλα πέφτουν τ’ αστέρια ερημώνεται ο ουρανός
δέντρο γυμνό το στερέωμα. Αποδημία.
Γεωμετρία ερήμου στις πόλεις και τις πλατείες όπου
περίσσευε ο τόκος και ο δόλος και καθημερινά
περικοπές από το ευαγγέλιο του χρυσού διάβαζαν
εξαργυρώνοντας με χρέος, ζωής το αντίκρισμα.
Χρυσοποίκιλτες κάποιων οι ώρες και άλλων άνυδρο χώμα.

Δ΄

ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ

[4]

Το κορμί να συναρμόσεις για να σε βγάλει μέχρι το τέλος
και είναι στη σκοτεινιά της κάμαρης που
παίρνουν φως γαληνεύουν οι ψυχές
αναζητώντας τον ήλιο και φτάνει
κάθε μία να σε καλεί με τη φωνή της γνώριμη από παλιά
αέναα μετρώντας.

Ε΄

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

[8]

Επιθυμία αποδημίας σε γνώριμη γη
βοή φτερών της καρδιάς ο χτύπος
την αναπότρεπτη στιγμή του στροβιλισμού.
Ένα φύλλο
ένα φύλλο χαρτί από της ζωής σου το δέντρο.
Γράψε επάνω του ό,τι χάνεις
αυτά που φοβάσαι να χάσεις.
Παρακολούθησε την κίνηση, τον μετεωρισμό,
τον στροβιλισμό αυτών που χάνεις κι έπειτα
σωρός τα φύλλα των απωλειών, στρώμα παχύ
επάνω τους να ξαπλώσεις
με ό,τι έχασες να σκεπαστείς καλά.






Από τη συλλογή «Ταξίδι στη σκιά», Εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2021. 

Ocean Vuong, "Δύο ποιήματα" (μετάφραση - επίμετρο: Μαρίκα Συμεωνίδου)

ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ ΑΕΡΑ


Ας υποθέσουμε ότι όντως αλλάζεις τη ζωή σου.
Και το σώμα είναι περισσότερο από
Ένα μέρος της νύχτας – σφραγισμένο με μελανιές. Ας υποθέσουμε ότι ξυπνάς
Και βρίσκεις τη σκιά σου να έχει αντικατασταθεί
Από έναν μαύρο λύκο. Το αγόρι, όμορφο
Και εξαφανισμένο. Έτσι λοιπόν αντ’ αυτού παίρνεις το μαχαίρι στον τοίχο.
Χαράζεις και χαράζεις
Μέχρι να εμφανισθεί ένα νόμισμα φωτός
Και βλέπεις μέσα, τελικά, την ευτυχία. Το μάτι
Κοιτάζει πίσω από την άλλη πλευρά –
Περιμένοντας.

*   *   *

Άννα, σήκω
Θυμήσου
Μοναξιά είναι ακόμα κι ο χρόνος που ξοδεύεις
Ανάμεσα σε κόσμο.
Να εδώ είναι ένα δωμάτιο με όλους μέσα
Τους νεκρούς φίλους που πέρασαν μέσα σου
Όπως ο άνεμος περνά τα ανεμόκρουστα
Μη φοβάσαι, Άννα
Το τέλος του δρόμου είναι τόσο μακρινό
Και το έχουμε αφήσει ήδη
πίσω μας

Μετάφραση: Μαρίκα Συμεωνίδου

Επίμετρο

Ο Ocean Vuong είναι μια σπάνια περίπτωση συγγραφέα. Το 2017 του απονέμεται το κορυφαίο βραβείο T.S. Eliot για την ποιητική του συλλογή Νυχτερινός ουρανός με τραύματα εξόδου (Gutenberg 2021, μετάφραση: Δημήτρης Μαύρος). Το 2018, πριν κυκλοφορήσει το μυθιστόρημά του Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι (Gutenberg 2021, μετάφραση: Έφη Φρυδά), πάνω από 15 εφημερίδες και site το είχαν συμπεριλάβει στα πλέον αναμενόμενα βιβλία της χρονιάς. Μόλις κυκλοφόρησε έγινε best seller και μπήκε στη λίστα των New York Times. Αναδείχτηκε το καλύτερο βιβλίο του 2019 για: ΤΙΜΕ, New Yorker, Washington Post, The Guardian, New York Public Library, The Wall Street Journal Magazine, Vanity Fair, Esquire, GQ, Entertainment Weekly, The San Francisco Chronicle κ.ά. O Ocean Vuong γεννήθηκε το 1988 σε έναν ορυζώνα στο Βιετνάμ. Στα δύο του χρόνια, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Βιετνάμ και να μείνει για οκτώ μήνες σε έναν καταυλισμό προσφύγων στις Φιλιππίνες πριν μεταναστεύσει στην Αμερική. Είναι ο πρώτος στην οικογένειά του που έμαθε να διαβάζει σε ηλικία 11 ετών και 18 χρόνια αργότερα (2017) έλαβε το βραβείο T.S. Eliot.
To 2022 κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο Time Is a Mother.
Πηγές: Βιβλιοnet, bookpress.

 
Στην εικόνα: Polychrome painting of wolf in the Font-de-Gaume cavern. Drawing by Henri Breuil (1915).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.