Δελτίο Τύπου για την παρουσίαση του βιβλίου "Υπόκλιση στον πειρασμό"

(Photo: Γιώργος Χ. Κασαπίδης)

Μέρος Πρώτο

Την συλλογή διηγημάτων «Υπόκλιση στον πειρασμό» (εκδ. Οδός Πανός, 2014) του Ιγνάτη Χουβαρδά, παρουσίασε ο Ποιητικός Πυρήνας την Δευτέρα 27/10/2014 και ώρα 18:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων της πάντα φιλόξενης Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας (Έλλης 8). Λίγο πριν την έναρξη οι συντελεστές της εκδήλωσης ξεναγήθηκαν από την κυρία Ασπασία Τασιοπούλου στους ανακαινισμένους χώρους της Βιβλιοθήκης. Για τον συγγραφέα και το έργο του μίλησαν τα μέλη του Ποιητικού Πυρήνα, Βασίλης Δασκαλάκης, Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου και Παύλος Παρασκευαΐδης καθώς και ο ποιητής και υπεύθυνος των εκδόσεων «Οδός Πανός» Γιώργος Χρονάς, ο οποίος έκλεψε την παράσταση, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε ο συγγραφέας. Για την διάθεση των βιβλίων φρόντισε η κυρία Τασούλα Χριστοδούλου και το βιβλιοπωλείο «Ηλιοτρόπιο». Ακολούθησε ολιγόλεπτη συζήτηση με ένα κοινό όχι μεγάλο αλλά ζεστό και εκλεπτυσμένο. Κι εκεί ανάμεσα πολλοί αξιόλογοι λογοτέχνες του νομού, καλοί φίλοι, συγγενείς του συγγραφέα και μία έκπληξη: οι ποιητές Δημήτρης Πέτρου και Γιώργος Κασαπίδης με τη σύζυγό του, οι οποίοι ήρθανε από τη Δράμα ειδικά για την εκδήλωση.

Μέρος Δεύτερο

Η 28^η Οκτωβρίου έμελλε να είναι ακόμα πιο μαγική. Ο Ποιητικός Πυρήνας ξενάγησε τους φιλοξενούμενούς του στην πόλη του τη Βέροια. Η συντροφιά περνούσε εύκολα και αβίαστα από μαχαλά σε μαχαλά, από εποχή σε εποχή, από θρησκεία σε θρησκεία, από το παλιό στο νέο, από το φθαρτό στο αθάνατο, με τον φακό του Γιώργου Κασαπίδη σε διαρκή εγρήγορση. Αξέχαστο θα μείνει το δεύτερο μέρος της ξενάγησης το οποίο επιμελήθηκε εξαιρετικά ο συγγραφέας και ιστορικός Γιώργος Λιόλιος με μια στάση για καφέ σε ένα από τα εμβληματικότερα ζαχαροπλαστεία της πόλης, όπου ξετυλίχτηκαν λογοτεχνικές σκηνές. Η συντροφιά αφού γευμάτισε ανανέωσε το ραντεβού της για την επόμενη εκδήλωση.

Μέρος Τρίτο

Ένα ποίημα του Δημήτρη Πέτρου γραμμένο την βραδιά της 27^ης Οκτωβρίου:

               HOTEL MAKEDONIA

            στον Ποιητικό Πυρήνα και στην παρέα της Βέροιας

Το τελευταίο τσιγάρο στο κρεβάτι

δείχνει πόσο μακριά

έχω φτάσει.

Ένας ταριχευμένος αλιγάτορας

στον κόλπο της Βεγγάζης.

Οι πιθανότητες πλημμύρας στα νότια

περιγράφουν άριστα το μέλλον μου.

Ένα βουνό με άγνωστο όνομα

υψώνεται μπροστά. Με δέντρα πέτρες –

με τα όλα του.

Αυτή την ώρα κάπου στην Ανατολή

στήνουν πάγκους με υφαντά.

Κοκκινίζει γλυκά η θάλασσα του Σαργκάσο.

Κι εγώ κοιτώ τη Βέροια

πίσω από το τζάμι.

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους φίλους που συντέλεσαν για να γίνει μαγικό το διήμερο 27 & 28 Οκτωβρίου 2014.

Θερμές ευχαριστίες στον Δημήτρη Πέτρου για το ποίημά του.

Στην φωτογραφία, από αριστερά προς τα δεξιά: Γιώργος Χρονάς, Ιγνάτης Χουβαρδάς, Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, Βασίλης Δασκαλάκης και Παύλος Παρασκευαΐδης.

Δημήτρης Πέτρου, "Α' Παθολογική"

Το πορτρέτο της Άννας

Η Άννα κατάκοιτη

πάνω σε μια νύχτα που απλωνόταν σαν τις φλοκάτες στη βροχή.

Το σπίτι μικρό, τόσο μικρό, που ούτε η σιωπή

έβρισκε μέρος να σταθεί.

Για κουρτίνες είχε το νυφικό της φόρεμα

και στα πολύφωτα κούρνιαζε σκόνη μαύρη σαν ρόγχος

ή σαν θηλιά δεμένη πρόχειρα.

Κάποτε είχε φυτρώσει ένα χταπόδι-δέντρο στο σαλόνι

και οι γείτονες μαζεύτηκαν με τα κουζινομάχαιρα να το πελεκήσουν

κι ύστερα κάθισαν και τους κέρασε γλυκό.

Η Άννα κατάκοιτη

έριχνε στο ποτάμι των μαλλιών της ενθύμια και βρισιές,

για έναν άντρα που αγάπησε τετρακόσια χρόνια

– όσα τα χρόνια που έζησε με την αρρώστια –

με τα βλέφαρα της στο κομοδίνο

σ’ ένα ποτήρι δάκρυα.

Τη μέρα που τη θάψαμε, ο ήλιος είχε πρόσωπο συγκεκριμένο.

Ένας ήλιος γκρινιάρης, σακάτης και μοχθηρός,

ανεβοκατέβαινε από τον κόσμο των τυφλών

στον κόσμο των βαριεστημένων.

Κεντρικός συνοικισμός

Αν δε δίναμε σημασία στα λόγια των ειδημόνων, καθότι

καμία λέξη δεν μπορεί να εξηγηθεί,

κι αν στο επόμενο φανάρι ανοίγαμε τις πόρτες και βγαίναμε

σε διαφορετική ζωή, η φύση θα έβρισκε πάλι τρόπο

να μας γεννήσει.

Μεγαλώνοντας ανατρέπεις πολλά δεδομένα, αυτό είναι γνωστό,

και ξαφνικά τα μάτια δακρύζουν.

Μην αναρωτιέσαι λοιπόν γιατί τα σπίτια τρίβονται,

γιατί το χορτάρι φυτρώνει στις ταράτσες και γιατί

όσα ονειρεύτηκες δε θα εκπληρωθούν.

Εδώ τελούνται μυστήρια. Ζωή γεμάτη πολυφαινόλες

και άγρια δέντρα.

Είναι μαγεία να ανακαλύπτεις κατσαρόλες στα ερείπια.

Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Πέτρου «Α' ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ» που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ

Δημήτρης Πέτρου, "Άνθρωπος-Νυχτερίδα"

Άνθρωπος-Νυχτερίδα

Αν ποτέ βγάλει φτερά     θα ’ναι της νυχτερίδας.

Ανάποδα κοιμάται τα βράδια.

Πίνει ξαναζεσταμένο αίμα από το βραστήρα της τηλεόρασης.

Τρέφεται με λόγια περιοδικών του κατηχητικού.

Δίνει υπόσταση στην καχεχτική μορφή του.

Θα πετάξει φτερά μια μέρα.

Θα γίνει σύνθεση συμφωνική

             ή μια σύνθεση λουλουδιών στη βιτρίνα

μ’ ένα αγκάθι κρυμμένο μικρό    στο βάθος των πραγμάτων.

Μην το ψάξεις.

Μη σκαλίζεις εκεί που φυτρώνει.

Κουράστηκε να ανθίζει εκτός εποχής.



Από την ανέκδοτη συλλογή "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ"

Δημήτρης Πέτρου, "Μουσικό Γυμνάσιο"

Μουσικό γυμνάσιο

Στο στόμα

           γεύση από επιγραφές

           γεύση από μεταλλικές αντηρίδες

σειρήνες στη στέγη του Δημαρχείου —

Όλα λιάζονται υπό το βλέμμα του διευθυντή.

Η μουσική είναι ένα συμβόλαιο

— ένας όρος συμβολαίου —

που υπογράφεις κλεισμένη στο δωμάτιο

          κι ας νιώθεις πως βρίσκεσαι

          στα δάση της Κομπιένης

ανάμεσα σε στρατηγούς και παράσημα.

(Το θέμα είναι από ποια μεριά υπογράφεις.)

Να φοράς αθλητικά στο μυαλό

          γιατί πάντα εδώ θα σε προφταίνουν

          εδώ θα σε τραυματίζουν

κάτω από τα τείχη

όπου το ρουτινιάρικο φως ενεδρεύει.

Ιωάννα, μην τους πεις πως άκουγες φωνές

μόνο να τους πεις για την εκδρομή στην Αμφίπολη

για την καντίνα με τις κουρασμένες μύγες

για το πρωινό ταχυδρομείο που είναι μια υπεκφυγή.

Το δάσος με τις βελόνες

μπορεί να λειτουργήσει και σαν κρύπτη.

Το ποίημα "Μουσικό γυμνάσιο" του Δημήτρη Πέτρου ανήκει στην ανέκδοτη συλλογή "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ" και δημοσιεύεται για πρώτη φορά