e.e. cummings, "Λοιπόν ας φιληθούμε"

          xxii.

ολότελα έχω χάσει τα μυαλά μου και το διασκεδάζω

ενδεχομένως εξαιτίας

                                           .του δειλινού κι αν

ίσως ονει-ρικό Είναι(όχι-

εντελώς τα δέντρα ν’ αγκαλιάζουν με την έξαψη,

συνεκτικό φως

                             )μόνο για να εντοπίσω με

άκαμπτα αργά αλαλάζοντα μάτια πέρα από το

κούμπωμα των πραγμάτων τον άγρυπνο πρόθυμο μύθο

του σώματος,που παραδόξως θα κορδώσει

το οκνηρό ανεκτίμητο χαμόγελό μου,

                                                                        ώσπου

αυτό το τόσο ασθενικό πελώριο άστρο(μήπως το

βλέπεις;)κι αυτό θα χορέψει επάνω στη γυμνή

και έσχατη σιωπή και το δειλό

(μόλις σ’ αγγίξω)και λάγνο φεγγάρι

θα βυθιστεί επιδέξια στον λόφο.

          xiii.

είπες Υπάρχει

κάτι που να ’ναι

νεκρό ή ζωντανό πιο όμορφο

απ’ το σώμα μου,να το ’χεις στα δάχτυλα σου

(να τρέμει ελάχιστα);

                                          Κοιτώντας στα

μάτια σου Τίποτα,είπα,εκτός απ’ τον

αέρα της άνοιξης που έχει τη μυρωδιά του ποτέ και του πάντα.

....και μέσα απ’ το καφασωτό που πάλλονταν σαν
χέρι που αγγίζεται από

χέρι(που

πάλλονταν σαν

δάχτυλα που αγγίζουν ενός κοριτσιού

το στήθος,

απαλά)

               Πιστεύεις στο πάντοτε,ο άνεμος

ρώτησε τη βροχή

Είμαι πολύ απασχολημένη με

τα λουλούδια μου για να πιστέψω,απάντησε η βροχή

          xvii.

Κυρία,θα σε αγγίξω με τον νου μου.

Θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω και θα σε αγγίξω

ώσπου να μου δώσεις

ξαφνικά ένα χαμόγελο,συνεσταλμένα άσεμνο

(κυρία θα σε

αγγίξω με τον νου μου.)Θα σε αγγίξω,

αυτό είναι όλο,

απαλά κι εσύ ολότελα θα γίνεις

με απέραντη ευκολία

το ποίημα που δεν θα γράψω.

                                 Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός, Γιάννης Δούκας

Από το έργο, «λοιπόν ας φιληθούμε - ερωτικά ποιήματα», [Δίγλωσση έκδοση]

εκδ. Πατάκη, 2014

e.e. cummings, "5 ποιήματα"

                        1

αν σ’ αρέσουν τα ποιήματά μου άφησέ τα

να περπατήσουν στο δειλινό,λίγο πίσω από σένα

τότε οι άνθρωποι θα πουν

«Σ’ αυτό τον δρόμο είδα μια πριγκίπισσα να διαβαίνει

καθώς πήγαινε να συναντήσει τον εραστή της(είχε

αρχίσει να βραδιάζει)με ψηλούς και ανίδεους υπηρέτες.»

                                                                                         [1918-19]

                        2

Τα δάχτυλά σου φτιάχνουν μπουμπούκια

από το καθετί.

τα μαλλιά σου πάνω απ’ όλα οι ώρες αγαπάνε:

απαλότητα που

τραγουδά,λέγοντας

(μια μέρα κι αν διαρκεί ο έρωτας)

μη φοβάσαι,θα πιάσουμε τον Μάη.

τα λευκότατα πόδια σου κοφτά ξεστρατίζουν.

Διαρκώς

τα υγρά σου μάτια με τα φιλιά παίζουν,

που η μυστικοπάθειά τους πολλά

λέει∙τραγουδώντας

(μια μέρα κι αν διαρκεί ο έρωτας)

για ποια κοπέλα λουλούδια φέρνεις;

Να είμαι τα χείλη σου είναι πράγμα γλυκό

και μικρό.

Θάνατε,Εσένα θ’ αποκαλέσω πλούσιο πέρα από κάθε προσδοκία

αυτό αν αρπάξεις

αλλιώς απόντα.

(μια μέρα κι αν διαρκεί ο έρωτας

και τίποτα αν η ζωή δεν σημαίνει,δεν θα πάψει να μοιράζει τα φιλιά του).

                                                                                         [1922]

                        29

τα γενέθλιά σου έρχονται να μου πουν αυτό

–κάθε τυχερότερη από τις τυχερές ημέρες

που σ’ έχω αγαπήσει,θα σε αγαπώ,σε αγαπώ,ήταν

και θα είναι και τα γενέθλιά μου είναι

                                                                                         [1958]

                        32

ποιος είσαι εσύ,μικρός εγώ

(πέντε ή έξι χρονών)

που κρυφοκοιτάς από κάποιο

φεγγίτη∙το χρυσό

του νοεμβρίου ηλιοβασίλεμα

(και νιώθεις:πως αν η μέρα

πρέπει να γίνει νύχτα

αυτό είναι μια ωραία διαδρομή)

                                                                                         [1963]

                        33

απ’ όλα τα πράγματα κάτω

από το πιο ξανθό από τα ξανθότερα αστέρια μας

το πιο μυστηριώδες

(ιλιένα,αγάπη μου) είναι αυτό

–πώς κάποιος τόσο εύθυμος

είναι δυνατόν να πεθάνει

                                                                                         [1963]

Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός

Από την ενότητα: 33 ΠΟΙΗΜΑΤΑ, της συλλογής

«e.e.cummings: 33x3x33 ΠΟΙΗΜΑΤΑ * ΔΟΚΙΜΙΑ* ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ»,

Εκδόσεις Νεφέλη 2004.