Αλέξανδρος Αραμπατζής, "Νεομεσαιωνικό"

ΝΕΟΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ

Φαντάσου τα βασανιστήρια του Μεσαίωνα

Ναι τα φαντάζομαι και δεν τα φαντάζομαι

Ζω ήδη τα βασανιστήρια του Νεομεσαίωνα

Χωρίς λεφτά ζω το μαρτύριο του κοκορετσιού

Κάθε μέρα πρέπει να βρω κάτι να φάω

Οι βόμβες ναπάλμ σκάνε άγρια στο στομάχι μου

Ξεγελώ την πείνα μου με χιλιομασημένες μπουκιές

Το ελληνικό δημόσιο μ’ έχει μαρκαρισμένο χρεώστη

Δεν θ’ αργήσει η στιγμή που στη μούρη μου θα σκάσει

Σαν βεγγαλικό ένα μεγαλοπρεπές ένταλμα σύλληψης

Φαντάζομαι πώς είναι όταν κάποιος παλεύει με τρύπες

Οι τρύπες αργά και βασανιστικά η μια μετά την άλλη τον καταπίνουν

Στην τελευταία τρύπα η ψυχή σπάει και τα δυο της ποδάρια

Και σαν το σκουλήκι  σέρνεται ν’ αγκαλιάσει το τελευταίο της δάχτυλο

Οι γιατροί μου λένε πως έχω το σύνδρομο της καλτσοδέτας

Ενίοτε σφιχτή κι ενίοτε χαλαρή το παίζει η νεράιδα της κάλτσας

Σ’ απρόβλεπτη  μέγγενη σπαράζει η υδροκέφαλη μούρη μου

Κύβοι ζάχαρης σπαρμένοι στα πάρκα γλείφουν κόκκους από αλάτι

Στον αβροδίαιτο ετούτον τον καιρό που οι μέλισσες γεύονται

Το μαυροπίπερο και τα ποιήματα νοστιμεύουν με υφάλμυρη γύρη

Τυχαίνει να στεγνώνει το μεδούλι του στίχου στην ξεροψημένη πέτρα

Και η πέτσα του στίχου να ξεροψήνεται στην πίσσα και στη σκόνη

Αλέξανδρος Αραμπατζής

Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Burning witches, with others held in Stocks (ανωνύμου - 14^ος αι.).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.