Αρθούρος Ρεμπώ, "Δύο ποιήματα"

Ο ΥΠΝΑΡΑΣ ΤΗΣ ΡEΜΑΤΙΑΣ

Είναι μια τρύπα χλωρασιάς όπου ένα ρυάκι ψάλλει

Στα χόρτα μπλέκοντας τρελά κουρέλια ασημωμένα

Και λάμπει απ’ το περήφανο βουνό του πέρα ο ήλιος.

Είναι μια ρεματιά μικρή που αφρίζει απ’ τις αχτίδες.

Ένας στρατιώτης μ’ ανοιχτό στόμα, γυμνό κεφάλι

Και με το σβέρκο στο νωπό τον κάρδαμο χωμένο

Κοιμάται· κι είναι ξαπλωτός στη χλόη κάτω απ’ τα νέφη,

Ωχρός, σε κλίνη πράσινη όπου χρυσόφως βρέχει.

Με τα ποδάρια στα πλατιά σπαθόχορτα κοιμάται·

Κάνει έναν ύπνο ως άρρωστο παιδί χαμογελώντας,

Φύση, νανούριζέ τονε θερμά πολύ. Κρυώνει.

Δε φέρνουν στα ρουθούνια του τρεμούλιασμα τα μύρα.

Κοιμάται  με το χέρι του στο στήθος μες στον ήλιο,

Ατάραχος. Και στο δεξί πλευρό του έχει δυο τρύπες.

                                        Μετάφραση: Γιώργος Κοτζιούλας

Η ΑΥΓΗ

Αγκαλιά πήρα και φίλησα την καλοκαιριάτικην Αυγή.

Τίποτε ακόμη στων αρχοντικών την πρόσοψη δε σάλευε. Άψυχα τα νερά. Κι όλοι τους οι κατασκηνωμένοι, τόπους τόπους, ίσκιοι, πλάι απ’ του δάσους τον δρομάκο, στην ίδια θέση πάντα. Κίνησα να περπατώ ξυπνώντας ολοζώντανες θερμές ανάσες κι άνοιξαν μάτι τα πετράδια να κοιτάξουν, οι φτερούγες υψώθηκαν αθόρυβα μες στον αέρα.

Το πρώτο συναπάντημα ήταν, στο μονοπάτι το σπαρμένο κιόλας ωχρές δροσάτες λάμψεις, ένα λουλούδι που μου ’πε τ’ όνομα του. Καταντικρύ του καταρράχτη του κατάξανθου γέλασα που αναμαλλιάστηκε πάνου στα έλατα. Πιο ψηλά, στην κορυφή, πέτυχα τη Θεά. Βάλθηκα τότε να της αφαιρώ τους πέπλους έναν έναν. Μες στη δεντροστοιχία με χειρονομίες μεγάλες· Πέρα στους κάμπους όπου την κατάδωσα στον πρώτον πετεινόν· καταμεσής της πολιτείας όπου μου ξεγλιστρούσε ανάμεσα καμπαναριά και τρούλους. Και δωσ’ του εγώ ξοπίσω της σαν τον ζητιάνο να τρεχοκοπώ στην πέτρινη την προκυμαία πάνου.

Κει που τελειώνει ο δρόμος, σιμά σ’ έναν δαφνώνα, την αγκάλιασα επιτέλους μ’ όλους μαζί τους πέπλους κι ένιωσα μια στιγμούλα επάνω μου το απέραντο κορμί της.

Ύστερα, κυλιστήκανε μαζί, Αυγή και αγόρι, στα ριζά του δάσους, χάμου.

Όταν ξύπνησα ήταν μεσημέρι.

Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης

Στην εικόνα: Arthur Rimbaud by Frédéric-Auguste Cazals (1889).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.