Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

Θανάσης Πολυμένης, "Δέκα χαϊκού"





         Χαϊκού



Κράτα το σχοινί
σ’ αυτό που καταρρέει
μη δίνεις φωνή.


           *   *   *


Κυριεύει το
είναι μου ο φόβος σου·
μάτια σκοτεινά.



           *   *   *


Κύκλοι του ήλιου
κύκλοι του φεγγαριού μου
φθορά του χρόνου.



           *   *   *


Ο ουρανός μου
αστεράκια κόκκινα
από χαρτόνια.



           *   *   *


Ράγες κίτρινες
βαγόνια διαλυμένα·
αναχωρητής.



           *   *   *


Σώματα ψυχρά
πέτρινο το φεγγάρι
γλυκό φαράγγι.



           *   *   *


Η ευτυχία
όπως κι αν την προφέρεις
κρύβει τις λέξεις.



           *   *   *


Τεθλασμένες γραμμές
στην ευθεία του χρόνου·
βαδίζω μπροστά.



           *   *   *


Να οδυσσεύεις
και να οδυσσεύεσαι
προς την Ιθάκη.



           *   *   *


Οι νεκροί μας, δεν
περιμένουν τον χρόνο
γυρίζουν πίσω.



                                 Θανάσης Πολυμένης



Πρώτη δημοσίευση.

Στην εικόνα: Paul Klee, «Full moon», 1919.
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

Περιοδικό "ΑΠΙΚΟ", τχ. 10, "Χρόνος"



 
Περιοδικό ΑΠΙΚΟ  τχ. 10
 
ΧΡΟΝΟΣ
 
 
«Αν δεν του δώσουμε σημασία, ο χρόνος δεν υπάρχει», γράφει ο Μίρτσεα Ελιάντε. Κι όμως εμείς τον τεμαχίσαμε σε κομμάτια μεγάλα, μικρά, μικρότερα, ελάχιστα προσπαθώντας να τον αντιληφθούμε σαν κάτι που μετριέται μήπως και καταφέρουμε να διαχειριστούμε – ή να αντέξουμε, άραγε; – το αδηφάγο πέρασμά του.
Γράφει ο Κλείτος Κύρου στο Χρονοκύκλωμά του: «Τη μέρα που ανακαλύφτηκε ο χρόνος οι άνθρωποι / κούρδισαν τα ρολόγια κι άρχισαν να τον κυνηγούν…»
Κι ο Άγιος Αυγουστίνος συλλογάται:
«Τι είναι, λοιπόν, ο χρόνος; Αν δε με ρωτά κανείς, γνωρίζω. Αν, όμως, θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά, δε γνωρίζω. Αλλά σε κάθε περίπτωση τολμώ να πω πως τούτο γνωρίζω Αν τίποτε δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν πλησίαζε, δε θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Όμως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού το παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη; Από την άλλη, αν το παρόν ήταν πάντα παρόν και δεν κυλούσε, το παρελθόν δε θα ήταν χρόνος αλλά αιωνιότητα Αλλά, αν ήταν το παρόν μόνο χρόνος, γιατί κυλά στο παρελθόν, πώς μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει; Υπάρχει, μόνον γιατί κάποια στιγμή θα πάψει να υπάρχει. Το μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στη μη-ύπαρξη».
Τελικά τι είναι ο χρόνος; Ποτάμι ορμητικό που μας παρασέρνει προς τη θάλασσα της αιωνιότητας; Μια μελωδία ατέρμονη που ντύνει το χάος; Κυλάει αργά, κυλάει γρήγορα; Υπάρχει ή δεν υπάρχει; Ερωτήματα αρχέγονα που ν’ απαντήσει παλεύει ο άνθρωπος προσπαθώντας να λύσει το κουβάρι της ύπαρξής του αιώνες τώρα.
Έτσι και η Τέχνη, σε όλες τις μορφές έκφρασής της, προσφέρει τα μονοπάτια της ώστε να δώσει σχήμα, μορφή, λόγο κι απάντηση στη διαρκή αναρώτηση και το ΑΠΙΚΟ ανοίγει τις σελίδες του για να φιλοξενήσει σκέψεις, αισθήσεις, προβληματισμούς σε σχέση με τον «αψηλάφητο» Χρόνο στη Λογοτεχνία, την Τέχνη, την Εκπαίδευση.

Από την έκδοση



Στο 10ο τεύχος γράφουν αλφαβητικά οι:

ΑΔΑΛΟΓΛΟΥ ΚΟΥΛΑ – ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ ΕΥΑ – ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ – ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ – ΑΤΣΟΓΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ – ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ – ΒΑΤΑΝΤΖΗ ΛΙΝΑ – ΒΕΛΗΒΑΣΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ – ΒΕΛΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΒΟΓΙΑΤΖΟΥΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΒΟΣΚΑΡΙΔΗΣ ΠΑΜΠΟΣ – ΒΟΥΡΑΚΗ ΕΡΙΕΤΑ – ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟΣ – ΓΑΒΒΑΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΓΙΑΓΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΚΕΥΗ – ΓΚΕΝΤΣΟΥ ΒΑΛΙΑ – ΓΚΕΡΟΥΣΗ ΠΟΠΗ – ΓΟΥΡΓΙΩΤΟΥ ΑΡΕΤΗ – ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ ΜΑΡΙΑ – ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ  ΑΝΔΡΕΑΣ – ΔΑΛΙΑΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑ – ΔΕΜΠΕΡΔΕΜΙΔΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ – ΔΕΡΕΚΑ ΑΝΝΑ – ΔΕΡΜΑΝΗ ΒΙΚΥ – ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ Α. ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΔΗΜΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΑ - ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΖΩΗ – ΔΡΟΥΓΚΑ ΚΛΕΟΝΙΚΗ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΣΟΦΙΑ – ΖΑΜΠΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ – ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΞΑΝΘΙΠΠΗ – ΖΕΡΜΠΟΥΛΗ ΕΙΡΗΝΗ – ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΣ – ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΙΡΗ – ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΝΕΦΗ – ΙΩΑΝΝΟΥ ΝΙΟΒΗ – ΚΑΪΤΑΤΖΗ-ΧΟΥΛΙΟΥΜΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ – ΚΑΝΑΚΗ-ΑΞΟΥΓΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΚΑΡΑΜΑΛΗ ΙΩΑΝΝΑ – ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ – ΚΑΡΑΠΑΤΑΚΗ ΖΩΗ – ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ –ΚΑΤΣΑΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ – ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ – ΚΑΨΙΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ – ΚΕΦΑΛΑΣ ΗΛΙΑΣ –  ΚΙΤΣΟΥ-ΜΑΓΑΡΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ – ΚΛΙΝΑΚΗ ΧΑΡΟΥΛΑ – ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ – ΛΑΜΠΡΑΚΟΥ ΑΣΗΜΙΝΑ – ΛΑΜΠΡΕΛΛΗ ΛΙΛΗ – ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΑΡΙΑ – ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΟΡΦΕΑΣ – ΛΕΥΘΕΡΙΩΤΟΥ ΞΑΝΘΙΠΠΗ – ΛΙΝΝΟΣ ΚΩΣΤΑΣ – ΜΑΚΡΟΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ – ΜΑΡΓΕΤΗ Ν. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ – ΜΕΝΤΖΙΝΗΣ ΝΙΚΟΣ – ΜΙΧΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ – ΜΠΟΥΡΗ-ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΒΙΚΥ – ΜΠΟΥΧΛΗ ΜΑΡΙΑ – ΜΥΛΩΝΑΣ ΘΩΜΑΣ – ΜΩΥΣΙΑΔΟΥ-ΔΟΞΑΣΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ – ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ – ΝΕΣΤΟΡΑ ΕΛΕΝΗ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Λ. ΓΙΩΡΓΟΣ –  ΠΑΝΟΥΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ – ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΠΟΠΗ – ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ι. ΚΑΤΕΡΙΝΑ –  ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΟΛΒΙΑ – ΠΑΠΑΜΙΧΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ – ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΘΗΝΑ – ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ Γ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ – ΠΑΣΟΥΛΗ Γ. ΒΑΝΝΑ – ΠΑΤΡΩΝΟΥ-ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ – ΠΕΡΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ – ΠΕΡΔΙΚΗ ΣΟΦΙΑ – ΠΕΡΟΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΠΕΣΤΡΟΒΑ ΜΑΙΡΗ – ΠΟΥΠΕΡΜΙΝΑ (ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΟΛΥΒΙ) – ΠΥΛΑΡΙΝΟΥ ΕΙΡΗΝΗ – ΡΙΖΑΚΗΣ Θ. ΚΩΣΤΑΣ – ΡΙΖΟΥ ΧΑΡΑ – ΣΑΚΑΛΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ – ΣΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ-ΣΑΝΟΥΔΟΣ– ΣΑΡΑΚΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ – ΣΑΡΡΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΣΙΓΑΛΟΥ ΕΛΕΝΗ –ΣΚΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ – ΣΚΟΥΛΟΥΔΗ ΧΡΙΣΤΙΝΗ – ΣΤΑΜΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ – ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ ΦΟΙΒΟΣ – ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΣ – ΣΤΥΛΙΑΝΑΚΗ-ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ – ΣΩΜΑΡΑΚΗΣ ΜΙΝΩΣ – ΤΖΙΜΑ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ – ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΑΝΤΡΕΑΣ – ΤΟΥΛΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΤΟΥΜΑΖΗ ΕΛΕΝΑ-ΡΕΜΠΕΛΙΝΑ – ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ – ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΗ ΧΡΥΣΑ – ΤΣΟΥΒΑ ΛΙΛΙΑ – ΦΑΡΣΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – ΦΙΛΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ – ΧΑΔΟΥΛΗ ΣΥΛΙΑ – ΧΑΖΑΠΗ ΑΚΡΙΒΗ – ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΜΠΑΜΠΗΣ – ΧΑΡΧΑΛΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΠΑΝΟΣ – ΧΡΗΣΤΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΙΝΑ – ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ – ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΨΑΡΡΗ ΤΖΙΝΑ


Φιλοξενείται επίσης η συνέντευξη της εικαστικού ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗ ΕΛΕΝΗΣ, έργα της οποίας κοσμούν το τεύχος.


______________________________________
 
Η ιστοσελίδα του περιοδικού:
https://apikomagazine.gr/
 
H Συντακτική Ομάδα:
Διονύσης Αναγνωστόπουλος
Νίκος Μεντζίνης
Ελένη Νέστορα
Μαρία Σκαντζουράκη



Tο 10ο τεύχος του περιοδικού ΑΠΙΚΟ, ταξιδεύει και διατίθεται δωρεάν στους φίλους αναγνώστες του στα παρακάτω βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα και Κύπρο:

1. ΑΘΗΝΑ
*ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ»
Ασκληπιού 1-3, ΤΗΛ: 2103-600235
*ΕΚΔ. «ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ»
Κολοκοτρώνη 59Β, ΤΗΛ. 210.38.39.355
*ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΟΝΟΚΛ Φειδίου 11
ΤΗΛ. 212. 10.61.611
*ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ “LIBROFILO & CO.”
 Βεΐκου 101, Κουκάκι, ΤΗΛ. 210.922.4899
2. ΠΑΤΡΑ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ»
Γεροκωστοπούλου 31-33, ΤΗΛ: 2610-278.727
3. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΚΕΝΤΡΙ»
Δημ. Γούναρη 22, ΤΗΛ:  2310-275.349
4. ΡΕΘΥΜΝΟ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΚΛΑΨΙΝΑΚΗΣ»
Λ. Ηγουμένου Γαβριήλ 59 (έναντι Δημοτικού Πάρκου)
ΤΗΛ.: 28310-50.200
5. ΧΑΝΙΑ
* ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ» (Σκανδάλης Γιώργος)
Πλ. Κολοκοτρώνη 29, ΤΗΛ: 28210-28.507
* ΨΥΧΑΓΩΓΕΙΟ «ΜΑΝΟΥΑΛΙ»
Μάρκου Μπότσαρη 20, ΤΗΛ.: 6978.539.541
6. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ»
Α. Παπανδρέου 15-17, ΤΗΛ: 28410- 82076
7. ΝΑΟΥΣΑ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΦΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
(Πρώην Μαρνέρης), Παναγούλη 4, ΤΗΛ.: 23320-22.420
8. ΒΕΡΟΙΑ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ»
Τρεμπεσίνας 12, ΤΗΛ: 23310-24.672
9. ΤΡΙΚΑΛΑ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ»
 Καποδιστρίου 6, ΤΗΛ: 24310-70.420
10.  ΚΟΜΟΤΗΝΗ
«ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ» ΒΙΒΛΙΟΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟ
Δημοκρίτου 7Α, ΤΗΛ. 25310-84.040
11. ΚΑΛΑΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟ «ΤΣΕΡΠΕ»
Αριστομένους 85, ΤΗΛ. 27210-88.670
12. ΚΟΡΙΝΘΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΚΟΥΚΙΔΑ»
Αποστόλου Παύλου 64, ΤΗΛ. 27410-72.589
13. ΚΥΠΡΟΣ
* «ACADEMIC & GENERAL BOOKSHOP»
Ερμού 41, ΛΑΡΝΑΚΑ, ΤΗΛ.: 00357-2462.8401
*ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «Κ.Π. ΚΥΡΙΑΚΟΥ»
Λεωφόρος Γρίβα Διγενή 3 (έναντι Δικαστηρίων)
ΛΕΜΕΣΟΣ, ΤΗΛ. 00357-2574.7555
* ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΑΡΓΑ
Λεωφόρος Τσερίου 94, Στρόβολος,
ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΤΗΛ. 00357-2232.7740

Στο ΗΡΑΚΛΕΙΟ θα το βρείτε να διατίθεται ΔΩΡΕΑΝ στα παρακάτω βιβλιοπωλεία του κέντρου και της περιφέρειας:
ΑΝΑΛΟΓΙΟ, Ρούσου Χούρδου 8
ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ, Κοραή 21
ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΣ, Χάνδακος 8
ΛΕΞΙΣ, Έβανς 56
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ, Έβανς 47
ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ, Οδός 1821 10
ΚΑΦΕ "ΣΠΕΙΡΑ", Αρχοντοπουλών 9
GREEK BOOKS, Έβανς 5
ΕΝ-ΤΥΠΩ, Λ. Ανδρέα Παπανδρέου 20
ΠΕΡΙ…ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ, Λεωφόρος Ανδρέα Παπανδρέου 24-26
ΕΚΗΒΟΛΟΣ, Λεωφ. Κνωσού 257
ΓΑΛΕΝΙΑΝΟΥ ΙΩΑΝΝΑ, Ανδρέα Νάθενα, ΔΟΥ Ηρακλείου
PAPER NET Λ. Κνωσού189
ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ, Αλ. Παπαναστασίου 226


Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024

Νεκτάριος Μπέσης, "Δύο φεγγάρια"


Φωτογραφία: Καλλιρρόη Μπέση



Δύο φεγγάρια


Ένα φύλλο κολυμπάει στο ποτάμι,
χωρίς να βυθίζεται,
πόσο μικρός είναι αυτός ο κόσμος;
ένα ψάρι σε όλη τη θάλασσα,
ένα πουλί στον ουρανό,
δύο φεγγάρια,
το ένα φορτωμένο με δάχτυλα,
το άλλο για εσένα,
το πιάνουν τα κλάματα.
Μια παγωμένη φωνή στην καρδιά μου,
γυμνά χαμόγελα με δάκρυα,
ένα βασίλειο πικρής μέντας.
Ένας κρυστάλλινος βάτραχος,
γλυκό ρεφρέν στα μεταξένια νερά,
προσφέρει τη φωνή του σαν δώρο σε έναν νεκρό,
βουτάει πάλι στην γαληνή του,
μια ιδιωτική υπόθεση.
Χωράφι που πεθαίνει μέχρι την γέφυρα,
τα φύλλα σκουριάζουν μέσα στα μάτια του,
τα βουρκωμένα αστέρια,
λίγο πριν ξημερώσει,
θα πέσουν σαν δάκρυα.



                                         Νεκτάριος Μπέσης



Πρώτη δημοσίευση



Ο Νεκτάριος Μπέσης έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία. Ποιήματά του και μικρά διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ανθολογίες, περιοδικά ποίησης και εφημερίδες.



Φωτογραφία: Καλλιρρόη Μπέση.

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

Σταύρος Σταμπόγλης, "Προσπαθώντας τον θερισμό" - Κώστας Θ. Ριζάκης, "πυξίδα ουρανομήκης"





Σταύρος Σταμπόγλης
Προσπαθώντας τον θερισμό:
σχόλια για την ποιητική συλλογή του Κ. Θ. Ριζάκη,
η τριμερής σοδειά *
[απόσπασμα]


Η «η τριμερής σοδειά» του Κώστα Θ. Ριζάκη αποτελείται από μια δέσμη 17 ποιημάτων και μια εξαιρετική κριτική επιστημονική ανάλυση της Δήμητρας Μήττα. Ένα συνθετικό και κατανοητό κείμενο εν τέλει, γέφυρα αναγκαία ανάμεσα στον ποιητή και στον αναγνώστη. […]
[…] Αλλά μου φτάνει και μου περισσεύει που η «τριμερής σοδειά» προσφέρει κάτι πολύτιμο στον δημόσιο χώρο κυρίως. Ανοίγω το παράθυρο και εισβάλλει στο δωμάτιό μου, δηλαδή στρογγυλοκάθεται πλάι μου απρόσκλητο, με αυτοπεποίθηση, σφυρίζοντας αγαπημένους ρυθμούς, το μέλλον τού παρόντος, ό,τι δηλαδή μπορώ να ελέγξω την ποιότητά του ή αν θέλετε το πολύτιμο μιας νέας σχέσης. Μου τραγουδά, μου διηγείται για την ακρίβεια, άλλοτε με ειρωνεία, άλλοτε με την σκοτεινιά του συμβολισμού, άλλοτε με θυμό, κάπου ένοιωσα την υγρασία γύρω από μια Λίμνη πένθους, ίσως, κάτι από Λαμαρτίνο, αλλά με των ακίβδηλων τραγουδιών και των Τραγικών τις ρίζες λάβα. Ακούγονται γενναιότητες, μαρτύρια, έρωτες, θυμός. Θάνατοι περνούν και μοναξιές, της επιβίωσης τα πάθια, η πάλλουσα ζωή, η μέλλουσα ζωή σαν μέσα από θαμπό καθρέφτη είδωλο. Εδώ η ανώνυμη και η επώνυμη ποίηση των ρυθμών, δηλαδή η προϊστορία που θεμελιώνει τον αρχαίο και αιμορραγούντα κόσμο μας, καθώς το ουσιαστικά σύγχρονο κρύβεται ακόμη πίσω απ’ τον ορίζοντα. […]



* Κώστας Θ. Ριζάκης, Η τριμερής σοδειά
πρόλογος: Δήμητρα Μήττα: Ο σκοτεινός της ποίησης παράδεισος
εικαστική παρέμβαση: Φωτεινή Χαμιδιέλη
ΑΩ Εκδόσεις, 2020





Κώστας Θ. Ριζάκης
πυξίδα ουρανομήκης
 

τα δίχως συνδετήρα


λες ν’ αποσόβησεν κ’ εισέτι πάλλευκος η ασβεστό-
γουρνα τη μάντρα; λες μελαμψόν να βούλιαξες στην
πέτρα κάτωχρον ώς κι ένα τριανδρίας ριχτάρι;
α σώπα πλέον − σιώπησε! νυκτός ποια μηχανή
κερδίζει ατμούς σαν προσπερνάς φιλιώνει νέας
φεγγάρι; γεννά γαλήνην παραπλεύρως η εκκλησιά
μη δαψιλεύσεις αφορμήν για κάποιας κερί αναφτό:
έχει κι ο άγιος γκρι σκουριάν ν’ αγαλματώσεις κρίμα −

συρτάρωσες ώστε το χθες: σωρείτες χαμομήλια πλαισ-
ίωσες στο σκηνικόν κι ο οργοτόμος τρόμος η χλιαρή ακρο-
γιαλιάν ξεφτίζει αφρούς ποιήματος; νήματι αφαλατώθηκες

νομάς −ρούφηξες αίμα στο άκτιστον− πλοηγός καφές καλού
                                                                                κακού με ολίγην!





η επί γνώσει άδουσα

                  του ποιητή-συνοδοιπόρου
                  Σταύρου Σταμπόγλη, οφειλή


πήρε να ξεμυτίζει τώρα δά πάλι από τα σκαλιά
θυμιάματος την έσπρωχνε πες βολικόν αεράκι
− πώς να γνωρίζουν οι θνητοί τη βούληση νεκρών;

κατά τ’ άλλα θρονιάστηκεν απτόητη στο ποίημα
(να ’χες σουγιά να ’χες φωνή να ξόδευες το φως) με
μια Μαρία θλίψεων: ξέπλεκη όπου συναπαντάς

να σουρουπώνει παναγιές − θα φέγγεις ευλογίας





Από το βιβλίο:  «Σταύρος Σταμπόγλης, Προσπαθώντας τον θερισμό
Κώστας Θ. Ριζάκης, πυξίδα ουρανομήκης», εκδόσεις παρέμβαση, 2023.

Έργο εξωφύλλου-εικαστική παρέμβαση: Φωτεινή Χαμιδιελή.

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2024

Ελένη Νέστορα, "Δύο ποιήματα"





«αγώνας άγονος»


ω, των πουλιών αναθυμούμαι τη λαλιά
ώρα πρωινού π’ ανασηκώνουν
τον δίμιτο της νύχτας τον μπερντέ

δίχτυα σχισμένα των ονείρων οι φανέλες
στα χέρια του ψαρά
                                λυγμοί
σ’ άγονου τόπου φαντασιές σβησμένες

πώς το ’λεγε η νόνα μου να δεις…
μ’ αλόγων ποδοβολητά τα άστρα κυνηγούνε
οι θωριές μας πώς





ενθύμησης επίχρισμα


θυμάμαι νύχτα ερχόσουνα
τα ρούχα να μπαλώσεις τα σκισμένα μου
με χέρια επιτήδεια

είν’ τα κουμπιά στο μέρος της καρδιάς που με στενεύουν,
σου έλεγα και γέλαγες
−καρφί το γέλιο σε σταυρό τώρα που λείπεις−
έλυνε κι η σελήνη τα μαλλιά
φώτιζε
μυστικό κανένα μονοπάτι στου κορμιού τις πλαγιές

και σαν η μέρα χάραζε
κι έβρισκε ο ήλιος σύννεφο να φλυαρεί
έλιωνε η ζέστη τις ραφές
των βελονιών σου τις κλωστές
τσιμπολογούσαν τα πουλιά
κι η αγκαλιά πηγάδι να χωθείς να ξεδιψάσεις



                                                             Ελένη Νέστορα




Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Frants Bøe, «Seabirds in the midnight Sun» (1876).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2024

Αλέξανδρος Αραμπατζής, "Λάμπα θυέλλης και άλλα ποιήματα"





ΛΑΜΠΑ ΘΥΕΛΛΗΣ


Τα πολλά τερτίπια τα αφήνω για τις επόμενες γενιές
Που θα ταξιδεύουν στο ίδιο ηλεκτροδυναμικό τόξο
Με τις σειρήνες του χρόνου ή τα άχρονα σαλπίσματα
Ω νοεροί μου ιχνηλάτες, ω νοερές μου σάλπιγγες!
Οξύηχες προβλέπω επελάσεις στα μετόπισθεν
Πόσο τα κρίματα φεγγοβολούν στο ιερό έρεβος!
Πόσο οι οπλοβαστοί τσακίζουν των νεκρών τα κόκαλα!
Εδώ οι γάτες κάθε λίγο ξεθάβουν δόντια σοφών από την άμμο και το αλάτι
Και οι σκύλοι τα ξαναθάβουν μην μυρίσει ο τόπος καβαλίνα

Τα ποντοπόρα καράβια  ξεπουλούν των αοιδών τις μούσες
Τις κοσμογυρισμένες μεν αλλά ασήμαντες στις κλωθογυρισμένες σμίξεις των αλόγιστων καιρών
Τέλος πλέον οι μάγοι με τα δώρα, τέλος τα μαγικά φίλτρα
Οι δρυΐδες μοχθούν με χλωρά χόρτα τις αλυσίδες των αιώνων να ενώσουν
Και τα ερείπια, ω ναι! τα ερείπια! τα τόσα πολλά  ερείπια που ξεφυτρώνουν άναρχα στις πνιγηρές τσιμεντουπόλεις
Οι επόμενες αμέτρητες γενιές σε χοάνες αρχαίων μύθων σεμνά ας παραχώσουν

Λάσπη, λοιπόν, τα πάντα λάσπη
Κι όλοι οι χρόνοι του παρελθόντος και του μέλλοντος όλοι οι χρόνοι λάσπη, λάσπη, λάσπη
Μ’ αυτήν την λάσπη θα πλάσω το εκμαγείο της σκιάς μου που παραδέρνει ανάμεσα στο κίτρινο φως και στην πράσινη ομίχλη
Θα το κρεμάσω μαλαματένιο κόσμημα στης χαραυγής τα χείλη

Εγώ το αλήτικο ζώο, λοιπόν,  καμωμένο για παράτολμα άλματα στο άγριο σκοτάδι
Ψάχνω τρόπο να δραπετεύσω από την παγίδα που μου στήσανε του χρόνου οι κυνηγοί
Να γλιστρήσω επιτέλους ελεύθερος στον έναστρο ουρανό σαν παλιός ατρόμητος αντάρτης

Ανάμεσα στην βία του αίματος και στην οργή των καρδιακών παλμών
Ένα θηρίο πάλλεται ανήμερο και παρδαλό
Όχι δεν είναι χωρατό από χωριάτικες καταλαλιές, αδέλφια
Είναι ένα μάγμα φωσφορίζουσας σκόνης και αφθαρσίας της ύλης
Οσονούπω φιλοσοφική λίθος και μεταφυσικός τριγμός

Α, ο κόσμος αυτός είναι ατελής στις διαβρώσεις του, αδέλφια
Κάθε χαραγματιά κι ένα αίνιγμα της επιστήμης
Πτυχώσεις, ξεδιπλώματα, επαναπτυχώσεις, τα πάντα μαγγανείες, μηχανές συναρμολόγησης και αποσυναρμολόγησης ρωγμών
Βέβηλα τεχνικά διαγράμματα κακόβουλων λογισμικών που στύβουν αμήχανες λέξεις
Στης ποίησης τα μικρά κρυφά καπετανάτα


Ο καθείς εξ ημών αγκομαχεί στο βάραθρο της πίστης του σαν ηλικιωμένος πλασιέ θρησκευτικών βιβλίων
Και όλοι καταχωρούνται στη λίστα των ένθεων λαθών
Σμάρια σμήνη αγέλες στίχων καταποντίζονται στο μολυσμένο νερό
Α, όχι, όχι, σταματώ εδώ
Δεν θα απολογηθώ τώρα για το πόσο ηλίθιος υπήρξα και πόσο ηλίθια υπήρξε η γενιά μου
Κάποτε θα μιλήσω και για τα θαύματα των παιδικών μου χρόνων που δεν φαντάζουν και τόσο ηρωικά
Κάποτε θα μιλήσω και για μένα όπως άλλοι μιλήσανε για τον εαυτό τους με τόσο ζήλο που είναι να τους ζηλεύεις
Τα παρατώ εδώ λοιπόν στα όρια ενός κόσμου ήδη χαμένου κι ενός κόσμου που αρχίζει να χάνεται
Περιττός κι άσημος εκκεντρική μονάδα της εντοιχισμένης στην ύλη  αντιύλης
Όμηρος του μηδενός μηδενιστής και δρομέας της οδύνης





ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΟΜΒΕΣ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ


Όμηρος στις κατακόμβες των εραστών
Φιμωμένος με ατσάλινο σύρμα
Μουγκρίζω τον θρήνο μου στις σκοτεινές στοές
Oι αντίλαλοι των σκιών με καταπλακώνουν
Εσάς λοιπόν θεοί εδώ μέσα εσάς καλώ προσκαλώ
Τους φαντασμαγορικούς Σειληνούς της Σελήνης
Απαλλάξτε με από τα δεσμά της αγοραίας σαγήνης
Απαλλάξτε με από την αγοραία των αγοραίων ερώτων σαγήνη
Απαλλάξτε με από της νύχτας τον ντροπιαστικό διασυρμό





ΚΟΥΦΟΒΡΑΣΗ ΣΤΟ ΦΙΔΟΝΗΣΙ


Νύχτες και σεντόνια στο κάτεργο
Υγρά απονενοημένα διαβήματα
Φιλμογραφία οιδιπόδειας ζωής
Ροές υπέρυθρα στιγματισμένων τόπων
Προπατορικό αμάρτημα και σεξ
Βόμβες μολότωφ κι αναμμένοι δυναμίτες
Από παντού σκάει μύτη η παράνοια
Από παντού η παράνοια σκάει μύτη
Από παντού σκάει μύτη η παράνοια
Της ασίγαστης σαγήνης επωδός





ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΠΕΔΙΛΟ


Σήμερα ονειρεύθηκα τη θάλασσα
Την αμμουδιά τους βράχους το φεγγάρι
Ποτίστηκα ολόκληρος με τσουχτερή αρμύρα
Το χιόνι παραδίπλα παραμόνευε να με στραγγίξει
Και η αυγή με βρήκε παγωμένο πέδιλο





ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΒΡΕΧΕΙ


Βρέχει πάλι βρέχει
Στον δρόμο κανείς
Μα όχι να ένας παππούς
Ψάχνει σκυμμένος στο νερό
Το άλλο του τρύπιο παπούτσι
Εκείνο που στη μοίρα του υπήρξε
Μαράζι και καημός





ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΚΑΛΤΣΑ


Αλίμονο, αυτός ο πλανήτης ο έρμος
Μοιάζει με σπίτι χωρίς κεραμίδια
Κι όταν στο κεφάλι του βρέχει κόλαση
Στριφογυρίζει στο κενό σαν φλεγόμενη κάλτσα





ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΦΡΟΥΤΟ


Σα να βγήκε από κόμικ του REISER
Άπλυτος τεμπέλης και σαρδόνιος
Ακούρευτο γίδι στη λαοθάλασσα της πόλης
Ε, ναι, λοιπόν!
Τέτοιο περίεργο φρούτο ήταν αυτός ο ποιητής
Φαντασμαγορικός και λιγδιάρης



                                            Αλέξανδρος Αραμπατζής



Πρώτη δημοσίευση



Στην εικόνα:
Eugène Le Poittevin, «Sailors lighting fires at the entrance to a port» (1862).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2024

Σταύρος Μίχας, "Δυτικά ο κήπος"

 



ΑΚΙΝΗΣΙΑ 1


Ήχος νερού
πάνω στο νερό
σκιά φύλλου
πάνω σε φύλλο.

Σσστ!

Αν κάνεις θόρυβο
ο χρόνος
θα ξαναρχίσει.




ΑΚΙΝΗΣΙΑ 2


Οι άνθρωποι είναι χρόνος.
Ο χρόνος γίνεται πέτρα
πέφτει πάνω στη μέρα
και την κάνει χίλια κομμάτια.

Τώρα ο ουρανός περπατάει στη γη
δεν υπάρχουν αστέρια
όμως λάμπουν τα μάτια.





ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ Τ’ ΟΥΡΑΝΟΥ

                                           Στον Τόλη Νικηφόρου


Να γιορτάζεις το φευγαλέο πέρασμα των στιγμών
την κάθε ώρα που έρχεται
όταν το φεγγάρι σιωπά
κι η νύχτα χαμογελάει τυφλή
την ώρα του ρεμβασμού και των ονείρων
η αύρα και τα λόγια δε διαφέρουν
το τοπίο που βλέπεις είναι μια γλώσσα
μόνο η κίνηση των χεριών
μπορεί να επαναλάβει τη γεωγραφία ενός πουλιού
και τη ντροπαλότητα των γαλάζιων ίσκιων.

Παρ’ όλο που γεννηθήκαμε χωρίς φτερούγες
−στο έδαφος−
έχουμε μια αδέξια κλίση προς τα ύψη.





Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

                                  Στη Τζέλα Ασπρογέρακα 


Περπάτησε στη χλόη
ακόμη τρέμοντας
με δισταγμούς φωτός.

Ένιωσε μέσ στα φύλλα της καρδιάς
τη δροσιά της πρωινής πάχνης.

Έψαξε στο βάθος τ’ ουρανού
και βρήκε παλιούς έρωτες αρχαίους πόθους.
Στην όχθη στάθηκε παλιών αισθημάτων
κι έκλαψε.

Με την πνοή του ήλιου
πάνω στο χέρι της
απάλυνε τη μέρα.

Αναστέναξε με τόσο φως στα δάχτυλα
έκρουσε τα κύμβαλα τ’ ανέμου
και πέταξε γοργά στον ουρανό
με πάταγο αρχαίων πουλιών.





ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕΣ’ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

                                          Στον Γιάννη Υφαντή


Περιπλανώμενος μέσ’ στο παρόν
σ’ ένα εκτυφλωτικό τίποτα
αφήνοντας όλες τις σκέψεις πίσω σου
τους ήχους πίσω απ’ τις σιωπές
πηγαίνοντας απ’ τον ένα εαυτό στον άλλο
συνθλίβοντας το διάστημα με τα χέρια σου
με μια φωτιά στο μυαλό σου
που καίει όλους τους ηλίθιους νόμους
μέσα σ’ ένα σώμα που ονειρεύεται
διέλυσες όλα τα κακά ξόρκια του κόσμου
πάνω στα γλυκά μάτια των πουλιών.

Τώρα ελεύθερος μέσ’ στο τίποτα
ξεχνάς το αύριο
στου ήλιου τις αλάνες.

Πόσο ευγενικά και ήρεμα απομακρύνεσαι
με τ’ ανοιχτά ξαφνιασμένα μάτια σου
γεμάτα απ’ αγάπη
και διαλύεσαι μέσα στα σύννεφα τ’ ουρανού
σα μια βροχή που δε φοβάται να γίνει θάλασσα.





ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΗΛΑΖΕΙ ΑΘΩΟΤΗΤΑ


Στάσου
έχω ξαναπεράσει από δω
γνωρίζω αυτά τα σχήματα
αυτές τις μορφές.
Κάτω απ’ τα δάχτυλα του ήλιου
ξέρω πως θα γίνω
πάλι η καινούργια μέρα σου.
Θα μ’ αναγνωρίσω
στο φως
θα γίνω φιλί στο στόμα σου.

Ένα παιδί
που θηλάζει αθωότητα.





Από τη συλλογή «Δυτικά ο κήπος», εκδ. Μανδραγόρας, 2004.

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024

Περιοδικό Οδός Πανός, τχ. 201, Απρίλιος-Ιούνιος 2024




Tο νέο τεύχος, 201, του περιοδικού Οδός Πανός
 ‛Oδός Πανός®
εργοτάξιο εξαιρετικών αισθημάτων
έτος 43o, τχ. 201, Απρίλιος-Ιούνιος 2024


ΠEPIEXOMENA

Aφιέρωμα στην Βιρτζίνια Γουλφ
Επιμέλεια: Εύα Στάμου

    3  Εύα Στάμου: Η κοινωνική τάξη στο έργο της Βιρτζίνιας Γουλφ
    9  Ελένη Γκίκα: Βιρτζίνια Γουλφ: Ιδιοφυής και μόνη
  15  Ανθούλα Δανιήλ: Βιρτζίνια Γουλφ …σταυροδρόμια ερήμην
  22  Αργυρώ Μαντόγλου: Βιρτζίνια Γουλφ, η αρθρογράφος
  28  Ιφιγένεια Σιαφάκα: Τα κύματα: Η συμβολική της αστάθειας και της ρευστότητας
        της ύπαρξης
  35  Δημήτρης Καραμβάλης: Τα διηγήματα της Βιρτζίνια Γουλφ

*

  40  Γιώργος Ευσταθίου: Η ασκητική της αγάπης, Αδελφή Γαβριηλία
  53  Βαγγέλης Χρόνης: Μία μικρή ιστορία
  54  Βασίλης Κοντόπουλος: Εδώ Βερολίνο
  58  Χρίστος Χριστοφής: Με την ματιά του συλλέκτη...
  64  Χρήστος Μαυρής: Μανόλης Αναγνωστάκης: «Είναι ζήτημα ανδρισμού και δεν
        μπορώ να το κάνω»
  74  Σίμος Ιωσηφίδης: Σκόρπιες σκέψεις για την Φωτογραφία
  76  Θανάσης Θ. Νιάρχος: Ο κύριος Βασίλης Ματσούκας
  80  Μπάμπης Ιμβρίδης: 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
  92  Δημήτρης Αλεξάκης: Η ζωή δονείται
  93  Βιβλία. Γράφουν οι: Διώνη Δημητριάδου, Κωνσταντίνος Βορβής,
        Αντρέας Πολυκάρπου, Αναστάσιος Στέφος, Στέλλα Πριόβολου,
        Κωνσταντίνος Μπούρας, Φώτης Θαλασσινός, Γιώργος Χρονάς
111  Πέτρος Μινώπετρος: TEΛOΣ TOY 2021-APXEΣ 2022...
118  Μαριάννα Βλάχου-Καραμβάλη: Μελτέμι
122  Θέατρο. Γράφουν οι: Κωνσταντίνος Μπούρας, Αθανάσιος Βαβλίδας
131  Γιώργος Μεταξάς: Ganesh
132  Γιώργος Ζώταλης: Ποντικοφάρμακα
134  Αθανάσιος Βαβλίδας: Μουσικές Ανταπο-κρίσεις
142  Φώτης Θαλασσινός: Ο γητευτής των περιστεριών
145  Γιώργος Χρονάς: Αθήνα – Βελιγράδι – Βουκουρέστι – Μιλάνο
146  Τα βιβλία μας και τα CD του 2023
147  Τα νέα μας βιβλία του 2024
148  Κωνσταντίνος Μπούρας: Mobbing, Bullying και άλλες κοινωνικές μάστιγες…
150  Δημήτρης Στενός: Βραχνή πομπή
151  Δευτέρα
153  Αποδελτοποίηση του Περιοδικού Οδός Πανός, 101 + 200 τεύχη,
        από τον συνεργάτη μας Γιώργο Ευσταθίου


Υπάρχει  στα βιβλιοπωλεία:
Πολιτεία
Ιανός (Αθήνα, Θεσσαλονίκη)
Πρωτοπορία (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα)
Πατάκης
Αχιλλέας Σίμος
Ελευθέριος Τζανακάκης
Χρήστος Μαρίνης
Α. Κανάκης
Συμμετρία Α. Ε.
Τσιγαρίδας Α. Ε.
Ευριπίδης Α. Ε. 
Σμυρνιωτάκης Greek books

Δ. Τσανάς – Σ. Δημόπουλος
Σκλαβούνος Παράσχης
Ηλίας Μαγγόπουλος
Κέντρο του Bιβλίου (Θεσσαλονίκη)
Μαλλιάρης (Θεσσαλονίκη)
Κεντρί (Θεσσαλονίκη)
Oblik Editions (Θεσσαλονίκη)

Βιβλιοπωλείο Οδός Πανός
Διδότου 39 και Ιπποκράτους
106 80 Αθήνα, τηλ 2103616782
e-mail: chronas@otenet.gr
και όπου ζητηθεί με αντικαταβολή.
Διανομή από το Πρακτορείο Τύπου, Άργος Α.Ε., μόνο στην Αττική,
και στο αεροδρόμιο Αθηνών
 

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2024

Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας, "Ο λύκος"






Ο ΛΥΚΟΣ


Την εποχή που οι λύκοι
σε ανθρώπους μεταμορφώθηκαν
η καρδιά μου μαλάκωσε…
Κατανόησα τον προορισμό μου,
θα συνέχιζα να ζω μαζί τους
σαν ζώο χωρίς φίλους…
Ήμουν πια αποφασισμένος
να παραμείνω στην αγέλη,
αλλά να κυνηγώ χωριστά…


18.11.2015


                       Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας




Το ποίημα πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Εμβόλιμον, τχ. 97-98, Άνοιξη - Καλοκαίρι 2023, στο αφιέρωμα για τον Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα (μπορείτε να διαβάσετε τα περιεχόμενα του τεύχους εδώ).




Ο Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας γεννήθηκε στη Βέροια το 1956. Ήταν δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας. Υπήρξε εκδότης - διευθυντής της δεκαπενθήμερης αστικής εφημερίδας της Βέροιας «Οι Καιροί» (1993-2012), ενώ είχε εργαστεί σε τοπικές εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. Ήταν απόφοιτος του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου της Σχολής «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό». Υπήρξε μέλος της Εφορείας της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας (2003-2008). Εξέδωσε πέντε ποιητικές συλλογές: Νύχτες στη Βενετία (τα τραμάκια, 1997), Ναυτικόν Φυλλάδιον (τα τραμάκια, 1998), Σπονδές (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001), Τα φεγγάρια του Αυγούστου (Η ΣΥΝ(+)είδηση, 2006) και Βιογραφία (Ενδυμίων, 2014). Έγραψε επίσης το σενάριο για το ντοκιμαντέρ «Πρέσπα - Σταγόνες υδάτινων κόσμων» (Fimi Culture, 2020-2021) σε συνεργασία με την Ανδρονίκη Χριστάκη −η οποία και σκηνοθέτησε την ταινία− και είχε μαζί της τη συνεπιμέλεια των κειμένων. Το ντοκιμαντέρ απέσπασε σημαντικές διακρίσεις και βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ. Υπήρξε μελετητής της τοπικής ιστορίας με συμμετοχή σε αρκετά συνέδρια και συνέγραψε σημαντικό αριθμό άρθρων ιστορικού περιεχομένου. Έφυγε από τη ζωή την 1η Φεβρουαρίου 2022.




Στην εικόνα:
Ο Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας διαβάζει ποιήματά του στην 4η Λογοτεχνική Σκηνή (Θεσσαλονίκη, 12.12.2015, θέατρο Άνετον).
Φωτογραφία: Νώντας Στυλιανίδης.