ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ

"ΕΚΣΚΑΦΕΑ ΑΟΡΑΤΩΝ"

ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ

                                                                    Μνήμη θαλασσίας στρατιωτικής

                                                                    άσκησης. Κερδύλια, 1982.

Ακόμα δε λένε να σωπάσουν

χιλιάδες τζιτζίκια στη μνήμη.

Το πρωί με βήμα ως την παραλία και τραγούδι,

ανάβει το παιχνίδι για καλά καταμεσής του ήλιου

μπροστά στον τάφο του άγνωστου σε μας στρατιώτη

που έπαιξε κι εκείνος με τα κύματα της θάλασσας

κι έχασε τη ζωή του σαν σε στοίχημα.

Η μπάλα αλλάζει πόδια και κεφάλια

μέσα στο νερό, αλλά κανείς τον άλλο

να κερδίσει δεν μπορεί σε λάθος γήπεδο

με λανθασμένες εκτιμήσεις.

Ακόμα δε λένε να σωπάσουν

χιλιάδες τζιτζίκια στη μνήμη.

Οι διαταγές των λοχαγών δεν τα τρομάζουν

ούτε οι από τηλεοράσεως ιαχές των Ιταλών

στο τρίτο γκολ επί της πανίσχυρης Βραζιλίας.

Έχουν την ώρα τους αυτά και υπακούν

μόνον στο φως και στο σκοτάδι, όπως

οι παρορμήσεις των ανέστιων ποιητών.

Το βράδυ κάτω από τα ήσυχα πλατάνια

κανένας δεν μπορεί ν’ αποδεχτεί την ήττα του καλύτερου.

Μαύροι από μέσα όλοι μας συμπάσχουμε ολόψυχα

στους από φύσει σκούρους βραζιλιάνους.

Η διαφορά μας, ότι εκείνοι θα το ξεπεράσουν

σε λίγα χρόνια, σ’ άλλη διοργάνωση, ενώ

εμείς θ’ αλλάζουμε στρατόπεδα ευθύνης

πρόωρες ενηλικιώσεις, οικογένειες, καριέρες

πάντα με τις αρβύλες ένα νούμερο στενότερες

στα πόδια, στις μεγάλες αποφάσεις, στ’ απρόβλεπτα

των ημερών, στα χρόνια τα χαμένα.

Ο ΕΚΣΚΑΦΕΑΣ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ

                                                                    Μπαλάντα ελεεινή των ευτελών

                                                                    ελείψει ευτελέστερων θεμάτων

Όλοι γνωρίζουν  - κι οι σοφολογιότατοι ακόμη -  πως υπάρχουν

πλήθος ανεξήγητων που αφορούν το ουράνιο διάστημα ή

το μεσοδιάστημα  έστω δυο απλών βημάτων. Υπάρχει

ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας, των ελλήνων λυρικών

κι ο νεοσύστατος συγγραφικός θεός των μικρών πραγμάτων.

Στο ίδιο πνεύμα - ποιητική ασυλία - θα υποστηρίξω σθεναρά

ότι, εκτός όλων των άλλων απίστευτων και πιστευτών 

υπάρχει και ο περιβόητος εκσκαφέας των αοράτων.

Αν κρίνουμε από τους διάφανους κρατήρες της σελήνης

ή τους κρατήρες των ηφαιστείων του έρωτος

την τρύπα του όζοντος, τις τρύπες στ’ άδυτα των νοημάτων

απ’ τα κενά της μνήμης, τους βυθούς της μουσικής

τις αχανείς σιωπές των αγαλμάτων…………………………

θα συμπεράνουμε εντελώς διακριτικά κι ευκολονόητα

πως για όλ’ αυτά και άλλα σοβαρότερα ευθύνεται

ο περιβόητος εκσκαφέας των αοράτων.

Φήμη της φήμης, αλλά δίχως διάψευση των υπεροπτικών

ο εκσκαφέας εθεάθη από σμήνη πτερωτών στη θάλασσα.

Την ώρα που ανασυντάσσονται ετούτες οι γραμμές

εκείνος σκάβει στον Ωκεανό του Κάλβου κι άλλων αθανάτων

ενώ τα ψάρια παραδίπλα τρομαγμένα συνωστίζονται

στο φόβο του άγνωστου, στη μοίρα των απανταχού αδυνάτων

αλλά με μάτια όντως ζωηρά και βράγχια κατακόκκινα

όχι σαν τα μπαγιάτικα κάποιων καταστημάτων.

Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή
ΕΚΣΚΑΦΕΑΣ ΑΟΡΑΤΩΝ που θα κυκλοφορήσει το 2013

(Η φωτογραφία είναι του Γ. Κασαπίδη)