ΕΥΤΥΧΙΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΟΥΚΙΔΟΥ

ΤΡΙΑ  ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ 

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΕ ΕΛΑΦΡΕΣ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ

Ούτε σαλεύει ούτε ξαγρυπνά

ούτε να θυμηθεί μπορεί

τους λόγους

που κάθε απόγευμα κουτσαίνει.

Κανένα πειθαναγκασμό

δε θα καταδεχόταν

κι ας έσφιγγε στα δόντια της

ένα πελώριο δάσος ουρλιαχτών

κι εκείνη τη μικρή κλωστή

που συγκρατεί, πριν ξηλωθεί

ένα πουλόβερ από χιόνι.

Δυο τρεις φωτογραφίες κουνημένες

μια χούφτα δευτερόλεπτα

κι αμέτρητα γυαλιστερά καρφιά

ήτανε όλα κι όλα τα απαραίτητα

για το ταξείδι.

ΘΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ

              " Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει"

                   Προς Κορινθίους Α', Κεφ.ΙΓ'

Ήτανε να μας έβρει το κακό.

Άμαθοι κι απροσάρμοστοι

γεμάτοι γρατζουνιές

συνωστιζόμασταν στη έξοδο κινδύνου.

Άλλοι τη νόμιζαν σταθμό 

για άλλους ήταν τέρμα 

όμως

όπως και να τον πεις τον παιδεμό

αλλού είναι η παγίδα.

Να έρχεσαι

να υπάρχεις

 να περνάς 

και να μην είσαι.

Ωστόσο 

δε θα αδικηθεί κανείς στη μοιρασιά.

Κι η ομορφιά θα πληρωθεί

κι η μεταμέλεια θα ελεγχθεί 

για τις προθέσεις της

και ύποπτος δακρύων 

ο Σεπτέμβρης θα θεωρηθεί.

Και ούτε να φαντάζεσαι

πως η αγάπη θα γλυτώσει

έτσι που φεύγει και ξανάρχεται

σαν εκκρεμές

αθώα σαν αμαρτωλή

που αείποτε εκπίπτει.

Το φταίξιμο που μας αναλογεί

θα αποδοθεί μέχρι δεκάρας.




ΜΕΡΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ

Σπασμένα όλα τα φράγματα
κι η μόνη νίκη του νερού
να ομολογεί την ξηρασία του.

Ακίνητη και η όραση
στάχτη κι ανατολή ομίχλης
έξω απ' την πόρτα
που δεν άνοιξε στον κίνδυνο.

Η λάσπη ορίζει τώρα την απόσταση.

Όμως, που να βρεις έναν άνθρωπο 
που να κρατά τον λόγο του
την κρίσιμη ώρα να μπορεί
να κάνει τον αδιάφορο
να κρύψει έστω ένα παιδί
κάτω από το τραπέζι.

Οι άλλοι έξω χτυπάνε στα τυφλά
η μια πίσω απ' την άλλη 
κλειδώνονται οι εξώπορτες
και λόγια πια παρηγοριάς
ούτε στη σκόνη γράφονται
ούτε και στα βιβλία.



την Κυριακή 14/4/2013  η Ευτυχία Λουκίδου στην Βέροια μάς κέρασε ένα ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ σε πραγματικά ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ.