ΝΙΚΟΣ Γ. ΨΑΡΑΚΗΣ

ΣΤΟ ΜΟΧΘΗΡΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΑΣ ΜΕΤΡΩ

ΤΗ ΣΙΓΟΥΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΗ

ΤΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ

Τα μάτια τους είναι ο πιο αντικειμενικός κριτής

ένας Balzac του νέου κόσμου.

Σαν κάποιος διαβάτης που γνωρίζει

σε πιο σοκάκι μπορεί κανείς να φτύσει

χωρίς συνέπειες.

Υπερόπτες μέσα στη δουλικότητά σας.

Αξίζατε καλλίτερης τύχης.

Εσείς παραγνωρισμένοι μου Alain Delon.

Βλέπετε, υπάρχει μόνο ένα θέατρο που αναγνωρίζεται.

Αλλά το άλλο, το θέατρο της ζωής,

                        σε σας ανήκει

Κι είσαστε σεις οι κριτικοί σκηνοθεσίας.

Καθημερινοί μου υποχρεωτικοί γαμπροί

με το άσπρο πουκάμισο και το παπιγιόν

στο μοχθηρό το βλέμμα σας μετρώ

τη σίγουρη κοινωνική μου καταδίκη.

ΕΡΩΤΙΚΟ Ι

Τις νύχτες αναπνέω την ουσία σου

κρατώντας το κερί της πίστης μου για σένα

Παράξενα τη φλόγα του πώς δυναμώνει

ο άνεμος που έχει τ’ όνομά σου!

Το σκίρτημα των φύλλων μεταδίδει ρίγη

μέχρι τις ρίζες του δένδρου

που τρέφεται απ’ την ύλη σου

ίδια με κείνη της πρώτης γυναίκας

Διαδίδεις τη συνέχεια του χρόνου

που με γυρνά στην πρώτη αθωότητα

Το μέλι απ’ τη Χαναάν είναι τα μάτια σου

γλυκιά Ραχήλ οδήγησε μας στην πατρίδα

VII

(Από τα ΔΕΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΡΗΤΟ)

Εκείνοι απόκτησαν μια προσοχή τεράστια

Βρισκότανε στο στάδιο των ενορατικών αναλύσεων

Μια κουκίδα είχε μεγάλη έκταση, είχε ιστορία

Τοποθετούσαν ξανά τα στοιχεία

φύση κι ανθρώπους στον πίνακα

Έβλεπαν κι ερμήνευαν τον πίνακα

κι είχε να κάνει με μια γοητεία

καθώς τίποτα πια δεν ήταν αυτονόητο

Ό,τι δεν μπόρεσε να ερμηνευτεί

έμενε σ’ ένα όμορφο σκοτάδι

Γύριζαν απ’ όλες τις μεριές

την ομορφιά του κόσμου

Από την ενότητα: "ΑΠΟΘΗΚΗ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ"

ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ - ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, Ενδυμίων 2012