Καίτη Παπαδάκη, "Αλλά δεν μπορούμε ν' αγαπήσουμε"

Αλλά δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε

Κι έτσι, καταδικάσαμε τα βλέφαρα

να μη γέρνουν,

τα κορμιά να μην πλαγιάζουν,

να σέρνονται από κούραση τα εικοσιτετράωρα.

Κι έτσι, τα όνειρα άσπρα σεντόνια.

Από κάτω εμείς, υποκίτρινοι,

με ανεπαίσθητη οσμή ψαριού.

Ακίνητη άσπρη μέρα

στα εργοστάσια,

στα γραφεία,

στα πολυκαταστήματα.

Λιώσανε οι λέξεις στο μέταλλο,

η φωνή χάθηκε στην αιθάλη.

Στο μυαλό λαίμαργο φως,

δεν έχει

πρωί, μεσημέρι, σούρουπο, έλεος.

Ωράριο συνεχές.

Ορθάνοιχτα μάτια.

Κοφτές κινήσεις.

Βιταμινούχα χάπια, κολλαγόνο,

λάδωμα στις αρθρώσεις,

λάδωμα στα όνειρα,

μην τρίζουν κι ενοχλούν.

Κι έτσι, ύστερα τίποτα δεν ξαναείπαμε,

δεν είχαμε θέμα συζήτησης...

Το ράγισμα της επιφάνειας

   Στο δωμάτιο φωνές θροΐζουν. Όταν ανοίγω το παράθυρο,

   Δυο-τρεις τσίχλες κι ένα χελιδόνι χτίζουν φωλιές επάνω τους.

   Κοιτάζω στο μαξιλάρι το λεκέ απ’ τα κιτρινισμένα όνειρα.

   Εκεί, καταμεσής, ένα πουλί άφησε το κάτασπρο αβγό του.

   Μέρες τώρα το ζεσταίνω με το θερμό φτερό της προσδοκίας.

     Καφετής νεοσσός τρυπάει την επιφάνεια.

     Ξεπηδά, χοπ-χοπ, η γέννηση.

     Το χωμάτινο χρώμα της, χρυσό της γης.

     Μεγαλώνει με ηλιόσπορο και φύτρες από λέξεις

Η κόρη

Κάτω απ’ τη σελήνη

γυναίκα καθώς ρίχνεις

δίχτυα στη λίμνη,

ελευθέρωσε την κόρη απ’ το φαρδύ σου μέτωπο.

Άσε την να βουτήξει,

ν’ ακολουθήσει τα βατράχια,

όσα αρνήθηκαν το στέμμα.

Άσε την να φωλιάσει ανάμεσα στους πάπυρους,

να κρύψει στη φυλλωσιά

την ανάσα της.

Όταν ανέβει ο ήλιος, φύλα την

στο στόμα του πιο μικρού ψαριού

και βγες στο δρόμο.

Κάποιοι περαστικοί προτιμούν τα μικρότερα ψάρια.

Ζυγίζουν όσο ένα φτερό και σπαρταράνε

τόσο δυνατά που συγκλονίζουν το σώμα σου.

Σπίτια στις Κυκλάδες

Τα δόντια σου καθώς χαμογελάς,

μοιάζουνε σπίτια στις Κυκλάδες.

Φωνή παφλάζει ανάμεσα

λόγια ασημένια ψάρια

ξεχύνονται

στα σκαλοπάτια

στις αυλές

στις πόρτες

των χειλιών σου.

Κι είναι τόσο σπαρταριστά ετούτα τα ψάρια,

τόσο λαμπερά και λυπημένα

έτσι όπως σβήνουν

πάνω στο άπλετο λευκό και στ’ οξυγόνο.

Καίτη Παπαδάκη

Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Paul Klee, «Fish Magic», (1925).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.