Γιάννης Βαρβέρης, "Ο Άνθρωπος Μόνος"

Σίμων ο Κυρηναίος

Σίμωνα Κυρηναίε

δε θέλουμε βοήθεια

μη μας σηκώσεις το σταυρό

ολόκληρο το διεκδικούμε το μαρτύριο

είναι βαρύτερες για μας

οι αγαθές προθέσεις.

Ιωσήφ

«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή»·

γιατί

θα ’ταν για μένα μια ήσυχη, άσημη ζωή

αν έχτιζα σαν ξυλουργός

μιαν οικογένεια του καιρού μου

κάποτε να χαρούν οι κόποι μου

παιδιά κι εγγόνια

κι αυτά με τη σειρά τους

την τίμια λήθη του θανάτου μου.

Όμως αλίμονο

μνήμη κομπάρσου στο θείο θαύμα

κοντά σε μια γυναίκα

που ποτέ της δεν

ερήμην μου κι ερήμην της κατέληξα

θύμα θολό, μάρτυς αμήχανος

ανάμεσα στην ύψιστη τιμή

και στη βαρύτερη ανδρική ταπείνωση.

Γολγοθάς

Εδώ απ’ το ίσιωμα

σας βλέπουμε και σας πονάμε

χρόνια και χρόνια ν’ ανεβαίνετε.

Κι όσο ανεβαίνετε

τόσο από το σταυρό

η απόστασή σας μεγαλώνει

μα κι η χαρά

για την ακόμα πιο σκληρή δοκιμασία.

Εκεί απ’ την ανηφόρα

ούτε μας βλέπετε ούτε μας πονάτε

που ανεβαίνουμε

σχεδόν γενναίοι

στο πιο απόκρημνο ίσιωμα

δίχως σταυρό

και δίχως λόφο.

Από τη συλλογή, «Ο Άνθρωπος Μόνος», Αθήνα 2009, Κέδρος.