Σωτήρης Σαράκης, "Δύο ποιήματα"

ΠΡΟΛΟΓΟΣ


Θα σου μιλήσω
για όλα όσα έζησα, όλα
όσα δεν έζησα, λάθη
και παραλείψεις, πότε
δισταγμοί, πότε απερισκεψία
και πάντα οι άλλοι που ασφαλώς
φταίνε για όλα, οι συγκυρίες
που ορίζουνε τον βίο μας, πίκρες
χαρές, μια ολόκληρη
ζωή και δεν τελειώνουν, σύμφωνα
με το πνεύμα των καιρών καταλεπτώς
θα τα ιστορήσω, ουδέν
κρυπτόν, κι ας είμαι, ας παραμένω
άνθρωπος άλλης εποχής, έχω τον τρόπο

έχω τον τρόπο μου, χωρίς
αναστολές, την πάσα αλήθεια,
με καθαρή φωνή, φιλομαθή
αναγνώστη, για όλα
της Αγίας Σιωπής
θα σου μιλήσω ανήμερα.





ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ


Στο ποίημα μη δίνεις εξηγήσεις.
Στο ποίημα αν μονομιάς
δε βγει το βάσανο στο φως
μην περιμένεις προκοπή, κοίτα
ν’ αλλάξεις δρόμο, σβήσε
και γράψε όσο αντέχεις, όμως αν
πάλι σκοντάφτει, πάλι αρχίζεις
εκείνη την επίμονη
πολιορκία του στόχου, μην
ενδώσεις, κι έχε
τον νου σου, κίνδυνος
μεγάλος να ξεγελαστείς, η γνώμη μου
καλύτερα άφησέ το
στη μέση του ή στην αρχή του, άφησέ το

μικρό
πολύ μικρότερο κακό από ένα
παραφορτωμένο
ποίημα που θα βολοδέρνει
μετέωρο μεταξύ
ποίησης και αφόρητης
πεζότητας, λυπήσου-το

αυτό το αδικημένο ποίημα, λυπήσου.



                                                                  Σωτήρης Σαράκης

Πηγή: Περιοδικό Σταφυλή τχ. 4, Απρίλιος 2023.

Στην επάνω εικόνα:

Vincent van Gogh, «Evening: The End of the Day» (after Millet) (1889).

Το 4ο τεύχος του περιοδικού Σταφυλή

(περιεχόμενα)