Θεοδώρα Βαγιώτη, "Ποιήματα"

[Νόσος]

Βήχω

και φτύνω

τον πνιγμό μου στον νεροχύτη

Χριστός

μου λες

και εγώ τον έχω

γύρω απ’ τον λαιμό μου

σαν παιδί

που κρεμάστηκε αδέξια

από φόβο

πιέζοντας την ύστατη

ανάσα

[Διακόνημα]

Κι ο μοναστής

κάτω από το γκρίζο σύννεφο

επιστατεί

τους κήπους της

Εδέμ·

στην ορμήνεψη

του ηγούμενου

δε γυρίζει

παρά μαζεύει ένα κρινάκι

στη χούφτα του

το μυρίζει

σαν να θυμάται

ο ουτιδανός και όφις

τη μυρωδιά

του στήθους

τη γεύση του φιλιού της παλλακίδας

[Σοφία]

Η γιαγιά μου φύτευε

τις γαρδένιες στους τενεκέδες

του λαδιού

γιατί είναι ευαίσθητες

-έλεγε-

και θέλουν σίδερο

στο χώμα·

μα ούτε μια γαρδένια

δε μπόρεσε να σώσει

στη ζωή της·

όταν αρρώστησε

γευόταν το μέταλλο στη γλώσσα

κι όλο ζητούσε τον ανθό

της γαρδένιας

να φιλήσει

να του δώσει το μόσχευμα

της τελευταίας της πνοής.-

Θεοδώρα Βαγιώτη

Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Claude Monet «Monet’s garden at Vétheuil» (1880).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.