Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021

Ρογήρος Δέξτερ, "Gesta in Eutopia"





                                 Gesta in Eutopia
                                           VIII


Δε θέλω άλλο να τους βλέπω
Να τύχει να τους ξαναδώ
Και να ακούσω
Για τα νεότερα να μιλούν
Ανταποκρίσεις από το μέτωπο τού Fuckingham•
Για την μπάλα που βρήκε δοκάρι
Και γύρισε πίσω
Αντί να μπει στα δίχτυα
Σαν μπούμερανγκ στις εξέδρες των ζητωκραυγών•
Για πόσους αιώνες θα βαστάξει το ψευτορωμαίικο•
Για εκείνον τον καυλομαγνήτη made in Russia
Που σέρνει τον κυρ-τάδε από τη μύτη
Των 110 κιλών λαχανιασμένης σάρκας
Ίσως μέχρι να τινάξει τα πέταλα μια νύχτα
Πάνω στην ερωτική πράξη
Και φύγει ευτυχισμένος
Μ' ένα παγωμένο χαμόγελο
Μέσα σ' ένα σύννεφο γλυκών στεναγμών•
Για το πόσο ωραία θα ήταν αλλού
Αρκεί να μην έρχονταν οι άλλοι
Οι ξένοι-οι διαφορετικοί-οι περίεργοι
Στον άγνωστο μακρινό παράδεισο
Κουβαλώντας μαζί τη μικρή τους κόλαση•
Για το γεγονός πως τους φαίνεται
Αστείο και αλλόκοτο
Και συνάμα αταίριαστο σε άντρες
Και φυσικά αδερφίστικο
Το να κάθομαι να διαβάζω με τις ώρες
[Ή να γράφω στιχάκια]
Αντί να τρέχω μέρα νύχτα
Πίσω από τον ποδόγυρο
Τη γλύκα που έχει το μουντζό
Τη γλύκα που έχει το άτιμο
Χρήμα και τα τριάκοντα αργύρια•
Να καταπίνω τόση βλακεία
Τόση σαπίλα
Τόση πίκρα
Και να μη λέω ακόμη να πεθάνω•


                                               



                                Gesta in Eutopia
                                              
IX


Το μάτι αφομοιώνει το χώρο
Και όσα τεκταίνονται μέσα του
Σαν ανάλαφρα μικρογεγονότα ή
Άλλοτε Gesta και κάποτε
Dicta memorabilia• λ.χ. εκείνος ο γλάρος
Που κρώζοντας στο θερισμένο χωράφι
Κατάπιε με ορμή
- Για να ξεράσει αργότερα -
Μια μικρή οχιά• η νεαρή καλλονή από το Cork
Καθώς επέμενε - και το στήθος της 
Ξεπρόβαλλε βγάζοντας μάτι
Σφιχτό μέσα από τα ρούχα - 
Μεταξύ τυρός και αχλαδίου στην μπάρα
Ότι η Βεσσαραβία βρίσκεται εκεί κάτω
Στην Αραπιά
Όπου οι κάτοικοι φορούν κελεμπίες
Και μιλούν μόνο γιαχαμπίμπι
"Αλλάχου Ακμπάρ"
Και λοιπά δαιμόνια λόγια
Στήνοντας σκηνές στην καυτή έρημο
Κάτω από τ' αστέρια τ' ουρανού• αλλά
Κι εσένα που ακόμη χτενίζεις
Αφού έτσι το θέλει η θύμηση
Τα μαλλιά σου μπροστά στον καθρέφτη
Όμοια νεράιδα στην ποταμιά
Με το χρυσό σου χτένι
Που αν μπορούσες - αν σε άφηνα
Θα μ' έπαιρνες στον αγύριστο
Μέσα σε γέλια και σε χάχανα• κάτι
Τέτοιες εικόνες από όνειρα 
Με ξυπνούν τα χαράματα
Και φτιάχνουν το σκελετό
Από τη μνήμη μιας νύχτας•



Ρογήρος Δέξτερ



Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: William Merritt Chase, «The Mirror» (1900).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

1 σχόλιο: