Ιγνάτης Χουβαρδάς, "Τρία ποιήματα"

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ

Για τα υποχθόνια βλέμματα, τις ανθρώπινες ψυχώσεις, τα κακομαθημένα παιδιά, τις ψηλομύτες γυναίκες, τους βολεμένους τύπους, τα ζευγάρια της ύστερης ανάγκης, το μαυροφορεμένο που κρατάει ένα λάβαρο που γράφει «τα σκαλοπάτια της συντριβής σου», για όλα αυτά τι πράττεις;

Απάντηση: Πλένω καλά τα χέρια μου ως τον αγκώνα.

ΖΗΛΕΥΕΙΣ

Αποφεύγεις τις ερημιές

γιατί ζηλεύεις τα ερωτευμένα ζευγάρια

τα βάζεις με τον εαυτό σου

παραπονιέσαι, κλαίγεσαι

σκέφτεσαι τις μικρές ευκαιρίες που έχασες

για κάποια θηλυκά που ίσως σε γούσταραν

θέλεις να πας σινεμά

και δε βρίσκεις παρέα

το τηλέφωνο έχει να χτυπήσει μέρες

οι πολυκατοικίες ψηλώνουν

η ρυμοτομία της πόλης σ’ αρρωσταίνει

τις τρυφερές μελωδίες αδυνατείς να πολεμήσεις.

ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ ΕΝΕΣΗ

Δεν είναι γιατί σ’ αγάπησα αλλά γιατί σε εμπιστεύτηκα να σβήσεις τα μαύρα της ζωής μου – το χαμένο χρόνο, τους κρύους δρόμους, το σκοτάδι όταν γίνεται επιθετικό.

Από τη συλλογή «Τα ποιήματα μιας αρσενικής πόρνης», ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ, 1988

Artwork: Κάρολος Τσίζεκ (από το εξώφυλλο του βιβλίου)