Ειρήνη Παραδεισανού, "Λοβοτομής εγκώμιον"

Λοβοτομής εγκώμιον

                                             στον Δημήτρη Τσεκούρα

 Η λοβοτομή έχει πολλές όψεις.

 Ίσως η πιο αποτελεσματική να είναι η αυταπάτη του στόχου.

Ευτυχώς

δια την εύρυθμον λειτουργίαν της  κοινωνικής μας δομής

λίγοι είναι αυτοί που το συν-αισθάνονται

ελάχιστοι όσοι το αντι-λαμβάνονται

απειροελάχιστοι όσοι το αντι-παλεύουν.

Κι έτσι

η ανθρωπίλα συνεχίζει

τον μακάριο

                   

                              ανέφελο

                                                    αταξίδευτο

αβασίλευτο

                         απαρασάλευτο

αβασάνιστο

                       όρθιο

ύπνο της

Κοιμηθείτε

καλά μου

αξιολάτρευτα

μικρά

τραγανά μου

ανθρωπάκια

Σας εγγυώμαι

στο όνομα της ακραιφνούς γελοιότητος

του μόνου εν ζωή άξαφνου ήλου

το Μάτι μου

είναι Αλλού στραμμένο

.........

     ( Υποσημείωσις 1. το οξύμωρον σχήμα στη λέξη “απειροελάχιστοι” μη σας διαφύγει, αξιότιμοι αναγνώστες μου.

      Υποσημείωσις 2. Στην λέξη “ήλου”, μην μπερδευτείτε και προσθέσετε το “ι”. Το καρφί προφανώς  κρύβει το φως. Μα δεν είναι ανάγκη να γινόμαστε τόσο ανελέητα επεξηγηματικοί και εύκολοι. Λίγη περίσκεψις δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. )

Ειρήνη Παραδεισανού

Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Jan van Kessel the Elder, «Saturn devouring his children», (1660).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.