Αντώνης Μπουντούρης, "Δύο ποιήματα"

ΑΓΑΠΗ

Ο έρωτας γεννιέται μες στο φως και θέλει σιωπή.

Είναι το λίπασμά του.

Να σημαδεύεις μέσα σου βαθιά.

Να σιωπάς.

Η παχύσαρκη αγάπη είναι πόνος.

Έχεις πια μάθει τόσα χρόνια από υπερβολές.

Του παρελθόντος τα καρτέρια είναι γεμάτα

νεκρές χαρές-χτυπημένες στην καρωτίδα.

Μη μιλάς.

Κι αν νιώσεις αφρούρητες τις νύχτες σου

χωρίς διαβήματα και προσωπεία

έχεις μάθει ν’ αγαπάς.

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΕΡΩΤΙΔΕΙΣ

Στριφογυρίζει η σχέση ανάστατη

                              Τόσα μουγγά φιλιά...

Μες στη παλάμη σκάει ένα δάκρυ.

Επόμενο ήταν αφού

πολλές φορές μ’ αγκάλιασες

ποτέ όμως δε μ’ είδες

στο πέταγμά μου επάνω.

Πάντα αλλού κοιτούσες.

Αντώνης Μπουντούρης

Στην εικόνα: Francesco del Cossa, «Allegory of April: Triumph of Venus».

Πηγή: Wikimedia Commons.