Βασίλης Δασκαλάκης, "Ταρώ σε δρόμους με ανταποδόσεις"

       ΤΑΡΩ ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΕ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΕΙΣ

σε δρόμους υστερόγραφα σκόρπια

σε άδειες πλατείες κηρύγματα πηλός

ωδικώς ξαναχτίζουμε το μέλλον

νερό μελάνι διαρκείας

παραμερίζοντας χαρές και λύπες

ερωτευμένοι αιώνια επί ωνίων ψώνιο

κρεμάμενοι ίσα-ίσα που θυμόμαστε το χορτάρι

θηλάζουμε ακατάπαυστα ίδιες λέξεις

κι οι ζωές μας διαρκής φορολόγηση

μια φωτογραφία στο Δεδέαγατς!

Ω! κούραση – λέμε τώρα –

με τα κανάλια στα τέσσερα πεσμένοι

και με τανάλια βεντάλια μας βγάζουν τα δόντια

ήχοι από χάος κιβωτός περιούσια

κάτι σαν νόστιμον ήμαρ ήμαρτον δε από χολερικά σύνδρομα

βουτάμε ηδονικά στην παρακμή

εποχούμενοι στο μονοθέσιο – ωραία η φορμούλα σας κυρία –

για αντιψυκτικό στη μηχανή ρίξαμε φυτοφάρμακα

έτσι βρεθήκαμε να κάνουμε ασκήσεις επί τάπητος

ταπί και ψύχραιμοι – αν και τα αίματα ήταν παλιά –

είπαμε δε βαριέσαι, ας πάμε στη Σαμοθράκη

να ζήσουμε τον έρωτα ξανά να γεννηθούμε άνθρωποι

έπειτα στον περίπλου η καπετάνισσα δεν ήτο αθώα!

Ο Σάος μάς παρακολουθούσε κύμα κύμα

το Φεγγάρι ταράχτηκε με την αφέλειά μας

οφείλουμε σεβασμό στο αρχέγονο

εδώ γινόταν σημεία και τέρατα εδώ

ναι τώρα χημεία και κέρατα ενώ ο πολύπειρος ξεναγός

ξεψυχούσε στο ιερό των θεών

οι φίλες μας ολολύζουσες και εις έγκαυλον κατάστασιν

θεώρησαν πως είμεθα σάτυροι και Πάνες

κατατρόμαξα όταν άρχισα να βελάζω δίκην τράγου και

στα χέρια μου σχηματίζονταν πυκνό τρίχωμα

έπρεπε να είμαστε τ ό τ ε

κατοπινοί εραστές σε κυλιόμενες σκάλες

ουφ! Αναστάτωση! Μια βάρκα μεταξωτή χωράει όλη την

καρδιά μας

μαζί με τα ωάρια των οξυρύγχων

εκάμαμε συνείδηση την ανορεξία

τρεχαπετάμενοι βρεθήκαμε στο Αιγίνιο

ΕΜΠΟΡΟΖΩΟΠΑΝΗΓΥΡΙΣ με όλο το σεβασμό.

Το κείμενο αυτό όπως και άλλα γράφηκε για μια ίσως μελλοντική συνεργασία με άλλους τρεις συγγραφείς και τον τίτλο της απόπειρας: "Στα τέσσερα". Είναι το πρώτο που δημοσιεύεται.