Γιώργος Γκανέλης, "Ο σκοπευτής της μνήμης"

ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ

Καληνυχτίσαμε τα βουνά, χαιρετήσαμε τα οροπέδια

το άρωμα των πεύκων κέντρισε κάποια μελαγχολικά όνειρα

οι αργυραμοιβοί της νύχτας φωτογράφισαν τη θύελλα που έρχεται

με σημαίες σκισμένες να αιωρούνται στα μπαλκόνια

καθώς το χαρούμενο προσκλητήριο που ακούστηκε

ήταν μια καλοστημένη παγίδα σταλμένη από άλλους καιρούς.

''Μια πυρκαγιά, λοιπόν, μια φυματίωση των σπλάχνων

που θέλει νερό και καθαρό αέρα''

γνωμάτευσε ο έμπειρος γιατρός.

Έφτασε το καραβάνι από την κρύα εποχή

τα παράξενα σημεία στοιβάζονται σε αρένες

η αναμενόμενη βροχή δε θα μπορέσει να καλύψει

τις άδειες λίμνες και τα ξερά τοπία

όλος ο κόσμος θα υποταχτεί στις απαιτήσεις ενός φαύλου

τα ερείπια του χθες επεκτείνονται και στη νέα σοδειά.

ΕΡΗΜΗΝ

Υποψία ελπίδας στα μάτια των προσφύγων

ίσκιος απ’ το δέντρο του άρρωστου δάσους

ένα χάδι κύλησε στην ουλή της νύχτας

ρίχνοντας πέπλα στοργικά στους τελευταίους θεούς

μέσα στην πόλη της αμαρτίας∙

φωνές και ήχοι χωρίς χρώμα

εξουσίες γυμνές στην αποβάθρα της αυγής

«η ζωή άρχισε αργά» σκέφτηκες

«την ώρα που τα πολυβόλα ησύχασαν

μετά το ταξίδι στο κέντρο της μάχης

για λευτεριά του μυαλού, του ύπνου μας».

Ευχολόγια και αναίτιες χειραψίες

τα χέρια σου ζητώ τα μεσάνυχτα

χωρίς πνοή, σαν σημαία, σαν άστρο πολικό

ερήμην των τελευταίων θεών – η άνοιξη κρύφτηκε.

ΦΩΝΕΣ

Πάνω απ’ τη μοναξιά της προκυμαίας

σαρώνει ο άνεμος που τώρα πίστεψες

επιβλητικός και σαρκοφάγος σαν ύαινα

προσπαθώντας να παρασύρει μια γοργόνα

που όλο την αναζητούμε σε γαλάζιες σελίδες

βιβλίων και αιώνων – καμιά ένδειξη.

Εύκολα παραβαίνει κανείς τους νόμους της ζωής

όταν η σκέψη ακροβατεί σε σύγχρονες λαιμητόμους

μέσα στην αναγκαστική προσήλωση σε χάρτες παράξενους,

μια χρυσοφόρα φλέβα σε καλεί να την αγγίξεις.

Σύννεφα ενοχής απέπλευσαν απ’ το λιμάνι

φορτωμένα με τοξικά απόβλητα

η φωνή δεν εφάπτεται πια με τη μνήμη

όσων θέλησαν να παραμείνουν διατηρητέες φιγούρες

σε αυλές που ευωδιάζουν από βασιλικό και γιασεμί.

Φωνές, πολλές φωνές σκέπασαν την ομίχλη

κι αυτή εγκαταστάθηκε μόνιμα στα μάτια.

Από τη συλλογή «Ο σκοπευτής της μνήμης» εκδ. Στοχαστής, 2013

O Γιώργος Γκανέλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής Φιλολογίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Ανάπηροι δρομείς» το 2012 και «Ο σκοπευτής της μνήμης» το 2013, όλες από τις εκδόσεις Στοχαστής.