Παύλος Παρασκευαΐδης, "Τρία κέρινα ποιήματα"

Η κούκλα

       στη Νούλη

Περπατάει στα παιδικά της χρόνια με μια ιδιαίτερη προσοχή μην πεταχτεί ξαφνικά κάποια ξεχασμένη κούκλα από εκείνες τις φίλες της που τα λέγανε όταν ένιωθε πως το μοναδικό πλάσμα που την καταλάβαινε ήταν εκείνη η κούκλα που την τοποθέτησε επιδεικτικά στο σαλόνι δίπλα στο πορτραίτο των παιδιών της ώστε πού και πού καμιά φορά όταν μένει μόνη στο σπίτι να της εκμυστηρεύεται τα όσα την σιγοκαίνε και καψαλίζουν λίγο λίγο το αθώο κουκλόσπιτο που στέκεται ακόμη όρθιο στις απάτητες πλαγιές μιας παιδικής ανάμνησης

Χίος Ιούνιος 2010

Ο δρόμος με τις λεύκες στην Αρκαδία, 43 x 34, λάδι σε μουσαμά

Μια μέρα ήρθε η ώρα εκείνη και περπατούσε στο δρόμο με τις λεύκες έτσι ακριβώς όπως τον είχε ζωγραφίσει. Κι ο δρόμος στένευε ώσπου έφτασε στο βάθος του ορίζοντα όπου δεν χωρούσε να περάσει ανάμεσα στα δέντρα. Έπιασε βιαστικά ένα πινέλο ν’ ανοίξει το δρόμο διότι στο σημείο που είχε φτάσει ασφυκτιούσε. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του καθώς η επίσημη ανακοίνωση της αστυνομίας έκανε λόγο για εξαφάνιση. Παρότι τον ψάχνουν οι δικοί του εδώ και μήνες τους βάζει σε σκέψεις το γεγονός πως δεν άφησε πίσω του ούτε ένα σημείωμα παρά μονάχα έναν μισοτελειωμένο πίνακα. Το μόνο που κατάφεραν να μάθουν είναι πως κατά καιρούς διάφοροι περαστικοί έχουν αντικρίσει μια σκυφτή τραγική φιγούρα να περπατάει σ’ εκείνον το δρόμο με τις λεύκες στην Αρκαδία.

Λεωφορείον ο Πόθος

       στη Σοφία

Όπως κατεβαίνεις το δρόμο θα στρίψεις αριστερά. Στα διακόσια μέτρα είναι η στάση Έρωτας. Θα πάρεις το Λεωφορείο ο Πόθος. Αφού κόψεις εισιτήριο θα παρατηρήσεις τις διάφορες εκδοχές του εαυτού μου να θέλουν να σε αγγίξουν. Μην τρομάξεις. Είναι στη φύση της αγάπης μου να σε περιεργάζομαι σαν ένα έργο τέχνης. Μόλις οι πολλοί γίνουν ένας θα κρυφτείς κάτω απ’ την καμπαρντίνα μου. Από κει και πέρα θα αποφασίσει η μοίρα πού θα μας κατεβάσει.

Βέροια Μάρτιος 2012

Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή «Μουσείο κέρινων ποιημάτων», που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Ενδυμίων