Ευσταθία Δήμου, "Στη σπορά των αστεριών"

2.

Δε φταίει η θλίψη

του δειλινού, μα οι στίχοι

που γι’ αυτή μιλούν.

~*~

4.

Βροχή σιγανή,

αόρατη υφάδι

της μοναξιάς μου.

~*~

6.

Μια νύχτα πήρες

το φιλί μου. Κι ακόμα

να ξημερώσει...

~*~

9.

Κλουβί είν’ το ποίημα

κι οι λέξεις μέσα − πουλιά

που κελαηδάνε.

~*~

15.

Τέλος Αυγούστου

την ανηφόρα παίρνω

του Φθινοπώρου.

~*~

25.

Στις αγκαλιές σου

απόθεσα τις νύχτες

της αγρύπνιας μου.

~*~

38.

Στις ανηφόρες

του κορμιού σου κούρασα

βλέμμα και αφή.

Από τη συλλογή «Στη σπορά των αστεριών / Πενήντα πέντε Χαϊκού»,

Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, 2011.