Χριστίνα Καραντώνη, "Ακόμα Χρόνος"

ΔΕΝ ΗΡΘΕ

Η καλύτερη που περιμέναμε

δεν ήρθε τιμή

παρά τις εκπτώσεις

η αξία κρατήθηκε

σταθερά υψηλή

απρόσιτη

για τη δική μας μίζερη

επιφάνεια εργασίας

με φόντο

ένα σκούρο

μονόχρωμο γκρι.

ΣΩΑ

Κανένα δεν έμεινε ανέπαφο

λεπτό αναμονής

από την πρόσκρουση

με το βαρύ όχημα

της λογικής.

Εκείνη, πάντως, επέζησε.

Σώα

πιο επιμήκης

και περισσότερο

τω όντι

επιβλαβής.

ΠΡΟΕΡΓΑΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Προεργασία Χριστουγέννων

χωρίς φάτνη, πάχνη

και ζάχαρη να χύνεται άχνη παντού

στο στάδιο ακόμη του καθαρμού

χώρου πλήρους χαρτιού

πεπιεσμένου απ’ άκρη σ’ άκρη

που σκίζεται

με τη λευκή σελίδα μαζί

του μυαλού.

Επεξεργασία προσδοκωμένων

σε σφραγισμένη καλά πήλινη γάστρα

να μη βγαίνει άχνα

να μη θαμπώνει η επιφάνεια

γυάλινου τραπεζιού

φορτωμένη σε μήκη και πλάτη

ασύμμετρου

−πονά−

κορμού.

Πάντα εδώ

τέτοιες μέρες δεν πάμε αλλού

χιονίζει μέσα

σκόνης νιφάδες

ενώ αναμένεται το θαύμα

εν ονόματι πάντα

κάποιου χαμού.

ΞΕΡΩ

Ξέρω πώς είναι

σ’ εκείνη τη χώρα

ν’ ανοίγεις πληγές

να βάφεις με αίμα

το σήμερα

το αύριο

το ήδη προχθές.

ΑΚΟΜΑ ΧΡΟΝΟΣ

Λίγος διατίθεται

ακόμα χρόνος

για να σε βρει

σε αποβάθρα επάνω από χαρτί

όσο συντηρείται εν ζωή

με μηχανική υποστήριξη

δανεικού μολυβιού

ευγενική χορηγία λαμπρού, εξέχοντος μυαλού

ακατέργαστος

πρωτόλειος ο πόνος

παντού.

ΑΣ ΦΥΓΟΥΝ

Ναι, μάλλον έτσι

μ’ αυτή τη διάταξη

ας φύγουν εντέλει μακριά

τα έπεα πτερόεντα,

ας είναι γραπτά,

κατάκοπα ας φτάσουν

σε ώτα σφραγισμένα, κλειστά

ή μάτια που φοβούνται να διαβάσουν

τα όσα σβησμένα επέστρεψαν

φαντάσματα ντυμένα

λευκά.

Από τη συλλογή «Ακόμα Χρόνος», ΑΩ Εκδόσεις, 2011.