Χρήστος Μπράβος, "Ορεινό καταφύγιο"

ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ

Πατρίδα των απόντων.

Οι φράχτες

κι οι φωλιές των βράχων

κρατούν ακόμα βογκητά.

Ο χρόνος μετριέται

με Ψυχοσάββατα.

ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ

                                                                            Ε.Τ.

Πραματευτής κατέβαινε πάν’ από την Αυλώνα

και συ λιώνεις στη Λάρισα με ταραγμένο νου

άγριο πουλί τα δόντια του τροχίζει σε κυκλώνα

και καρτεράει το μήνυμα στην πόρτα τ’ ουρανού.

Σέρνει και μια καλόμουλα να περπατεί καβάλα

θα σ’ έχει πισωκάπουλα σε δημοσιά ανοιχτή.

Μαστόροι που σ’ αγάπησαν στεριώνουνε τη σκάλα

κι αράχνες σου υφαίνουνε νυφιάτικο σταχτί.

Το λόγο δεν απόσωσε κι ούτε τον αποσώνει

και συ τα μάτια εκάρφωσες απάνω μου και κλαις.

Φάντασμα το τραγούδι σου να ’ρχεται μες στο χιόνι

και να φυσάει το γέλιο σου στου κήπου τις μηλιές.

                                                                               21.5.81

ΜΗΚΟΣ ΧΡΟΝΟΥ

                                                  στον Μιχάλη Γκανά

Θα είναι νύχτα και θα ουρλιάζουν τα βατράχια

και τα σκυλιά θα σεργιανούν στην αγορά

και συ μ’ ένα μαχαίρι στα νεφρά

θα συντροφεύεις τα φαντάσματα στα βράχια.

Εκείνος θα ’ρχεται απ’ τ’ ανέμου τον κρυψώνα

−ξύλινα πόδια που κοντεύουν την οργιά−

και συ με τον ανάπηρο σουγιά

θα σκάβεις πάλι τ’ όνομά του στον αιώνα.

Σε κούφια μέρα θα γλιστράς τυφλός σακάτης

θα ’ν’ όλος αίμα του σκυλιού σου ο ζουρνάς

κι αν φύγεις όλο πίσω θα γυρνάς

στα μαυρολίθαρα δεμένος απελάτης.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥ

Στη νεκροψία θα βρουν

σφηνωμένη στο λαρύγγι του

τη λέξη που κατάπιε.

ΑΣΤΡΑ

Οικολογική αποκάλυψη του μικρού Ιωάννη

Καπνίζουν κι οι άγγελοι, είπε.

Άμα σηκώσετε τη νύχτα

το κεφάλι σας θα τις ιδείτε

τις καύτρες των τσιγάρων τους.

Τι καφενείο τι ουρανός

ντουμάνι και φτυσιές

κι αέρας σάπιος

(κι ο κάτω κόσμος

στάχτες κι αποτσίγαρα).

Από τη συλλογή «Ορεινό καταφύγιο», (1983).

Πηγή: «Χρήστος Μπράβος - Βραχνός προφήτης

(Ποιήματα & Κριτικά κείμενα, 1981 - 1987)», εκδ. Μελάνι, 2018.
Επίμετρο-Βιβλιογραφία-Εργογραφία: Χρήστος Δανιήλ.