Κωνσταντίνος Κομιανός, "Ποιητικές αφηγήσεις"

~*~

Σπάζοντας το κέλυφος

καρπώθηκα στον πυρήνα

αυτοπραγμάτωση·

ένοικος στη σοδειά της

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΩΣΜΩΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Στις πασαρέλες των μπαρ

σώματα διαθλώμενα

στο μπλαζέ των γλάρων βλεμμάτων

βαδίζουν υπνωτισμένα

ανάμεσα σε άδηλες αναπνοές

των λάγνων ιδιοκτητών τους

αναζητώντας με συλλεκτικό οίστρο

την κεφαλή που τους ταιριάζει

Καθώς, νηφάλια και σε εγρήγορση,

η ιέρεια-γκαρσόνα

τρέχει με έκδηλη προθυμία

να σερβίρει το καλαμάκι

που θα ρουφηχτούν οι χαλκομανίες

των διηθημένων τους υπάρξεων

~*~

Υπόγειες διαδρομές

διάβρωσαν την επιφάνεια

του καθωσπρεπισμού

ΠΥΡΙΝΗ ΣΤΑΣΗ

Έλαφος

εστάθη αλαφιασμένη

σιμά

ν’ αφουγκράζεται

τη θερμασμένη πέτρα

που ο ήλιος καίει

την επιφάνεια

πιο πολύ απ’ τα σωθικά

Ολημερίς την διέλευσαν

ηλιαχτίδες

ως διάτρηση ενοχής

Μα σεμνυνόμενη κι εύχαρις

παραδόθηκε ακίνητη

ως ενέργεια υψικαμίνου

διάσταλτη

να μεταδίδει το πάθος της

σε μια ησυχία απαθή

~*~

Ένα όνειρο τσακίστηκε

με κρότο σε γκρίζα βραδιά

ξερό κλαδί πατημένο − μπότα

στο αειφόρο δάσος των επιθυμιών μου

Από τη συλλογή «Ποιητικές αφηγήσεις», εκδ. Γαβριηλίδης,2015

Έργο εξωφύλλου: Κώστας Κουκουζέλης, «Αυλή στην Καταβατή Σίφνου»