Κατερίνα Ρένεση, "Αρχέγονος Χορός"

       ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ

Της λύτρωσης το κάλεσμα αναμένει
η ημέρα κι υποκλίνεται εμπρός μου·
στον προαιώνιο ρυθμό του κόσμου,
για μια ζωή, το στιγμιαίο μένει.




      ΑΝΑΨΥΧΗ

Στη δίνη της αναψυχής,
σε εμποτίζει η φορμόλη·
εν βρασμώ οδύρομαι, ψυχής,
εύχομαι να πεθάνουν όλοι.

Τη διαβεβαίωση ενέχει
το παγερό,του φόνου, χάδι·
για σένα άλλο πόνο δεν έχει,
θα σε ξαποστείλω στον 'Αδη.




      ΚΟΣΤΟΥΜΙ

 Η ιδέα της είναι κακή,
κορμί δίχως κοστούμι,
το λαχταρά στη φυλακή
να βρωμά από το ρούμι.

Ας ανατείλει η μαύρη μέρα,
στη ντροπή, για να προλάβει
τον κρόταφό του μια σφαίρα,
αφού θα έχει καταλάβει.




      ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Ερείπιο, στρίβει στη γωνία.
Το μεγαλέμπορο, στην αγωνία,
αναζητά και ψιθυρίζει, σαχλά,
"φτάσαμε εδώ, μα δεν πάμε καλά".




   ΙΕΡΟΣ ΒΡΑΧΟΣ

Αλλοπαρμένα χρόνια,
μνημεία απατηλά,
αναγνώρισαν από ψηλά,
τα μαρμαρένια αλώνια.




Τα ποιήματα της Κατερίνας Ρένεση τυπώθηκαν στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2015 σε 120 αντίτυπα.