Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Κωνσταντίνος Κομιανός, "Μαχόμενος Έρως"




*    *    *   

Άγγιξέ με όπως η ομίχλη το βουνό
αγάπησέ με όπως η μοναξιά
την άργιλο του πόθου



*    *    *

Δυο άνθρωποι μόνο
να σκιάζουν το φιλί
κι ο κόσμος όλος διαστέλλεται



*    *    *

Αδυσώπητες οι χαρακιές της μνήμης
τριγωνομέτρησαν την απουσία σου



*    *    *

Τεμαχισμένο τ’ ομιχλώδες μέλλον
χυμένος υδράργυρος
ξεγλιστρά μέσ’ απ’ τις παλάμες μου
η συντροφιά της σκέψης σου



*    *    *

Πλησμονή απελπισμένου πάθους·
εφτά οργιές εβδομάδας
στην ύστερη επιθυμία



*    *    *

Αιμάτινες ψηφίδες κορεσμένων δύσεων
διάβηκαν τον παράφορο ουρανό μου



*    *    *

Ονειρέψου την αγάπη
και μην ξυπνήσεις να την δεις




Από τη συλλογή «Μαχόμενος Έρως», εκδ. Γαβριηλίδης 2014
(Επιλογή από τα μικρά άτιτλα ποιήματα)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου