Φίλιππος Β. Ντυμένος, "Στον καθρέφτη"

*

Στο κορμί σου γλυστρούν οι εποχές

άνεμος και φυλλώματα

Με πρόσωπο αβάσταγης γεωμετρίας

και με τα μάτια θεόκλειστα

χορεύεις την αναπνοή της θάλασσας

μεγάλα ανοιχτά παράθυρα τα μάτια

η κρυμμένη σου αρμονία

*

Λάμπες ηλεκτρικές,

ο κινηματογράφος του κόσμου βραδυάζει

λόγια πλάι στο βλέμμα σου

στη διαφάνεια του νερού μαύρα γράμματα∙

σκύβω

είναι το δικό σου πρόσωπο στον καθρέφτη

*

Πέτρες άχνα και κρύο

Είμαι μόνος μου και αφουγκράζομαι

τη χλαλοή του κόσμου

Παλεύοντας το μάταιο σχήμα πηγαίνω

Κάθε φορά βυθίζομαι σε πλουσιότερη σιωπή

*

Τσιμουδιά-

στο κρύο δωμάτιο ψιθυρίσματα

με φεγγαρόφωτο ησυχίας∙ ο γκιόνης

διαρκεί και με ταράζει παράξενα

Ξημερώνει Τρίτη, μια ωραία Τρίτη

Σύρριζα στο μυστήριο των αισθήσεων

το φως ορμάει

και χάνομαι πάμφωτος

Από τη συλλογή «Στον καθρέφτη», Βέροια 2003

Πηγή της εικόνας: http://rvregge.blogspot.gr/2011/08/blog-post_10.html