Γιώργος Λ. Οικονόμου, "Αποχαιρετισμός"

~*~


Ανέβαινες στη μυγδαλιά
έβαζες το πιο μικρό κλαράκι της
στο στόμα
κι έκανες πως καπνίζεις.
Βιαζόσουν να μεγαλώσεις.

Εξήντα χρόνια μετά
η μυγδαλιά
έγινε ξύλα για τη σόμπα
κι εσύ
τσιγάρο που καίγεται...



~*~


Γέμισ’ ο κόσμος προσφορές
γέμισε κράχτες.
Άδειες οι τσέπες μας.
Μην κλαις.
Ποιος νοιάζεται για δάκρυα;



~*~


Ρούχα, βιβλία, αυτοκίνητα, χωράφια, σπίτια. Όλα τ’ αγόρασα.
Όση ευχαρίστηση κι αν μου ’δωσαν, γρήγορα πέρασε.
Τώρα αγοράζω χαρά.
Ψωμί για τον πεινασμένο, νερό γι’ αυτόν που δίψασε...



~*~


Χιονίζει στη ψυχή μου.
Έστω και για λίγο
θα την δω
λευκή κι αμόλυντη.



~*~


Έξω η μέρα χορεύει.
Δεκάρα δεν δίνει
για τη λύπη μας.





Γιώργος Λ. Οικονόμου, 1960 - 20/1/2024.
Πηγή: Ποιήματα σταχυολογημένα από τη σελίδα του ποιητή στο fb

(17/12/2023 - 16/1/2024).

Ο Γιώργος Λ. Οικονόμου γεννήθηκε το 1960 και ζούσε στη Θεσσαλονίκη, όπου και εργαζόταν στο Δημόσιο. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ιδιωτικές κυρίως εκδόσεις και κατά καιρούς σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έφυγε από τη ζωή στις 20/1/2024.

Η εργογραφία του περιλαμβάνει:
«Prova Generale» (Ιδιωτική έκδοση, 1984)
«Κόντρα» (Ιδιωτική έκδοση, 1988)
«Γιος δασκάλας» (Ιδιωτική έκδοση, 1988)
«Prima Vista» (Ιδιωτική έκδοση, 1989)
«Στρωμνίτσης 6» (University Studio Press, 1991)
«Flash Back» (επιλογή) (Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 66, 2010)
«Ένα με τη σκόνη» (Τύρφη, 2017)
«Για το Άλφα της στέρησης» (εκδ. κύμα, 2019)
«15 νέα ποιήματα» (Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου, αρ. 103, 2020)
«14 Μικρές ιστορίες» (Ιδιωτική έκδοση, 2020)
«Καρδίτσα-Χανιά-Θεσσαλονίκη» (Συλλογική έκδοση) (Γράφημα, 2020)
«40 Ποιήματα σαν λαϊκά τραγούδια» (Ιδιωτική έκδοση, 2021)
«Η σιωπή της κερκίδας» (Τύρφη, 2021).