Ασημίνα Λαμπράκου, "Λήδα ντ’ Αννούντσιο"

Ασημίνα Λαμπράκου, Λήδα ντ’ Αννούντσιο, Αθήνα 2023


Το παρόν βιβλίο είναι το 4ο και τελευταίο, κατά σειρά, στη συλλογή:
            η σκιά του ανθρώπου κι ο λυγμός του σκύλου.
Ας σημειωθεί, παρακαλώ, ότι εδώ επιλέχτηκε το παράδοξο το 1ο βιβλίο να εκδοθεί μετά το τελευταίο − όποτε.
Σαν 2ο υπήρξε η συλλογή Solidago, καλλιτεχνικό σωματείο έβδομο βήμα, Αθήνα 2018
και 3ο, η συλλογή έ ω ς  ε π τ ά, Αθήνα 2022.

σημειώσεις

Ο τίτλος της συλλογής προέκυψε από μια αναγωγή στο βιβλίο του Γκαμπριέλ Ντ’ Αννούντσιο, Η ΛΗΔΑ ΧΩΡΙΣ ΚΥΚΝΟ, σε μετάφραση Μιχαήλ Σ. Χ. Κόκκαλη, εκδ. Βιβλιοπωλείον Γεωργίου Ι. Βασιλείου, Αθήναι 1921, το οποίο απέκτησα και διάβασα τον Ιανουάριο του 2015.
       Τον Μάιο του ιδίου έτους, ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη με φέρνει αντιμέτωπη με νέα δεδομένα της κρίσης που δίνουν και το έναυσμα να γραφούν ορισμένα από τα ποιήματα της συλλογής. […]

*   *   *

αγκύλες

[Η Λήδα αρχίζει να σαρκώνεται στη Θεσσαλονίκη της κρίσης· Μάιος 2015
Η Λήδα ξέρει πώς αυτό που υπάρχει είναι μόνον η πραγματικότητα και όχι η επιθυμία. Έμαθε να αγαπά τους άλλους μέσα από τον εαυτόν της. Μισεί το δήθεν γιατί της αποκαλύπτει την πραγματικότητα που την πληγώνει
[…]
Η Λήδα δεν αφήνει τους άλλους να την πλησιάσουν από φόβο, όχι της απόρριψης, μα της εκμετάλλευσης και του χλευασμού απ’ αυτήν. Με την ίδια ανησυχία θέτει τους όρους να προσεγγιστεί· κατόπιν, από ένστικτο δεν τους αποδέχεται αναγνωρίζοντας την επικυριαρχία τής επιθυμίας στην πραγματικότητα
[…]
Δακρύζει στα ασήμαντα· κανείς δεν μπορεί να το ξέρει· κανείς που δεν επέτρεψε να την πλησιάσει
Η Λήδα, ]

☙ ❧

Γ3

(Ashen Lady)  –  απόσπασμα

(ΙΙ)

των παρακειμένων

Ύστερα ήρθαν οι πρώτες ώρες· η μέρα στεφάνωσε
τη νύχτα· νύχτα αλεξίσφαιρη    πυρπολεί
Έπειτα βροχή· ωραία βροχή     πλανημένη
Αδιάφορη τυλίγεται η πόλη
Ρούχα ανθόφυλλα μπαλκόνια μουσκεμένα
Κι η σελήνη· υγρό πρόσωπο λευκό στη στέγη των
ορόφων πουλί (πιούι πιούι πιΐου πιΐου)
Κι η γυναίκα     λιόκρουστη
κορίτσι φορώντας μάτια να διώχνουν την αγάπη
Σκύβει η σελήνη τρυγάει σύννεφο
Σ’ αλεξικέραυνο φως τρυπιέται     σωπαίνει

Ήλιο κάποιος εκάρφωσε
Θράψαλο στην μπίγα
Να γυροφέρνει γερανός στην άκρη εκεί του κόλπου
Θερμαϊκός σου λένε ύστερα
Κι αυτός βροντά κατάλοιπος
Τα χιόνια ευθύς του Ολύμπου

Άνθρωποι  αμάξια  πληθαίνουν στις οδούς
Σπουργίτια πιπιλούν τσιμέντα
Θόρυβος    ζωή    όλα τα σκέπουν
Μα μια κάμαρη αμήχανη    στο φως αναβοσβήνει
Ξέπλεκα μαλλιά    η τσάντα
             δωμάτιο πορτοκαλί
                          παράθυρο βωξίτη

Δικαιολογίες που ’χουν αναγκεμένες
              κερνά η γυναίκα τους ανθρώπους
                          άρτον και κουφέτα

Κατεβαίνει τον δρόμο έπειτα τους διεκπεραιωτές νά
βρει    Στα πρώτα τα χιλιόμετρα πιάνεται στο κλάμα
Στο ποτάμι ακινητεί    φουσκώνει τότες η  ιτιά και το
ποτάμι      Το κέρμα που έχει στον ξένο δίνει που το
ζητάει     Περνάει απέναντι από κλάματα στεγνή
 Τους λύκους περιμένοντας από την πρωτεύουσα
                            να τηνε φτάσουν

✳

[σ.σ. στο θέμα:
Ashen Lady: αναφορά στο τραγούδι των Doors: Roadhouse Blues
αλεξίσφαιρη: η ετυμολογία του ονόματος προέρχεται από το ρήμα αλέξω που σημαίνει απωθώ, προστατεύω, αποκρούω· εδώ με την έννοια προστατεύω/προστατευμένη
λιόκρουστη: παράγωγη από τη λέξη λιόκρουγμα ή και λιόκρουση: οι πρώτες ακτίνες του ήλιου όταν ανατέλλει ή το φαινόμενο όπου ο ανατέλλων ήλιος ρίχνει τις ακτίνες του στη δύουσα σελήνη σε μέρα πανσελήνου (αστρονομία, ανεπίσημο)
μπίγα: φορτωτήρας, γερανοφόρο πλωτό όχημα
γερανός: εδώ αναφορά στο πτηνό]


Θέμα εξωφύλλου:

το φεγγαροκόριτσο κι ο κύκνος, ψηφιακό κολλάζ, Ασημίνα Λαμπράκου, 2016

❦

Πηγές:
- Ασημίνα Λαμπράκου, Λήδα ντ’ Αννούντσιο, Αθήνα 2023.
- https://staxtes2003.com/2023/11/20/20-11-23/ (αναδημοσίευση).
- Βιβλιοnet.