Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, "Ο πλανήτης των προσφύγων"

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Θα ’ρθει μια μέρα

που δε θα μας τρομάζει το παγωμένο πέλαγος

αλλά τα παγωμένα βλέμματα των ανθρώπων,

που δε θα μας τρομάζουν το κρύο και οι λάσπες

αλλά οι κρύες καρδιές και οι λάσπες στα λόγια τους.

Θα ’ρθει μια μέρα

που θα απλώνουμε τα χέρια μας

για να συλλέξουν αλητεία

Μας φυλάει μια γωνιά ο χρόνος

όπου θα λέμε: είμαστε άνθρωποι,

σε μάτια που θα μας βλέπουν ως νεφρά,

γεννητικά όργανα

και ισχνά πορτοφόλια.

Κι ούτε μια μικρή γωνιά για μας

στον πλανήτη των προσφύγων.

Τι με κοιτάτε;

Πρόσφυγες είμαστε όλοι,

από τώρα δε με αναγνωρίζετε;

Το ποίημα «Ο πλανήτης των προσφύγων», διαβάστηκε στην εκδήλωση «Αλληλεγγύη, η εκδίκηση του καλού». 14 ποιητές, 24 ηθοποιοί και 3 μουσικοί ένωσαν τη φωνή τους την Κυριακή 27 Μαρτίου 2016, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Θεάτρου στο Φουαγιέ του Βασιλικού Θεάτρου, 16.00-18.00. Τρεις τέχνες, η υποκριτική, η ποίηση και η μουσική, ενώθηκαν γύρω από έναν κοινό σκοπό:

ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΟΥΝ ΤΡΟΦΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.

Ανάλογη εκδήλωση έγινε ταυτόχρονα και στην Αθήνα: Green Park, Mαυροματαίων 22, στο Πεδίον Άρεως.