Μαρία Θεοφιλάκου, "Σπίτι για τον χειμώνα"

Σπίτι για τον χειμώνα


Η πόλη δε δίνει μια δεκάρα αν ίσως
δεν την περπατούν.
Κι εγώ νομάς σε ένα χαμόγελο
που ήταν και δεν είναι

και θα είναι, όπως
ο κόσμος συνεχίζει απαράλλαχτος
μ’ ελπίδες και με άρνηση
τον χαβά του,

λέω σε τούτο τον χειμώνα, δε βαρέθηκες
εσύ μεγάλος εκδορέας να βολεύεσαι
σ’ έρημους δρόμους,
ανέστιος και ρέστος;

Του λέω, το έξω φέτος ξέχνα το.

Μέσα μου θα σου στρώσω
να επιβλέπεις
τη μεγαλύτερη σφαγή.

Έτσι κι αλλιώς,
δεν είναι η άνοιξη που μ’ ενδιαφέρει.

Ένα κλαδί στο δέντρο χωρίς όνομα,
όχι πολύ μακριά από δω,
στολίζεται τη γύμνια
και ομορφαίνει.

Μαρία Θεοφιλάκου

Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Eva Besnyö, "Self-portrait", Amsterdam, 1952.