ΓΥΡΙΣΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ
(ποίημα που εμπνεύστηκα
από
μιαν ενότητα μικρών ποιημάτων
του
φίλου Κωνσταντίνου Λουκόπουλου)
Βοριάς
με το μαστίγιο και κλαίνε οι καστανιές.
Και
τα οστά με το λευκό της μνήμης
κι
ένα χαρτάκι με τσαλακωμένο το άρωμά του.
Ασώματο
θαύμα που ανυψώνεται
αφήνοντας
το πρόσωπο έρημο και βουβό,
που
όμως περιτύλιξε του ξύλου την σπουδαία μνήμη.
Γύρισα
για το περιτύλιγμα,
για
το αυγουστιάτικό μου πρόσωπο
ταμπούρι
ενάντια στην μπούκα του χειμώνα.
Κωνσταντίνος Ιωαννίδης
Δράμα, 30 Δεκ. 2019
Πρώτη
δημοσίευση
Στην εικόνα: Edvard Munch, «From Saxegårdsgate», 1882.
Πηγή
για την εικόνα: Wikimedia Commons.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου