Tomas Tranströmer, "Τρία ποιήματα", (μετάφραση: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη)

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

Ένα δέντρο περιφέρεται στη βροχή,

μας προσπερνά βιαστικά μέσα στη γκρίζα νεροποντή.

Έχει κάτι να διεκπεραιώσει. Φέρνει ζωή από τη βροχή

όπως το κοτσύφι στο περβόλι.

Όταν κοπάζει η βροχή το δέντρο σταματά.

Αχνοφαίνεται ευθυτενές, γαλήνιο στις ξάστερες νύχτες

περιμένοντας όπως κι εμείς τη στιγμή

που οι νιφάδες ανθίζουν στο διάστημα.

Από τη συλλογή «Ο ημιτελής ουρανός» (1962).

TRÄDET OCH SKYN

Det går ett träd omkring i regnet,

skyndar förbi oss i det skvalande grå.

Det har ett ärende. Det hämtar liv ur regnet

som en koltrast i en fruktträdgård.

Då regnet upphör stannar trädet.

Det skymtar rakt, stilla i klara nätter

i väntan liksom vi på ögonblicket

då snöflingorna slår ut i rymden.

“Den halvfärdiga himlen” (1962).

Ο ΗΜΙΤΕΛΗΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Η δυσθυμία διακόπτει τη δράση της.

Η αγωνία διακόπτει τη δράση της.

Ο γύπας διακόπτει την πτήση του.

Το φως διαχέεται με ζήλο μπροστά,

ακόμη και τα φαντάσματα πίνουν μια γουλιά.

Κι οι ζωγραφιές μας εμφανίζονται στο φως της μέρας, 

κόκκινα ζώα των ατελιέ μας απ’ την εποχή των παγετώνων.

Όλα αρχίζουν να φανερώνονται τριγύρω.

Οδεύουμε στον ήλιο εκατοντάδες.

Μια μισάνοιχτη πόρτα κάθε άνθρωπος

που οδηγεί σ’ ένα χώρο για όλους.

Το απέραντο έδαφος από κάτω μας.

Το νερό λάμπει ανάμεσα στα δέντρα.

Η λίμνη ένα παράθυρο προς τη γη.

Από τη συλλογή «Ο ημιτελής ουρανός» (1962).

DEN HALVFÄRDIGA HIMLEN

Modlösheten avbryter sitt lopp.

Ångesten avbryter sitt lopp.

Gamen avbryter sin flykt.

Det ivriga ljuset rinner fram,

även spökena tar sig en klunk.

Och våra målningar kommer i dagen,

våra istidsateljeers röda djur.

Allting börjar se sig omkring.

Vi går i solen hundratals.

Var människa en halvöppen dörr

som leder till ett rum för alla.

Den oändliga marken under oss.

Vattnet lyser mellan träden.

Insjön är ett fönster mot jorden.

“Den halvfärdiga himlen” (1962).

ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ ΣΤΗ ΜΠΑΝΤΕΛΟΥΝΤΑ

Στα βαθυπράσινα μεσάνυχτα στο βορινό σύνορο του αηδονιού. Βαριά

φύλλα αιωρούνται σε έκσταση, κουφά χυμούν τ’ αυτοκίνητα προς

τη γραμμή από νέον. Η φωνή του αηδονιού δεν ενδίδει, είναι το

ίδιο διαπεραστική όπως το λάλημα του πετεινού, όμορφη ωστόσο

χωρίς ματαιδοξία. Ήμουν στη φυλακή και μ’ επισκέφτηκε. Ήμουν

άρρωστος και μ’ επισκέφτηκε. Τότε δεν το είχα προσέξει, αλλά τώρα.

Ο χρόνος χύνεται κάτω απ’ τον ήλιο και το φεγγάρι και μέσα σε

όλα τα τικ τακ τικ τακ τακτικά ρολόγια. Όμως εδώ ακριβώς δεν

υπάρχει χρόνος. Μόνο η φωνή του αηδονιού, αυτές οι ακατέργαστες

αντηχήσεις που ακονίζουν το φωτεινό δρεπάνι του νυχτερινού

ουρανού.

Από τη συλλογή, «Για ζωντανούς και νεκρούς» (1989).

NÄKTERGALEN I BADELUNDA

I den gröna midnatten vid näktergalens nordgräns. Tunga löv

hänger i trance, de döva bilarna rusar mot neonlinjen. Näkter-

galens röst stiger inte åt sidan, den är lika genomträngande

som en tupps galande, men skön och utan fåfänga. Jag var i

fängelse och den besökte mig. Jag var sjuk och den besökte

mig. Jag märkte den inte då, men nu. Tiden strömmar ned

från solen och månen och in i alla tick tack tick tacksamma

klockor. Men just här finns ingen tid. Bara näktergalens röst,

de råa klingande tonerna som slipar natthimlens ljusa lie.

“För levande och döda” (1989).

Από το βιβλίο: «Δέρμα από πεταλούδες» (Επιλογές σουηδικής ποίησης).

“Hud av fjärilar” (Ett urval av svenk lyrik)

Μετάφραση: Δέσποινα Καϊτατζή - Χουλιούμη

Översättning; Despoina Kaitatzi-Choulioumi

Εκδόσεις Intellectum, 2018.



ΤΟΥΜΑΣ ΤΡΑΝΣΤΡΕΜΕΡ (1931-2015).

Ο Τούμας Γέστα Τρανστρέμερ, Σουηδός ποιητής και μεταφραστής γεννήθηκε στη Στοκχόλμη στις 15.4.1931 και πέθανε στις 26.3.2015. Ήταν ψυχολόγος και εργάστηκε σε διάφορα ιδρύματα. Ήταν λάτρης της ποίησης και της μουσικής. Το 2011 η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το έργο του Τούμας Τρανστρέμερ είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο και έχει μεταφραστεί σε εξήντα γλώσσες. Το συνολικό ποιητικό του έργο εκδόθηκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Printa, το 2004 σε μετάφραση του Βασίλη Παπαγεωργίου. «Το έργο του χαρακτηρίζεται από την αγάπη του για τη σκανδιναβική φύση και διαπνέεται από πνευματικότητα. Χαρακτηρίζεται από ευαισθησία και λυρισμό, από μια καλά μελετημένη και αρμονική φόρμα επίσης δε από μια θρησκευτική πνευματικότητα. Είναι πιστός στην παράδοση και συγχρόνως αποτελεί μέρος των νεωτεριστικών ρευμάτων... Ο Τούμας Τρανστρέμερ είναι ένας καλλιτέχνης του οποίου το λυρικό έργο μπορεί να περιγραφεί με τους ίδιους σχεδόν όρους που χρησιμοποίησε ο ίδιος για να περιγράψει το μουσικό έργο του Εντόαρ Γκρίεγκ». (Μαγκνταλένα Σιλκ). Το ποιητικό έργο του αποτελείται από τις ακόλουθες ποιητικές συλλογές: 17 ποιήματα, (1954), Μυστικά καθ’ οδόν, (1958), Ο ημιτελής ουρανός, (1962), Ήχοι και ίχνη, (1966), Βλέποντας στο σκοτάδι, (1970), Μονοπάτια, (1973), Θάλασσες της Βαλτικής, (1974), Το φράγμα αλήθειας, (1978), Η έρημη πλατεία, (1983), Για ζωντανούς και νεκρούς, (1989), Η πένθιμη γόνδολα, (1996), Φυλακή, (2001), Το μεγάλο αίνιγμα, (2004). Τα επτά ποιήματά του που περιέχονται στο παρόν βιβλίο είναι από τις ποιητικές συλλογές: Ο ημιτελής ουρανός, Η έρημη πλατεία, Για ζωντανούς και νεκρούς & Η πένθιμη γόνδολα.

Στην πρώτη εικόνα: Tomas Tranströmer by Lo Snöfall

Πηγή για την εικόνα: https://chromatachromata.com/