Φοίβος Ι. Πιομπίνος, "Τόπων ενθυμήματα"

Στην πρωινή διαφάνεια του ορίζοντα, τα νησιά μοιάζουν να αιωρούνται λίγα μόλις μέτρα πάνω από την επιφάνεια της αρυτίδωτης θάλασσας, κρατημένα θαρρείς από αόρατες άγκυρες, που δεν τ’ αφήνουν να σαλπάρουν.

Καταμεσής στο Αιγαίο

Μες στο κόρωμα του μεσημεριού, το βασανιστικό τερέτισμα των τζιτζικιών πριόνιζε τα καχεκτικά πεύκα που κατηφόριζαν ξέπνοα προς τ’ ακροθαλάσσι.

Κόρφος Κορινθίας

Η ατσάλινη χορδή του ορίζοντα παλλόταν ακόμη, ενώ οι δονήσεις της πήγαιναν κι έσβηναν, στον διαυγή, γλαυκό θόλο τ’ ουρανού.

Αμοργός

Ασημένιο ποτάμι ο γαλαξίας έρρεε πάνω στη μαύρη μουσελίνα τ’ ουρανού.

Μονή Χοτζεβά Παλαιστίνης

Με το κάλεσμα των πιστών από τον μουεζίνη για την εσπερινή προσευχή, η πόλη ακινητοποιήθηκε στιγμιαία· ύστερα άνοιξε πανιά κι αρμένισε πέρα από το φοινικόδασος, πάνω απ’ τους τριανταφυλλένιους αμμόλοφους.

Καϊρουάν Τυνησίας

Από το βιβλίο «Τόπων ενθυμήματα», εκδ. Θίνες 2014