Οι ποιήτριες όταν
σκύβουν πάνω από τον τέντζερη
με μια ξύλινη κουτάλα
ανακατεύουν προσεχτικά τον πυθμένα
του κόσμου και βγάζουν
πράγματα πολύτιμα λαμπερά
ύστερα τα κρύβουν μέσα
σε κάτι παμπάλαια μαξιλάρια
και τις μεγάλες γιορτές
ή στους γάμους και τα βαφτίσια
καρφιτσώνουν στο στήθος
τους τα τιμαλφή ποιήματα
και οι γειτόνισσες λένε
τι ωραία που είναι
πού τα βρήκατε
και οι ποιήτριες εξηγούν
να όταν ξαπλώνουν κάτω
απ’ το κρεβάτι
για να μαζέψουν τις
σκόνες τις αράχνες και τα μαμούνια
εκεί τα βρίσκουν τα
ποιήματα γιατί πολλές φορές
τις παίρνει κομμάτι ο
ύπνος -δηλαδή κάτω απ’ το κρεβάτι-
και καθώς λαγοκοιμούνται
βέβαια ονειρεύονται λόγια
λέξεις λάβρες λαγούτα
λαβύρινθους λαγκαδιές λαιμητόμους
λαλάρια λαλούμενα
λαμνοκόπους λαμπηδόνες λασπουριές
έτσι λένε αυτές οι
λαθρόβιες οι λάου λάου ποιήτριες
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Παρατηρητής" Τεύχος 2 (Σεπτέμβρης
1987)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου