Γιώργος Ν. Σιώμος, "Τρία ποιήματα"

Οι ξεχασμένες γλώσσες

Καράβια είναι ακίνητα

οι ξεχασμένες γλώσσες

Θέλουν γραφιά για να γραφτούν

αυτιά να τις ακούσουν

Ατσάλινα μπράτσα γερανών

που έχουν ξεφορτώσει στο λιμάνι

οι λέξεις των γλωσσών που δεν μιλιούνται πια

Ή σαν ξεκούρδιστα βιολιά

Βαθιά μέσα στη θάλασσα

θαρρείς σαλεύουν τα καράβια

όταν ο μουσικός με το δοξάρι του

δίνει ξανά ζωή στις ξεχασμένες λέξεις

Τα κάστρα

Τα κινητά είναι κάστρα

όπλα τα πλήκτρα

κι οι οθόνες πολεμίστρες

Σθεναρά αμυνόμαστε

Λυσσαλέα

Σ’ εκείνα τα τρομερά

Τα αμείλικτα δευτερόλεπτα που μένουμε μόνοι

Το τάβλι

Ο κτύπος των ζαριών

όταν κυλούν στους ρόμβους

μοιάζει με κελαηδίσματα πουλιών

πάνω στους λόφους

μα είναι ήχος μαχαιριών

που μπήγονται στης μοναξιάς τις πλάτες

Γιώργος Ν. Σιώμος

Πρώτη Δημοσίευση

Στην εικόνα: Lancelot Blondeel, «Crane and Ship at Nieupoort Harbour».

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.