Όλα μου φάνηκαν κίτρινα
απόψε στα Πετράλωνα
πίνοντας κρασί στο υπαίθριο ταβερνάκι
με τα κίτρινα μικρά φωτάκια
κίτρινο το τρόλεϋ που πέρασε
κίτρινη και η κοπέλα σαν το φουστάνι της
κίτρινη και η θολή ρετσίνα
όλα είχαν το χρώμα
το αποψινό
της μοναξιάς μου
~*~
Ψόφησε το τζιτζίκι
πάνω στο κλωνάρι
Τα τραγούδια
ξεράθηκαν μέσα στο σχήμα του
~*~
Όλο μαζεύω τα κουρέλια
των στίχων μου
Όλο γίνομαι συλλέκτης
του εαυτού μου
ΕΒΡΕΧΕ
Μέσα στο δρόμο
γυρνούσα μουσκεμένος
χωρίς χαρτί και μολύβι
στη βρεγμένη τσέπη
σε ακατάλληλη στιγμή
ήρθε το ποιηματάκι
~*~
Ήταν κάποιος άλλος
αυτός που έγραφε τους στίχους
ένας αέρας
ένα πνεύμα
που με παράτησε
μέσα στο βράχο του κορμιού μου
να τους διαβάζω
και να γεμίζω μοναξιά
Από τη συλλογή «Πουλιά και ψίχουλα», Ποιήματα των φίλων, 2001.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου