Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

Κώστας Θ. Ριζάκης, "Χωρίς χρονολογία, Ένα ποίημα σε δώδεκα μέρη"




1.


άχρωμος κόσμος γύρω μας  Α λ ί κ η
και το δωμάτιο ζεστά μοναδικό
περνά εν πτήσει μήνες μέρες ώρες
μπορεί ακέραιους τους καλπασμούς
μα εσύ
ποτέ δεν έλιωσες σε χρώματα  Α λ ί κ η
έπλευσες στην ανωνυμία του λευκού
κι όπως στην άκρη τού ορίζοντα σε ψάχνω
στου δωματίου τους τοίχους σε ζητώ
μία στο μωβ
μια στο πορτοκαλί

πέντε και δέκα κι εκατό

στο μαύρο





4.


το νιώθω
πως φοβάσαι
ό,τι κρύβω στο βλέμμα

μαντεύεις
πως φοβάμαι
ό,τι κρατάς στα μάτια

με είδες ρακένδυτο  Α λ ί κ η

σε ξέρω γυμνή





10.


οι εποχές να στοιβάζονται     ανυπέρβλητο εμπόδιο
τα συντρίμμια μου σχέδια     στην αλάνα στον νου
καρφωμένος στο χώμα     να υπομένω το θάνατο
να δηλώνω παραίτηση     να τινάζομαι ορθός
έτσι ανήμπορος μόνος     ποτέ δεν κατάλαβα
προτού φτάσω στης μνήμης     την ανέσπερη άνοιξη
ποιος ανήλιος χειμώνας     βαρύς, με αφάνισε

πού ήσουν τότες  Α λ ί κ η     πού χάθηκες πριν
που ακυβέρνητο αφήνεις     το σπασμένο μου χέρι
και ποια είσαι επιτέλους;     σε τι όνομα ακούς;
είσαι σύμμαχος φίλος;     ορκισμένος εχθρός;
είσαι μάνα γυναίκα;     αδελφή ερωμένη;

αν τα χέρια μου γνώριζαν     να κρατούν το μαχαίρι
δίχως τύψεις θα έκοβα     τα ιερά μας δεσμά
ή δειλά τρυφερά     στην κοιλιά σου θα κάρφωνα
το παιδί που αντρώθηκε     πια· κι επιστρέφει





12.


η  Α λ ί κ η  βυθός που βουλιάζω (βοήθεια)
η  Α λ ί κ η  το δίχτυ που απόμεινα άναυδος
η  Α λ ί κ η  το πέλμα του μέλλοντος πάνω μου
η  Α λ ί κ η  ταφόπλακα
η  Α λ ί κ η  σταυρός

αρχή και τέλος
η  Α λ ί κ η  θεός −

χωρίς αντίκρυσμα ουρανός

χωρίς χρονολογία



                                                                        Πρώτη γραφή Μάιος 1985





Από τη συλλογή «Χωρίς χρονολογία, Ένα ποίημα σε δώδεκα μέρη», 2004.
Πηγή, η συγκεντρωτική έκδοση «Κώστας Θ. Ριζάκης - Επιτάφιος δρόμος, Ποιήματα Α΄ [1985 - 2010]», εκδ. Γαβριηλίδης, 2015.
Στην εικόνα: Ramon Casas i Carbó, "Tired" (1895-1900).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

2 σχόλια: