Γιώργος Σαραντάρης, "Τρία ποιήματα"

HΤΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ, HΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ...

                                                   J’ ai cueilli ce brin de bruyère

                                                                        G. APOLLINAIRE

Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο

Ο ύπνος μ’ εμπόδιζε να τη δω στα μάτια

Αλλά της φιλούσα το στόμα την κράταγα

Σαν να ήταν άνεμος και να ήταν σάρκα

Μου ’λεγε πως μ’ αγαπούσε αλλά δεν το άκουγα καθαρά

Μου ’λεγε πως πονούσε να μη ζει μαζί μου

Ήταν ωχρή και κάποτε έτρεμα για το χρώμα της

Κάποτε απορούσα νιώθοντας την υγεία της σαν δική μου υγεία

Όταν χωρίζαμε ήτανε πάντοτε νύχτα

Τ’ αηδόνια σκέπαζαν το περπάτημά της

έφευγε και ξεχνούσα πάντοτε τον τρόπο της φυγής της

Η καινούρια μέρα άναβε μέσα μου προτού ξημερώσει

Ήταν ήλιος ήταν πρωί όταν τραγουδούσα

Όταν μόνος μου έσκαβα ένα δικό μου χώμα

Και δεν τη σκεφτόμουνα πια εκείνη

                                                                        6.11.1938

Ο ΑΝΕΜΟΣ Κ’ Η ΑΝΟΙΞΗ

Ο άνεμος ρέει μέσα στην καρδιά μας

Σαν ουρανός που έχασε τον δρόμο

Δέντρα προσπαθούν να του δέσουν τα χέρια

Αλλά μάταια κοπιάζουν

Ο άνεμος αναπνέει μέσα στην καρδιά μας

Σαν στρατός που ορμάει στον αγώνα

Τον καλωσορίζει η άνοιξη στην κοιλάδα

Τον χαιρετάνε τ’ αρώματα της γης

Η άνοιξη είναι μια παρθένα που δεν την ξέραμε

Και όλους μας φίλησε με θάρρος προτού το ζητήσουμε

Τώρα αγκαλιάζει τον άνεμο και κάνει σαν τρελλή

Κι αναγκάζει κ’ εμάς να τον αγαπήσουμε

                                                               7-10-25-26.12.1938

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Είναι μία γυναίκα, και τραγουδά·

Θα γίνω σαν τη θάλασσα, που βρέχει τη ζωή μας

Θα γίνω περιστέρι

Θα γίνω σαν τη θάλασσα, που είναι πάντα μπροστά μου

Και μ’ ακλουθά όταν περπατώ

Και μ’ ακλουθά όταν κλαίω

Και με παρηγορεί την ώρα που δεν φταίω

Την ώρα που την πατρίδα νείρομαι

Τον έρωτα ή τη χαμένη αγάπη

                                                                        9.6.1939

Από το βιβλίο «ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ,

Γιατί τον είχαμε λησμονήσει…

Μια ανθολόγηση από το σύνολο του έργου του»,

Εισαγωγή-Επιμέλεια: Μ. Γ. ΜΕΡΑΚΛΗΣ

παραφερνάλια τυπωθήτω, Αθήνα 2002