Ειρήνη Παραδεισανού, "Θέλω να γράψω για τον πρόσφυγα"

                  Θέλω να γράψω για τον πρόσφυγα

                  που ανεβασμένος στην κορφή της τύψης μου

                  με δείχνει με το δάχτυλο

                  που του ’καψαν τα ηλεκτροφόρα σύρματα

                  εκεί στην Ειδομένη.

                  Θέλω να γράψω για τον πρόσφυγα

                  που σπρώχνει τον αγκώνα μου να μην ενώσω τα χέρια με το σώμα.

                  Σε στάση προσευχής ίσως με ήθελε

                  να εκλιπαρώ τον Φοίβο.

                  Ίσως με ήθελε να σέρνω τη ματιά μου στους τυφλούς

                  να τους κουνώ τα χέρια

                  να παίρνω τα πλαστικά μέλη τους στη θέση της καρδιάς

                  στη θέση της καρδιάς να τα κολλήσω.

                  Θέλω να γράψω για τον πρόσφυγα

                  που έζησε όσα άνθρωπος αντέχει

                  και στέκεται τώρα ασάλευτη εικόνα

                  στην οθόνη

                  και με καρφώνει με το μαύρο του ματιού

                  καθώς αφήνει το χέρι του ξένου

                  να του ράβει το στόμα.

Το ποίημα της Ειρήνης Παραδεισανού δημοσιεύεται για πρώτη φορά.

Στις εικόνες δύο σχέδια του Mahmoud Salameh

(Ο Mahmoud Salameh είναι πρόσφυγας από τη Συρία, ο οποίος πέρασε 17 μήνες σε κέντρο κράτησης στην Αυστραλία περιμένοντας να του δοθεί άσυλο).