Σάββατο 31 Ιουλίου 2021
Περιοδικό Οδός Πανός, τχ. 191, Σεπτέµβριος - Δεκέµβριος 2021
Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021
Περιοδικό "ΑΠΙΚΟ", τχ. 7, Νόστος
Χαιρετισμός περιφερειάρχη
ΕΛΕΝΗ ΝΕΣΤΟΡΑ, "Κουρταλώντας τις λέξεις ξημερώνει"
Μικρή ανθολογία για τον νόστο
ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΟΛΒΙΑ, "Νόστος"
ΠΑΜΠΟΣ ΒΟΣΚΑΡΙΔΗΣ, "Παραποτάμιες Πολιτείες"
ΚΩΣΤΗΣ ΤΑΞΙΔΕΥΩΝ, "Η ζωή είναι αλλού"
ΕΛΕΝΑ ΑΚΑΝΘΙΑΣ, "Νυκτολαμπές πλαγκτόν"
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΣΑΚΑΛΗΣ, "Νόστος"
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, "Τα μπαλόνια γιατί δεν γυρνούν;"
ΝΙΚΟΣ ΜΕΝΤΖΙΝΗΣ, "Επιστροφή"
ΙΩΑΝΝΑ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ, "Σχεδόν έρωτας"
ΑΤΣΟΓΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, "Νέομαι"
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΚΗΣ, "Νήσοι των Μακάρων"
ΑΓΓΛΙΚΗ ΖΑΧΑΡΑΤΟΥ, "Στους ‘μπλε κέδρους’ "
ΑΡΕΤΗ ΒΟΥΡΑΚΗ, "Βήματα"
ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΟΥΤΣΟΥ, "Από έσχατος πρώτος - Η τετραλογία του Ελπήνορα"
ΣΚΕΥΗ ΓΙΑΓΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, "Νόστος"
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ, "παραλλαγής επιστροφή", "μέθη των επετείων"
ΑΝΝΑ ΔΕΡΕΚΑ, "Ο σκόλοψ τη σαρκί"
ΒΙΚΥ ΔΕΡΜΑΝΗ, "Νόστος"
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ, "Επιστρέφω", "Πολλά βράδια", "Στον
ίσκιο του κυπαρισσιού μου"
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΖΑΜΠΑ, "Νόστος - Οι μέρες μου και οι νύχτες μετρούν τις
λέξεις"
ΕΥΗ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΚΗ, "Αμμουλιανή μου"
ΑΘΗΝΑ - ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΙΒΑΔΑΡΑ, "Η πρώτη κατοικία"
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΪΤΑΤΖΗ ΧΟΥΛΙΟΥΜΗ, "Η διαθήκη"
ΜΑΙΡΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, "Γυρισμός στην απουσία"
ΛΙΝΑ ΒΑΤΑΝΤΖΗ, "Νοσταλγία", "Ονειροπόληση μιας ξενιτεμένης μέρας"
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ, "Τροπαιούχος"
ΝΙΚΟΣ ΑΝΤ. ΠΟΥΛΙΝΑΚΗΣ, "Τράπεζα φιλάσθενης νοσταλγίας"
ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, "Α΄ Εμμένεια νόστου", "Β΄ Γυρισμός", "Γ΄ Ιθάκες"
ΑΡΕΤΗ ΓΟΥΡΓΙΩΤΟΥ, "Χαμένες πατρίδες", "Το τραγούδι των ξύλων",
"Νοσταλγός"
ΕΙΡΗΝΗ ΖΕΡΜΠΟΥΔΗ, "Τα παλιά παπούτσια"
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ, "Τις μικρές ώρες σεργιανάνε στο μυαλό μου…"
ΜΑΡΙΑ ΚΑΝΤ (ΚΑΝΤΩΝΙΔΟΥ) , "Ν όπως Νόστος"
ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ ΧΡΥΣΑ, "Βαρούμ"
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΙΤΣΟΥ - ΜΑΓΑΡΑΚΗ, "Hotel ‘Nostos’"
ΕΥΤΥΧΙΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΟΥΚΙΔΟΥ, "Λίγο πριν φτάσουμε στην Αρκτική"
ΘΩΜΑΣ ΜΥΛΩΝΑΣ, "Νιοχώρι"
ΕΛΕΝΗ ΜΩΥΣΙΑΔΟΥ, "Το τραγούδι του γυρισμού"
ΜΑΡΙΝΑ ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΙΣΤΑΚΗ, "Έτσι καθώς ξεπλέκει τα μαλλιά", "Ένα
ταξίδι μόνο", "Ιστορία νόστου", "Ποτέ δεν ήταν εκεί"
ΕΡΙΕΤΤΗ ΜΠΟΡΝΑΝ, "Α΄ Η αναζήτηση της Μούσας", "Β΄ Οδυσσειακό",
"Γ΄ Προς Σχερίαν"
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ, "Έλληνες της διασποράς"
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΠΑΜΙΧΟΥ, "Η βαλίτσα", "Αύριο"
ΣΥΛΙΑ ΧΑΔΟΥΛΗ, "Το βλέμμα της φθινοπωρινής μελαγχολίας"
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΥΛΙΟΣ, "Μάνα, γύρισα"
ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟΥΜΑΝΙΔΗΣ, "Επιστροφή", "Νόστος", "Μια μέρα ο πατέρας
μού είπε"
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΝΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΕΝΤΖΙΝΗ
ΧΑΤΖΗΜΩΥΣΙΑΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, "Όλα είναι τόπος"
ΡΕΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ, "Η Ιθάκη μου", "Στη χρυσαφένια
ΝΤΙΝΑ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΟΥ - ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ, "Το σπίτι μου", "Επιστροφή"
ΛΙΛΙΑ ΤΣΟΥΒΑ, "Ι. Ο νόστος του εαυτού", "ΙΙ. Ο ξεριζωμός από τη μνήμη"
ΦΩΤΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, "Νόστου χρέη"
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, "Εξόριστος νόστος"
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ Π. ΣΠΑΘΑΡΑΚΗ, "Ο Παρατατικός της Νοσταλγίας"
ΣΟΥΒΑΤΖΗΣ ΝΙΚΟΣ, "Καλή πατρίδα"
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΑΒΑΡΑ, διήγημα
ΜΑΡΙΑ Α. ΔΡΑΚΑΚΗ, "Νόστος"
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, "Επιστροφή", "Το σπίτι",
"Το τραγούδι του Οδυσσέα"
ΜΑΙΡΗ ΠΕΣΤΡΟΒΑ, "Επιτέλους κατάφερα να πείσω…"
ΝΙΚΟΣ ΣΩΜΑΡΑΚΗΣ, "Θεσσαλονίκη"
ΤΟΥΛΑ ΤΙΓΚΑ, "…όπως κι ο έρωτας"
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΦΙΛΟΣ, "Η φωτογραφία στο τζάκι", "Άυλα"
ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΥ, "Το μετάξι", "Επαίτης", "Αποκαθήλωση"
ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ, "Δίπτυχος Νόστος"
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΗΣ, "Αντρίκιο", "Δες", "13", "Δε θέλω
άλλες σιωπές"
ΦΟΙΒΟΣ ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ, "Παλιννόστηση"
ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ, "Το ταξίδι του"
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ, "Ο ξένος και το ξυπόλυτο πακέτο"
ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ, "Νοσταλγοί"
ΖΩΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, "Νόστος: από το σκοτάδι στο φως"
ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΠΑΝΑΚΗΣ, "Το καραβάκι και οι νότες"
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ, "Τα Νι του Ννόστου"
Γ.Δ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ, "Ευάλωτες αδυναμίες"
ΧΡΥΣΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΗ, "Νόστιμον … γήρας"
Στήλη Επί Χάρτου: ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗ, "Νοσταλγικές περιπλανήσεις"
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, "Ανάγνωση πρώτη.", "Ανάγνωση δεύτερη."
Το επόμενο τεύχος: «Η γυναίκα (στη λογοτεχνία, στην τέχνη, στην εκπαίδευση)»
https://apikomagazine.gr/
Διονύσης Αναγνωστόπουλος
Νίκος Μεντζίνης
Ελένη Νέστορα
Μαρία Σκαντζουράκη
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ»
Ασκληπιού 1-3, Αθήνα, 10679
ΤΗΛ: 2103-600235
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ»
Γεροκωστοπούλου 31-33, Πάτρα, 26221
ΤΗΛ: 2610-278727
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΚΕΝΤΡΙ»
Δημ. Γούναρη 22, Θεσσαλονίκη, 54621
ΤΗΛ: 2310-275349
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΚΛΑΨΙΝΑΚΗΣ»
Λ. Ηγουμένου Γαβριήλ 59
(έναντι Δημοτικού Πάρκου)
Ρέθυμνο, 74131
ΤΗΛ.: 28310-50200
Γερακάρη Κ. 104, Ρέθυμνο, 74131
ΤΗΛ.: 28310-26183
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ»
Σκανδάλης Γιώργος
Πλ. Κολοκοτρώνη 29, Χανιά 73135
ΤΗΛ: 2810-28507
Μινουδάκης Μιχάλης
Μάρκου Μπότσαρη 20, Χανιά, 73100
ΤΗΛ.: 6978.539.
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ»
Α. Παπανδρέου 15-17
Άγιος Νικόλαος Κρήτης 72100
ΤΗΛ: 28410 82076
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΕΦΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
(Πρώην Μαρνέρης)
Παναγούλη 4, Νάουσα, 59200
ΤΗΛ.: 23320-22420
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ»
Χριστοδούλου Τασούλα
Τρεμπεσίνα 12, Βέροια, 591 32
ΤΗΛ: 23310-24672
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ»
Βούλα Παπαντώνη - Σελέκου
Καποδιστρίου 6, Τρίκαλα, 42131
ΤΗΛ: 24310-70420
ACADEMIC & GENERAL BOOKSHOP
Ανδρέας Χριστοδούλου
Ερμού 41,
6023 Λάρνακα
ΤΗΛ.: 24628401
Λεωφόρος Γρίβα Διγενή 3,
(έναντι Δικαστηρίων)
3035 Λεμεσός
ΤΗΛ. 25747555
Τρίτη 27 Ιουλίου 2021
Περιοδικό Δίοδος 66100, τεύχος 20, Ιούνιος 2021
«Σαν λιποτάκται Νεκροταφείου»: διαδρομές Δοξατινών στην ομηρία του 1917-18
Η αναθηματική στήλη της Δράμας (1924-1927). Ιστορική μνήμη και όψεις της πολιτικής πραγματικότητας κατά τον Μεσοπόλεμο
Γιατί τα πράγματα δεν είναι αντικείμενα...
Οι απόκληροι της Δράμας. Στιγμιότυπα της ζωής τους μέσα από έρευνες του Θάρρους (1927-1929)
Πίνακας σύμβολο της Αναγέννησης
Ρώμος Φιλύρας, Φύλλα στον Έρωτα
Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης. Μια τρυφερή αγριότητα
της Βίκυς Κωνσταντινίδου
Σαρακατσαναίοι Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
Η εξελικτική πορεία της Ποντιακής Διαλέκτου
85 Χρόνια από την εκτέλεσή του
ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΑΟΥΛΤΖΗΣ
Μηνύστε το στα γιασεμιά. 85 χρόνια από την εκτέλεση του ποιητή
ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ (μτφρ.: ΑΓΑΘΗ ΔΗΜΗΤΡΟΥΚΑ)
Μυστική που πραγματεύεται τη μελαγχολία
ΜΑΡΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Ο Λόρκα στο έργο Ελλήνων Ποιητών
ΚΟΥΛΑ ΑΔΑΛΟΓΛΟΥ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΙΔΗΡΑ
ΧΛΟΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ
ΤΑΣΟΣ ΚΑΠΟΥΣΟΥΖΟΓΛΟΥ
ΠΟΛΥΝΑ Γ. ΜΠΑΝΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΜΠΡΟΥΧΟΣ
ΑΝΤΖΕΛΑ ΓΕΩΡΓΟΤΑ
ΙΩΑΝΝΑ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Α. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΖΗΚΑΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ
ΦΙΛΑΡΕΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
Η μαύρη τρύπα της γραφής και της διαφυγής
Όταν οι φωνές σταδιακά σιγούν
Ας πάμε εκεί πέρα μακριά
Το ταξίδι
Εκτός χάρτη
ΜΑΚΗΣ ΣΕΡΑΦΙΜΙΔΗΣ
Ο άνθρωπος στο περιβάλλον του
Της Φωτεινής Στεφανίδη
Τον πήρε ο διάβολος
Η πόλη σταλάζει στη φαντασία
Ανθολαγνεία
Σκασιαρχείο
Τα αηδονάκια
Πόσο λίγο σε ξέρω!
Ποίηση εκκρεμής στην ακμή της μνήμης
για το βιβλίο της Χριστίνας Καραντώνη, Παρακειμένων Εκείνων
Σκεπτόμενη ποίηση. Σκέψεις από την ανάγνωση της ποιητικής συλλογής της Χαράς Θλιβέρη, Αντίθετη Όραση
Αναψηλάφηση συλλογικών και ατομικών τραυμάτων
Κώστας Καβανόζης, Τζάμπα η παράταση, διηγήματα
Στάθης Κουτσούνης, Στου κανενός τη χώρα, Εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2020,σελ. 48
«Ντουρντουβάκια»
του Δ. Π.
Τηλεφωνώντας στο 25210-55700 (κυρία Μαρία Λιθοξοπούλου) ή στέλνοντας e-mail στο diodos66100@gmail.com, το περιοδικό θα σας αποσταλεί με αντικαταβολή στη διεύθυνσή σας, στην τιμή των 6e, με δώρο τα ταχυδρομικά έξοδα.
Κυριακή 25 Ιουλίου 2021
Γιώργος Σιώμος, "μικρά πεζά"
Από τα πλούσια ολόξανθα μαλλιά της πέταξε μια πεταλούδα, ενώ στα μάτια της τρεμόπαιζε μια υποψία θριάμβου.
Κόκκοι είμαστε, από την ψίχα, σκληρού κατά τα άλλα καρυδιού, συντετριμμένοι από απανωτά σφυροκοπήματα, άλλοι για καρυδόπιτα πλασμένοι κι άλλοι για τούρτες μνημοσύνων.
Δεν ενοχλεί τους ανθρώπους, αλλά είναι επιφυλακτική μαζί τους, ενώ έχει και δυο εχθρούς, έναν γέρο κι ένα αυτοκίνητο.
Είχε γεννήσει μια χρονιά, κάποιοι της πήραν τα μωρά της και τα πέταξαν. Της άφησαν μόνο ένα κουταβάκι. Μια μέρα που διέσχιζε το δρόμο, ένα αυτοκίνητο πάτησε το μωρό της και τραυμάτισε την ίδια στο πόδι. Άρχισε να ουρλιάζει για το άδικο και να κυνηγάει το αυτοκίνητο. Όταν γύρισε στον τόπο του εγκλήματος, είδε έναν γέρο να πετάει το νεκρό μωρό της στον κάδο με τα σκουπίδια. Από τότε τον γαυγίζει όταν περνάει από εκεί και κυνηγάει το αυτοκίνητο που νομίζει ότι σκότωσε το μωρό της.
Ούρλιαζε μετά το φονικό κι ένας της γειτονιάς, βαρέθηκε να την ακούει, τη φόρτωσε μια νύχτα στο αυτοκίνητό του και την πήγε πολλά χιλιόμετρα μακριά σ’ ένα χωριό προς το βορρά και την παράτησε ώστε να χάσει κάθε ίχνος και κάθε μυρωδιά και να μην γυρίσει πίσω.
Χάθηκε για μερικούς μήνες, μα κάποια μέρα, άκουσε στο Μακροχώρι μέσα όπου κατέληξε μετά από περιπλανήσεις, τον γνώριμο θόρυβο ενός ταξί της πιάτσας, που είχε πάει να αφήσει έναν πελάτη. Έτρεξε προς τα εκεί και γαύγισε. Δεν έκανε λάθος. Πού είσαι κούκλα μου; της είπε ο ταξιτζής κι άνοιξε τα χέρια του για να την αγκαλιάσει. Μπες μέσα, την πρόσταξε τρυφερά. Την έβαλε στα πίσω τα καθίσματα αλλά αυτή τρύπωσε από το κενό, στον λεβιέ κοντά των ταχυτήτων και τον φιλούσε στα χέρια, στο πρόσωπο, μύριζε τα ρούχα του, κουνούσε την ουρά, κάτσε μωρή τρελή, θα σκοτωθούμε, τη μάλωνε ο οδηγός, μα η σκυλίτσα, τον φιλούσε στα χέρια, στο πρόσωπο, γαύγιζε από χαρά, έφραζε με το σώμα της το οπτικό του πεδίο, μέχρι που έφτασαν στην πιάτσα.
Αν περάσετε από την οδό Κίμωνος, θα τη δείτε καθιστή να καμαρώνει, πλάι στην αριστερή ρόδα του μπροστινού αυτοκινήτου.
Παρασκευή 23 Ιουλίου 2021
Ηλίας Τσέχος, "Τα Ηλικιωμένα Ανήλικα"
Ο ουρανός κερί
Απόντες οι δικοί
Ντυνόμαστε φτερά
Λύπη χελιδονιών
Ο Μάης δυσκολεύεται
Στη σκονισμένη στράτα
Η χλόη πατημένη
Γκρεμιστή ω! Καπιταλισμένη
Φοράμε μάσκες
Ο ουρανός γουρλώνει
Μαράθηκαν τριαντάφυλλα
Κλαίνε αυλές απώλειες
Ο Μάης βλέμμα άχαρο
Χάρος δρεπανηφόρος
Να τραγουδά αόρατη αρβύλα
Στερνός άστοργος σκοπός
Αράχνη παγιδεύοντας τον χρόνο
Αγχόνη αιωρούμενη
Συχνά επισκέπτες πηγών
Τραπεζομάντιλα και τρομαγμένα
Να λείπουν οικοδέσποινες αγάπης
Στόματα ανόρεχτα φυλακισμένα
Φιλί την πλάτη να γυρίζει
Φεγγάρι ανάποδα να
Τραγουδά τα έρημα
Της μοναξιάς την πίκρα
Να τρίζει άνθρωπος
Οι μαργαριταρένιες αμαρτίες
Μάτι δεν κλείσαν
Να θέλει η αλήθεια τη ζωή
Κι αυτή τον θάνατο
Πώς πετάνε οι ψυχές χωρίς αντίο!
Ντο γεραλίν εν η παρά
Η πίκραν τρώει καρδίας
Ατοίν μερ κι έχνε ψυν’
Ας χάντανε βραδίας
Επήρες στράταν και στρατίν
Σύνορα ένταν ούλε
Άλλο οπίσ’ κι κλώσκεσαι
Άλλο μπροστά κι πάω
Έρθαν και πήγαν τ’ αναγκάς
Έρουξαν μαύρε δάκρε
Νουνιείς ζουλίεις βουρλιείς
Κι πίασαμε τ’ άκρε
Για τ’ άτο λέγω σε ζωή
Έλα να ζούμε αντάμαν
Το όχι κι εν αμόν το ναι
Έλα και φύγον θάμαν
Απάντημαν κι έλαβα
Πώς κάγουμαι καρβούν’
Οψέ ζωήν, σήμερον θάνατον
Πάω κοιμούμαι Αμάραντον
Πληγή είναι ο παράς
Η πίκρα κατατρώει
Όσα δεν έχουνε ψυχή
Ας γίνουνε ρολόι
Πήρες τη στράτα το στρατί
Σύνορα είναι όλα
Πίσω πια δεν γυρνάς
Μπροστά πια πώς να πας
Έρχονται πάνε οι χαρές
Αφήνουν μαύρα δάκρυα
Σκέπτεσαι λιώνεις βρέχεσαι
Δεν δένεσαι στα άκρια
Γι’ αυτό ζωή σου λέω
Έλα να ζήσουμε μαζί
Το όχι δεν είναι σαν το ναι
Έλα και φύγε μια στιγμή
Απάντημα δεν έλαβα
Πως καίγομαι καρβούνι
Εχθές ζωή σήμερα θάνατο
Πάω κοιμάμαι αμάραντο
Και πρώτος καίγομαι
Και έτσι καίω
Από τις χαμηλές ως τις ψηλές κορφές
Τ’ ατέλειωτο κακό του Κόσμου
Γιατί κουράστηκα
Να ζουν οι στάχτες
Άλλες εδώ άλλες εκεί
Πάντα φραχτές
Στο Βέρμιο σαν χιόνι
Και όσα αγκάλιασα δεν φτάνουν
Και όσα θέλω δεν προφτάνουν
Περάσαμε κι εμείς μία φορά
Πίνει νερό το χύνει
Κερνά χιονάκι παγωτό
Δεν έχει ιδέα απ’ άνθη
Και άνθρωπους η Άνοιξη
Έχει τσουβάλια άνθια
Διαλέγει να τα μοιραστεί
Και να μετράει πάθια
Μαζεύοντας και τρώγοντας
Κομμάτια Κόσμου
Δικά μου χρόνια αφαιρώ
Στο σύμπαν επιστρέφοντας
Στα έργα των σπουδαίων
Η γη είναι που με σημάδεψε
Του πλήθους η κακία
Ούτε θεά μια θέα
Να με μεταμορφώσει
Σε αγέραστον
Τρίτη 20 Ιουλίου 2021
Γιάννης Στίγκας - Νικόλας Ευαντινός, "Κωμωδία"
για να μείνει
στο κομμένο κεφάλι
το φωτοστέφανο.
στην ύλη και στην ύλη.
Φαίνεται ως ομίχλη στο μικροσκόπιο.
Όλα μαζί συναποτελούν ό,τι βλέπουμε.
Δηλαδή τον κόσμο παρά κάτι.
που μετανάστευσε μαζικά στη χώρα μας από την Κίνα.
Παίρνει δύο μπαταρίες ΑΑ στην πλάτη.
Αποφορτίζεται
σαν όλες τις λαϊκές δοξασίες.
Κάθε φορά που το ζουπάς
βγάζει έναν στριγκό ήχο
που σημαίνει
ότι κάποιος πεθαίνει
−αλλά μη φοβάσαι−
στο άλλο ημισφαίριο.
−το αντιπυρετικό ανά τρίωρο,
το κλάμα για το ζωγραφιστό σπαθί
του πειρατή που δεν είναι όρθιο,
η αγκαλιά από το αμάξι ώς την εξώπορτα ενώ κοιμάται,
ο αυτοκράτορας Μπαμπαντιανός
και τα μαξιλαρένια τείχη της Κωνσταντινούπολης
το άλμα από τον καναπέ προς την κόχη του τραπεζιού,
ο δράκος που εισβάλλει στη σπηλιά-κουβέρτα μας,
η μουσούδα του Μιγκέλ στο χαλί των παιχνιδιών,
το ντουλάπι με τις άφταστες σοκολάτες−
κάποτε θα χωρούν σε μια κουνημένη φωτογραφία.
Γιάννης Στίγκας: «Αγιότητα», «Κουκουβάγια»
Νικόλας Ευαντινός: «Αφηρημάδα», «Οικογένεια».
Σάββατο 17 Ιουλίου 2021
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, "Μικρή περιήγηση"
πόσο ψηλά να ’ναι ακόμα ο ουρανός, πόσο τα σύννεφα;
Φωνή δειλή φωτιά που επύρωσε τα μάγουλα
λιανοτραγούδισμα δειλό τραύλισμα πρώτο.
Κι έπειτα κάτω στον γιαλό γυαλί η θάλασσα
σχήματα σχέδια ανάκατα στην άμμο.
Μεσοκαλόκαιρο φωτιά μάτια μισόκλειστα
κι η πέτρα που κυλίστηκε στο γαλανό της μεσοφόρι,
μετέωρη για μια στιγμή κρεμάστηκε.
κι ήταν εδώ το “πουθενά” ίσαμε νά ’ρθεις)
και το χαρτί λευκό πανί που κυματίζει.
Κι είναι το πέλαο βαθύ κι ατέλειωτο
που σιωπηλά από τα μάτια μου αναβρύζει.
Πώς τόσο φως ξεχύθηκε μεμιάς, πώς ένα γύρω
μες στο μυαλό μου γιορτινή η μέρα απλώθηκε!
Κατάλευκη, αγνή, περιστεράκι τ’ ουρανού
στο παραθύρι της καρδιάς, ήλιος χρυσός σηκώθηκε.
Και το τραγούδι μου μαζί μου συλλαβίζει.
γυμνές πληγές που χάραξες βαθιά
στο μπράτσο του ονείρου σου.
Καράβια ακίνητα, μια θάλασσα πλατιά και μια γοργόνα
που σε κοιτά με μάτια γυάλινα νωχελικά
κάτω απ’ τον ήλιο που ’σβησε απρόσμενα.
Όταν πεθαίνει η μουσική, μένουν οι λέξεις,
τραγούδια που εκλιπαρούν να γίνουν άνεμος
ζεστή ανάσα μες στα στήθη των παιδιών
στα ιδρωμένα χείλη του μεσοκαλόκαιρου.
Μένουν οι λέξεις, η μωρή απόδραση
των ανωνύμων ποιητών
στ’ ασημοπράσινο πάνω από τη γαλήνια θάλασσα
της νοσταλγίας.
πέσε απαλή, σαν μουσική που ξεμακραίνει
αγνή και άγια σαν εικόνα μυστική, απόμακρη
φίλων που χάθηκαν στο χθες, φίλων που θά ’ρθουν.
Πέσε βροχή σαν δάκρυ που κυλά
ζεστό στο τζάμι, στα κλειστά πορτόφυλλα
μέσα στα διάπλατα ματάκια των παιδιών, μες στα μικρά
χεράκια π’ αγκαλιάζουν το παιχνίδι.
Σίμωσε λίγο ακόμη, σίμωσε
φανάρι τ’ ουρανού, γλυκό φεγγάρι
πάνω απ’ τα δέντρα, τα νερά που πρασινίζουνε
βαθιά κι ακίνητα, γαλήνια μαγεμένα.
φωνή καμιά που να μπορεί
ψυχή να δώσει
αχ, στην ανάσα μου.
Και τα σημάδια στο χαρτί
σε μια γραμμή, ειρωνικά
μένουν κοιτώντας μ’ απορία
την αγωνία μου.
Ξέφωτα οι δρόμοι ατέλειωτα απλώνονται
κι ο κόσμος όλος ζωγραφιά στα δυο σου μάτια.
Μικρό παιδί με τα ροδακινιά σου μάγουλα
θέλω να μάθω αν μπορώ όπως και πρώτα
να ζωγραφίσω ένα καράβι με πανιά
και μια καρδιά με το μαχαίρι της κουζίνας
στη χαμηλή ξύλινη πόρτα του υπόστεγου.
Κι ίσως μπορέσω με τις χούφτες μου κλειστές
να θυμηθώ της κουκουβάγιας το βραχνό
νυχτερινό σινιάλο.
(α΄ έκδοση, Νέα Πορεία, 1996).
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021
Ρογήρος Δέξτερ, "Δύο σχεδίες"
στα fortune cookies
με ασπαρτάμη [
Έσπασε ο παππούς το πόδι του• σ' ένα
Με στάχυα ψηλά χωράφι αγύριστο
Πόσο χρονών
Και με ποια γυναίκα στην καρδιά
Μετά ή λίγο πριν
Τον μεγάλο πόλεμο
Την πείνα και την απειλή τής εξορίας
Τους αμέτρητους θανάτους
Γλιστρώντας για να χαθεί
Για να γυρίσει
Εκεί που δε βρέθηκε ποτέ του
Μέσα στον αιώνιο χρόνο• ξαπλωμένος στο λιβάδι]
Με την ελπίδα ότι
Εκεί θα πεθάνει - εκεί θα τον βρουν
Κάποιο μεσημέρι
Με τα πουλιά και τα έντομα
Να λένε τα τραγούδια τους
Και τα άγρια άνθη ολοένα
Να χτυπούν κόκκινες σάλπιγγες• στο λιβάδι
Ξάπλωσε ] &
Έναν παρόμοιο θάνατο
Ξαναβρήκε τη διάθεση για ζωή
Μέσα σ' εκείνο το μακελειό
Φωνών και χρωμάτων
Και θυμήθηκε
Τί άσχημα παιχνίδια παίζει η μνήμη
Όταν μόλις χτες βράδυ
Ενώ τσίριζαν τα νυχτοπούλια στα δέντρα
O immensa gula
Έφαγε μόνος του τα τυχερά κουλουράκια
Χωρίς να βρει ούτ' ένα μαγικό χαρτάκι
Δίχως να λύσει ούτ' έναν γρίφο
Από όλους αυτούς που ρίχνουν κρώζοντας
Οι οιωνοί τις νύχτες μες στο κεφάλι του •
Από ένα ρεμπέτικο παλιό
Pseudo-Blues
[ prose song "written on a toilet roll" ]
Γράφοντας ίσως για παραλίες
Κάπου στη μακρινή Παραγουάη
Και για "λουόμενες
Καλλονές" που κυνηγούν
Πορτοκάλια κυλώντας -γελώντας- στον κατήφορο
Εκεί στα ανθισμένα μέρη τού κόσμου
Με μιαν ευωδιά καθώς από σώμα
Νεάνιδας σε οίστρο
Ή από φυλλωσιά που πρασινίζει στη λιακάδα
Στις πεταλούδες τυλιγμένη και τις μέλισσες•
Γράφοντας
Για τόπους που δεν υπάρχουν
Και η φαντασία τούς γεννάει μες στο μυαλό
Όπως σ' ένα μουρμούρικο παλιό
Τού '30 και κάτι
Που θά 'παιζαν ρεμπέτες
Φτιαγμένοι με διπλοπενιές βαθιά στο "γόνατο"
Όχι σαν τώρα οι δικοί μας σκύλοι
Που δε νογάνε γρυ από τραγούδι
Μόνο κάνουν γαργάρα με ξυλόπροκες
Στα ξενυχτάδικα• γράφοντας
Διάφορα στο πόδι
Και ας τα φάει αύριο ο χρόνος
Ή σα μαρμάγκα κάποια άλλη φρίκη• εξάλλου
Πόση πίκρα να ροκανίσει
Μια σεληνιά ή μια μέρα• μια σκέψη λοιπόν
Που να φυσάει
Να πάμε πιο μπροστά στην ουτοπία
Στων ανθρώπων τα ανύπαρκτα
Που φανταστήκαμε
Αφήνοντας πίσω μας το μέλλον •
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2021
καρυοθραύστις. Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης. Τεύχος 7, Απρίλιος 2021
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΗΤΤΑ: Πεδίο θραύσεως
MARTA LOPEZ VILAR: Έξι ποιήματα (Εισαγωγή - μετάφραση: Σταμάτης Πολενάκης)
LUISE GLÜCK: Τέσσερα ποιήματα (Εισαγωγή - μετάφραση: Βασίλης Πανδής)
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΑΣ: Σαν τη «ρημαγμένη χώρα»:
ΣΤΕΛΛΑ ΔΟΥΜΟΥ: Δύο ποιήματα
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τρία πεζοποιήματα
ΝΙΚΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ: Με μια βαρκούλα θα φύγεις
ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΑΜΙΔΙΕΛΗ: Δύο πορτραίτα με κάρβουνο
ΓΛΥΚΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ: Η Δήμητρα Σιατερλή στον καθρέφτη της Τέχνης
ΔΗΜΗΤΡΑ Χ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Τρία ποιήματα
ΧΡΥΣΑ ΒΛΑΧΟΥ: Της σκουριάς και της ανέμης
Η ποιήτρια ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ συνομιλεί με την ΑΝΝΑ ΚΟΥΣΤΙΝΟΥΔΗ
ΗΛΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ: Τρία ανέκδοτα ποιήματα
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΛΟΒΕΛΩΝΗ: Προλογικά
ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ: Το αλεύρι του χρόνου στην ποίηση του Ηλία Κεφάλα
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΓΙΩΣΑ: Η φύση στο ποιητικό σύμπαν του Ηλία Κεφάλα
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τα ποιητικά αυτοσχόλια του Ηλία Κεφάλα
ΤΖΙΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Η μπλε πάχνη: το ποιητικό λυκόφως και τα Λιλιπούτεια ποιήματα
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΟΛΟΒΕΛΩΝΗ: Της φύσης όλες οι φωνές
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ: Ο σκοτεινός λυρισμός του Ηλία Κεφάλα
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τα σπίτια που γερνούν
Ηλίας Κεφάλας - Ορέστης Αλεξάκης: μια συνανάγνωση
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Σούρουπο
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ: Βλέμμα ενδιάμεσο, ηλεκτρονικό... στην ποίηση του Ηλία Κεφάλα
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΟΥΜΠΑΣ: Ρητά, υπόρρητα, αυθεντικά: μια συνομιλία του Ηλία Κεφάλα
ΛΙΝΑ ΦΥΤΙΛΗ: Τα Λιλιπούτεια του Ηλία Κεφάλα
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ: ανελεήτου λήθης
ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ: Τέσσερα ποιήματα
ΒΑΣΙΛΗΣ Χ. ΠΑΠΑΣ: Η φλοτίλα
ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΣ: Τρία ποιήματα
ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ: Έξι ποιήματα
ΟΛΥΜΠΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ: Έξι ποιήματα
ΝΙΟΒΗ ΙΩΑΝΝΟΥ: Εκείνο το σπίτι
ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝ. ΛΥΜΠΕΡΗ: Οι τελευταίες στιγμές
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΑΜΜΗΣ: Δύο ποιήματα
ΙΩΑΝΝΑ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ: Από της τραγωδίας τα μέρη
ROBERT DUNCAN: Πέντε ποιήματα (Εισαγωγή μετάφραση: Κώστας Λιννός)
ΣΙΜΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ: Η ευλογία του ποιήματος
ΕΛΕΝΗ ΓΕΡΟΥΣΗ: Το χρέος της μνήμης
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΙΓΓΑΣ: Ευτράπελα
ΗΡΩ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ: Αστάθιος
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ: Στιγμές είναι
ΕΛΕΝΗ ΚΟΦΤΕΡΟΥ: Παράξενες Σειρήνες
ΓΙΩΡΓΟΣ Λ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τρία μικρά πεζά
ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Ο θαυμαστός κόσμος της Γιώτας Αργυροπούλου
ΤΑΣΟΣ ΠΟΡΦΥΡΗΣ: Μακρόσυρτος λυγμός. Μνήμη Γιώτας Αργυροπούλου
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΣΤΕΑΣ: Αποτυπώματα μιας ζωής που χάνεται. Η φύση και το
ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΑΡΑΚΗΣ: Το Αιγαίο της Γιώτας Αργυροπούλου
ΧΑΡΑ ΠΡΕΒΕΔΩΡΟΥ: Για την ποιήτρια Γιώτα Αργυροπούλου
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΗΤΤΑ: Το ανοίκειο του οικείου
ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Βουτιές στις φλέβες του στίχου
ΙΓΝΑΤΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ: Κλέβοντας βατόμουρα
ΣΠΥΡΟΣ Γ. ΜΠΡΙΚΟΣ: Ο αβραάμ λεσπέρ, το ατομικό και το συλλογικό τραύμα
Ο διευθυντής του Εμβόλιμον, ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ, συνομιλεί με τον
Ο λογοτέχνης και διευθυντής σύνταξης του περιοδικού δίοδος 66100, ΒΑΣΙΛΗΣ
Η λογοτέχνις ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ συνομιλεί με τη ΔΗΜΗΤΡΑ Β. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Για μια αφήγηση μακράς πνοής (Μαρία Κουγιουμτζή,
ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ: Τα γνωστικά όρια ή αλλιώς μια θάλασσα που δεν πάει
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΖΗΣ: Λυρικά ελάχιστα (Νίκος Βλαχάκης, Λυρικά ελάχιστα,
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ: Εικόνες της Δυτικής Μακεδονίας (Δήμητρα Π. Καραγιάννη,
ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Ανάγλυφη (Έλενα Πολυγένη, Ανάγλυφη, εκδ. Ρώμη, 2021)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΖΗΣ
Εισαγωγικό σημείωμα: Χριστίνα Καραντώνη
Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
Κριτική Παρουσίαση: Λίλια Τσούβα
ΜΑΡΙΑ ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ: Ο δικός μου τόπος στην Επανάσταση του 1821
ΑΝΝΑ ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΟΥ: Ο τρυφερός κόσμος των Ιστοριών οικογενειακής τρέλας έχασε
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2021
Περιοδικό Θευθ, τεύχος 13, Ιούνιος 2021
οι δύο όψεις της γραφής
Εξαμινιαίο περιοδικό λογοτεχνίας
και λογοτεχνικής κριτικής
τεύχος 13, Ιούνιος 2021
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Κυριακή 4 Ιουλίου 2021
Εντευκτήριο, τεύχος 122, Απρίλιος 2021
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - ΔΟΚΙΜΙΟ - ΜΕΛΕΤΗ
Διονύσης Καψάλης Apologia pro vita sua
Μετάφραση από τα ισπανικά του Μεξικού: Σάμης Ταμπώχ
Αχιλλέας Κυριακίδης Έλγκαρ
Ρότζερ Έντζελ Τρεις κυρίες ένα πρωινό. Μετάφραση: Γιάννης Θεοδοσίου
Τσέζαρε ντε Σάντις (μετ.: Χαρούλα Συλλαίου), Ντάντη Σιδέρη-Σπεκ,
Κατερίνα Παναγιωτοπούλου, Καίτη Στεφανάκη, Ολβία Παπαηλίου,
Παναγιώτα Δημοπούλου
ΤΕΧΝΕΣ
Μαρία Τσαντσάνογλου Η πανδημία και η εικονική πραγματικότητα
ΑΠΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ
Γιάννης Επαμεινώνδας (για τον Δημήτρη Φατούρο),
Γιώργος Κορδομενίδης (για την Ελένη Μαρκίδου)
CAMERA OBSCURA
Μανώλης Καραταράκης Ευεργετική πανδημία.
Κείμενο: Ηρακλής Παπαϊωάννου
ΒΙΒΛΙΟκριτικές
& παρουσιάσεις
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου Άκρα εκλέπτυνση της φόρμας (Μαρίας
Στασινοπούλου: Ασκήσεις αντοχής στον
χρόνο) / Μαρία Στασινοπούλου Άνθρωποι κλεισμένοι στον ασφυκτικό τους
ορίζοντα (Ελένης Νίκα: Ζωές μεσίστιες)
/ Μιχάλης Τσιντσίνης Θραύσματα και θαύματα (Ρούλας Γεωργακοπούλου: Η μέθοδος της μπουρμπουλήθρας) / Αθηνά Βαλδραμίδου Με λίγα φτιάχνεται το πολύ (Κυριάκου Ευθυμίου:
Το κόκκινο άλογο) / Τέλλος Φίλης Κινηματογραφικοί οργασμοί (Αχιλλέα Κυριακίδη: Φωτεινό σκοτάδι) / Μυρτώ Ρήγου - Η μαύρη τρύπα της πολιτικής ορθότητας (Thomas
Tsakalakis: Political Correctness) / Βάνα Χαραλαμπίδου Μία χαμένη γενιά (Joseph Roth: Ο Τσίπερ και ο πατέρας του)· Μία νίκη
που στάζει αίμα (Χαλίντ Χαλίφα: Ο Θάνατος
είναι ζόρικη δουλειά) / Ιωάννα
Σπηλιοπούλου Ξεκλειδώνοντας το
(γλωσσικό) θαύμα (Παναγιώτη Κουσαθανά: Το
σεντούκι που γύρευε το κλειδί του) / Ελένη
Λόππα Χάικου: Η έσχατη πύκνωση (Ηλία
Κεφάλα: Τα χάικου των αιώνιων εποχών)
ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΥΠΟΝ ΤΩΝ ΣΕΛΙΔΩΝ
Βασίλης Αμανατίδης 1x3x201 (λέξεις), αριθ. 14
ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ Γιώργος Κορδομενίδης, Θανάσης Θ. Νιάρχος,
Σοφία Ζαφείρη, Τέλλος Φίλης, Φανή Κεχαγιά, Χρήστος Φωτογλίδης,
Νίκος Γραικός
Οι συνεργάτες και συγγραφείς του τεύχους
Στο εξώφυλλο: Φωτογραφία του Τέλλου Φίλη
Επιμέλεια εξωφύλλου: Άρης Γεωργίου