Ηλίας Τσέχος, "Αγριόχορτο στόμα"

Στόμα

Άκου πουλάκι μου!

Αδιάφοροι οι θεοί για ανθρώπους

Αυτοί για θεούς ενδιαφέρονται

Άντε ! Πέτα

Οι φωλιές είναι

Θάνατοι γλυκείς

Μήτε γουλιά στο σύμπαν

Στάλα θάματος

Πτερέ

Δεν γράφω να

Αποφυλακιστώ

Να αποκεφαλιστώ

Να μετανιώσεις

Ζαλιστώ

Ελλάδα

Κάμε τη δουλειά σου

Μείνε μακριά μου

Να μια ανάστροφη

Μάνα οδηγά αυτό το ποίημα

Πέρασα από τη μάνα

Δεν έχει πεθάνει

Μέσα στο χώμα

Πλέκει τους καημούς

Τα βάσανα

“Ποτέ δεν λιγόστεψες το λάδι μου”

Λέει χαμογελώντας

Στα μάτια με κοιτά βαθιά

Που πάλι σκοτεινιάζουν

Της παίρνω το μαντίλι

Μην καεί απ’ το κερί

Καεί και το ανθοδοχείο

Σπάσουν στάχτες

Και με λούσει

Χιόνι

Ακόμα και τώρα

Όταν έρχεται χιονιάς

Μια ώρα πριν

Το χιόνι ζωγραφίζω

Μανία

Αναστεναγμένα

Η ώρα εύκολα περνά

Έρχεται χιόνι στρώνει

Τα μέλη ω!

Να τρελαθώ

Να πάρω τα βουνά

Να διώ

Χωρίς βουνά αν κάμετε

Και τι θα κορυφώσει

Αν γίνεις δολοφόνος

Ποίηση

Από τη συλλογή «Αγριόχορτο στόμα», εκδ. Ενδυμίων 2015