Τούμας Τράνστρεμερ, "Η πένθιμη γόνδολα"

Φύλλο απ’ το βιβλίο νυκτός

Μια μαγιάτικη νύχτα με κρύο φεγγαρόφωτο

αποβιβάστηκα

εκεί που το χορτάρι και τα λουλούδια ήταν γκρίζα,

αλλά η μυρωδιά πράσινη.

Πήρα ευκίνητα τον ανήφορο

στην άχρωμη νύχτα,

ενώ λευκές πέτρες

κάνανε σήματα στο φεγγάρι.

Ένα χρονικό διάστημα

μερικών λεπτών μήκους

πενήντα οχτώ λεπτών πλάτους.

Και πίσω μου,

πέρα απ’ τη μολυβένια λάμψη των νερών,

υπήρχε η άλλη ακτή

κι εκείνοι που εξουσίαζαν.

Άνθρωποι με μέλλον

αντί για πρόσωπο.

Από το νησί το 1860

Ι

Μια μέρα που ξέπλενε τα ρούχα στην προβλήτα

το ψύχος της θάλασσας ανέβηκε στα μπράτσα της

και μπήκε στο κορμί της.

Τα δάκρυα πάγωσαν, έγιναν ένα ζευγάρι γυαλιά.

Το νησί υψώθηκε από μόνο του στο χορτάρι

και η σημαία από μικρές ρέγκες κυμάτισε στον βυθό.

ΙΙ

Τον πρόλαβε και το σμήνος της ευλογιάς,

απλώθηκε στο πρόσωπό του.

Είναι ξαπλωμένος και κοιτά το ταβάνι.

Τέτοιο κωπηλάτημα στον ανήφορο της σιωπής.

Η κηλίδα του παρόντος που ρέει αιώνια.

Η τελεία του παρόντος που αιμορροεί αιώνια.

                         Χαϊκού
                                Ι

Αγωγοί ηλεκτρικού
τεντωμένοι στο βασίλειο του ψύχους
βορείως κάθε μουσικής.


                               *

Ο άσπρος ήλιος
ασκείται μόνος στο τρέξιμο προς του
θανάτου το μπλε βουνό.


                               *

Πρέπει να ζήσουμε
με τα ψιλά γράμματα του χορταριού
και το υπόγειο γέλιο.

                               *

Ο ήλιος πάει να δύσει.
Οι σκιές μας είναι γίγαντες.
Σε λίγο όλα σκιά.

Καταχείμωνο

Ένα μπλε φως

ξεχύνεται από τα ρούχα μου.

Καταχείμωνο.

Ντέφια από πάγο που κουδουνίζουν.

Κλείνω τα μάτια μου.

Υπάρχει ένας άφωνος κόσμος,

υπάρχει μια ρωγμή,

όπου γίνεται λαθρεμπόριο

νεκρών.

Μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου

Από τη συλλογή «Η πένθιμη γόνδολα», που περιλαμβάνεται στην συγκεντρωτική έκδοση «Tomas Tranströmer - Τα ποιήματα», εκδ. Printa, 2004