Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, "Πυρηνικές αφιερώσεις"




ΒΕΡΟΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ

                                                                   στον Ιγνάτη Χουβαρδά

Διαβάζοντας ποίηση και ακούγοντας τη λειτουργία
του γειτονικού ναού της Υπαπαντής του Χριστού
απ’ το ανοιχτό παράθυρο
ο χώρος μου χάνει τη γεωστρατηγική του σημασία

Το δωμάτιό μου αυτή τη στιγμή θα μπορούσε
να είναι στην Πίνδο ή στο Μόλυβο
στο Διδυμότειχο ή στη Λέρο
Προσθέτοντας λίγες ακόμα πινελιές
στη Σμύρνη ή στο Μιστρά

Ή να είναι καμπίνα ενός ιστιοφόρου
στο λιμάνι της Νάξου



Από τη συλλογή «Η τράπουλα του καλοκαιριού», Ars Poetica 2012




ΕΝΑΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ

                                                                 Στον Παύλο Παρασκευαΐδη

Η Ποίηση
είναι ένα γραφείο τουρισμού
που μεριμνά για τα ταξίδια
των φτωχών ονειροπόλων.

Ποιητές, δημιουργείστε
καλύτερες προσφορές
για την εξυπηρέτηση
των εκλεκτών πελατών μας.

Ταξιδιωτικά πακέτα
όπως η "Αμοργός" του Γκάτσου
το βόρειο σέλας της κατάμεστης εφηβείας μας
και του γονιού το κράτημα στις νηπιακές μας πτώσεις.



Από τη συλλογή «FUROR SCRIBENDI», Ars Poetica 2013




ΞΕΝΟΣ

                                                   στον Βασίλη Δασκαλάκη

Φέτος μ’ αποχαιρέτησε κόσμος πολύς·
και μες στο πλήθος ήταν ένα ξωτικό,
ένας θλιμμένος Ιρλανδός κι ένας Βαρδάρης
όλοι τους ξένοι που έκλαψα σα να ’ταν φίλοι.

Μα ήρθε ένας ξένος από τόπο μακρινό,
εξωτικό λες κι είναι παραδείσου επίνειο
– όλοι χρωστάμε μια φυγή του δαίμονά μας –
κι έγινε ο φίλος που δεν είχα στο σχολειό.

Ιδανικός ταξιδευτής είναι στους στίχους,
ναύτης καλός για τη φρεγάτα "Ερατώ"
– σαν γίνουμε οκτώ σαλπάρει το καράβι –.

Μα ως τότε όλους τους ξένους θ’ αγαπώ,
τους μπόγους με τα όνειρα που κουβαλούνε
και τα φαντάσματα που με ακολουθούνε.

                                                                     Βέροια 15-9-2011


Από την ανέκδοτη κοινή συλλογή με τον Βασίλη Δασκαλάκη «24 2».
Προδημοσίευση: «ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ - ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ», Ενδυμιων 2012




Η ΖΗΤΙΑΝΑ

                                                             στον Σούλη Λιάκο

Αφού και σήμερα ο ουρανός είναι στη θέση του
ας ξαμολήσω την τέχνη μου να ζητιανέψει
τίποτα ρέστα απ’ της γκαρσόνας τα όνειρα,
λίγη ανορθόγραφη έπαρση της μανάβισσας

κι απλώνοντας άδειο το χέρι στη δασκάλα
τον αθώπευτο εγωισμό της να επαινέσει.




Το ποίημα «Η ζητιάνα» δημοσιεύεται για πρώτη φορά.
Στην εικόνα, το έμβλημα του ιστολογίου «Ποιητικός Πυρήνας», λεπτομέρεια από έργο του Παύλου Παρασκευαΐδη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου