(Antonello da Messina, "Virgin Annunciate", 1475)
1
Η σιωπή το χιόνι και η
πορσελάνη
Πάντα ματώνουνε τις
νύχτες του χειμώνα
31
Απόκοσμη ομορφιά του
ποιητικού λόγου
Γυάλινη υπόκρουση
Που κατάγεται από τη
σιωπή
Περίσσευμα της
ευφροσύνης των θεών
63
Το αρχαίο μας ειδύλλιο;
Μια χιονισμένη έκπληξη
Κι ένας δαυλός
Που δεν απόμειναν παρά
μονάχα
Τ’ αποκαΐδια του
87
Μέσα στον στρόβιλο του
βαλς
Έγιναν διάφανοι οι
χορευτές
Κι εκείνη εξαφανίστηκε
Κάτω από τον
αυτοκρατορικό της μανδύα
89
Η Περσεφόνη με την
καταχθόνια συνοδεία της
Στολίζει την άνοιξη με
αποτρόπαιους σκελετούς
Χαρίζει την ομορφιά της
σελήνης
Σε βουβά φαντάσματα
Από τη συλλογή «Νήματα της Παρθένου», Εκδόσεις
Κέδρος, 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου