με χέρια δάχτυλα
νεύρο κι αίμα
στην άλλη άκρη της αβυσσώδους
ποίησης των λίγων
δε θα μυρίσω ποτέ το χνώτο σου τη νύχτα
ούτε θα σ’ ακούσω να ξυπνάς
από κακό όνειρο
δε θα σε ταΐσω
/δε θα σε βάλω στο στήθος
δε θα σε παιδέψω στο κρεβάτι
ούτε θα περάσω τα χέρια μου
γύρω από τον λαιμό σου
δε θα σου ψιθυρίσω τ’ άλεκτα της ηδονής
τα αθυρόστομα πείσματα
δε θα χαθώ όπως χάνονται
οι αγάπες που σάλεψαν από τ’ άδοξα
ούτε θα γίνω απόκληρη
αναμνήσεων που μύριζαν κάποτε
καπνό κι απήγανο του κάμπου·
ήσυχα θα ζω
χωρίς τη μικρότερη υποψία
πώς θα ’ταν ο έρωτας για σένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου