Ποιήματα για τον Λόρκα

Νίκος Καρούζος

ΜΟΥΛΕΤΑ


Δωρεάν η ζωή Φεδερίκο
Γκαρθία Λόρκα δωρεάν ο θάνατος.
Αυτό το άλικο πανί δεν έχει πάντοτες
αγαθή βεβαιότητα.
Είν’ ο Θεός που αμιγής εκτείνεται στο μαύρο
πλήρως απών ή ανεικόνιστος.
Όμως εσύ μυρόεσσα Ισπανία − της Ευρώπης θερμότητα
τι δόξα πρόσθεσες απ’ τη λαλιά του
την άσπιλη
σ’ ανελέητο ήλιο σ’ έναν ουρανό
που πυραχτώνει διαμπερής αθωότητα…
Ισπανία εσύ αυθεντία στο θάνατο!
Δωρεάν η όραση Φεδερίκο
Γκαρθία Λόρκα δωρεάν η τυφλότητα.


                                                             Ερυθρογράφος, 1988





Δώρος Λοΐζου

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΛΙ


Έρχονται πάλι…
Έρχονται, Φεντερίκο…
Μαύρα μάτια, μαύρες καρδιές, μαύρες κάννες…
Έρχονται να σε ξανασκοτώσουν, Φεντερίκο.
Θα σε ξαναθάψουν με τους άλλους,
τους πολλούς,
τον κοσμάκη.
Κι ύστερα θα πούν ότι σε σκότωσαν κατά λάθος,
πως ήταν ατύχημα,
τυχαίο περιστατικό…
Άβε Μαρία, άβε Μαρία
προσευχήσου για μας…
Όλους εμάς τους αθώους Φεντερίκους…
Εμάς που μας σκοτώνουν τυχαία,
κατά λάθος…


                                                             Ψωμί και Ελευθερία, 1972





Χρήστος Μπράβος

ΣΟΝΕΤΟ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ


Της νύχτας και του ανέμου Federico
Garcia Lorca, πέφτει  π έ ν τ ε  η ώρα.
Τ’ άλογο πάει μιαν άδεια νεκροφόρα·
στ’ αλώνι πολεμά ταύρος με λύκο.

Σε παίρνει η δημοσιά, για να σε βγάλει
κει που η αστραπή κλωσσάει την αστραπή της.
Του φεγγαριού το πέταλο, μαγνήτης,
σέρνει το ματωμένο σου κεφάλι

κουρέλια φασκιωμένο της παντιέρας.
Φυσάει σκοτεινού θανάτου αέρας −
και πού να είν’ εκείνο τ’ άσπρο σάλι
που σού ’ριξε, όταν σ’ έπαιρναν, η νύφη;

Σκυλί τρελό τα κόκαλά του γλείφει
και σ’ άλλον κόσμο αρχίζει καρναβάλι.


                                                             Μετά τα Μυθικά, 1996 (πρώτη δημοσίευση 1986)





Κυριάκος Χαραλαμπίδης

ΣΙΜΑ ΣΤΗ ΓΡΑΝΑΔΑ (ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1936)


Μες στα βαθιά σαλόνια ο θάνατός του
ποθεί να κοιμηθεί, μα δε βολεί − τα βόλια
χύνουν χυμό ροδιού κι ο μαύρος κύκνος
μεθά τη θάλασσα με τα φτερά του.

Κι είπε στο Λόρκα ο Φεδερίκο: “Φίλε,
μη σκιάζεσαι κι εγώ θα σε σκεπάσω.”


                                                             Στη γλώσσα της υφαντικής, 2013





Στρατής Τσίρκας & Λάνγκστον Χιούζ

ΟΡΚΟΣ ΣΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΠΟΙΗΤΗ ΛΟΡΚΑ *


Στ’ όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα,
που σκοτώθηκες στην Ισπανία για τη λευτεριά
του ζωντανού λόγου,
Εμείς, ποιητές απ’ όλες τις χώρες του κόσμου,
μιλώντας και γράφοντας στις διάφορες και ποικίλες
γλώσσες μας
παίρνουμε εδώ τον όρκο τον κοινό,
τ’ όνομά σου να μην ξεχαστεί ποτές πάνω στη γης,
κι όσο υπάρχει τυραννία και καταπίεση,
στ’ όνομά σου
να τις πολεμούμε
όχι μονάχα με το λόγο
μα και με τη ζωή μας.


____________________
* Γράφτηκε στο πλαίσιο του Β΄ Διεθνούς και Παγκόσμιου Συνεδρίου Συγγραφέων για την Υπεράσπιση της Κουλτούρας ενάντια στον πόλεμο και στον φασισμό. Υπογράφτηκε από την πλειονότητα των συνέδρων και διαβάστηκε από τον Λουί Αραγκόν.






Πηγές:
Περιοδικό Δίοδος 66100, τεύχος 20, Ιούνιος 2021 (Από το αφιέρωμα στον Φ. Γκ. Λόρκα)
https://antonispetrides.wordpress.com/2013/08/19/lorca/

Στην εικόνα: "Federico García Lorca. Huerta de San Vicente, Granada".
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

Το τεύχος 20 της Διόδου

Στο ιστολόγιό μας μπορείτε επίσης να διαβάσετε:

Τάκης Βαρβιτσιώτης, «Στο Federico Garcia Lorca»
https://ppirinas.blogspot.com/2014/01/federico-garcia-lorca.html
 
Νίκος Εγγονόπουλος, «Νέα περί του θανάτου του Ισπανού ποιητού Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στις 19 Αυγούστου του 1936 μέσα στο χαντάκι του Καμίνο ντε λα Φουέντε»
https://ppirinas.blogspot.com/2014/10/blog-post_21.html
 
Νίκος Καββαδίας, «Federico García Lorca»
https://ppirinas.blogspot.com/2013/08/blog-post_4.html