Ιβάν Γκολ, "Υπόγειος σιδηρόδρομος του θανάτου"

ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

(MÉTRO DE LA MORT)

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ

Ένας μικρός στεναγμός

χάιδεψε τον κρόταφό μου

ένας στεναγμός πολύ μικρός ακόμα

που ήρθε από μακριά

παρ’ όλη την οργή του ανέμου

παρ’ όλο το βρόντο των σιδερικών

διαπερνώντας το πάχος της γης

αψηφώντας την αμίμητη σιωπή του θανάτου

ήρθε σ’ εμένα

ο τελευταίος στεναγμός

ενός ρόδου

ΟΙ ΜΑΡΑΓΚΟΙ

Οι μαραγκοί από τον εικοστό έβδομο όροφο

ρίχνονται στον ουρανό

σαν αράχνες

που τραβάνε απ’ την κοιλιά τους

τις αόρατες δυνάμεις

Χορευτές με μολυβένια πόδια

φορούν στολές από άνεμο

τραγιάσκες από καπνιά

τρώνε ψωμί από τσιμέντο

τυλιγμένο στην «Ουμανιτέ»

και πίνουν λίγο κόκκινο κρασί

από μια μποτίλια που υψώνεται στον ουρανό

σαν σάλπιγγα της Ιεριχούς

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΦΩΤΙΑ

                                                           Στον Jean Cassou 

Ανασήκωσε τα χαμηλωμένα βλέφαρα μιας γυναίκας

και θα ξεσκεπάσεις

τη φωτιά που ήταν τόσο καιρό απαγορευμένη

την ίδια φωτιά που κρυφοκαίει στ’ άδυτα των ναών

και μες στο μάτι του πουλιού

τη φωτιά που τρεμουλιάζει το νερό

και που σ’ αναστατώνει επάνω στο κόκκινο άστρο·

πλάι σου

μια θεά φλέγεται!

ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Μες στα δωμάτιά τους τη νύχτα

παραμερίζουν με τα εύθραυστα χέρια τους

τα βαριά −σαν μολύβι− σεντόνια

Το εκκρεμές έχει ένα μάτι τυφλό

η μοναξιά κρεμάστηκε στο μάνταλο του παραθύρου

και το παραθυρόφυλλο

χτυπάει σαν τη φτερούγα πληγωμένου αγγέλου

Αυτοί που δεν κοιμούνται περιμένουν

περιμένουν τον άνεμο

περιμένουν το τέλος του κόσμου

Και να η αυγή με χρώματα βατόμουρου·

η ζωή παίρνει πάλι τη στυφή γεύση του αίματος

Μετάφραση: Ε.Χ. Γονατάς

Από τη συλλογή «Métro de la mort» (1936).

Πηγή: «Ιβάν Γκολ - Ποιήματα [1920-1950] - Επιλογή, μετάφραση, επίμετρο, σημειώσεις, Ε.Χ. Γονατάς», εκδ. Στιγμή, 2003.

Στην εικόνα: George Terry McDonald, «Ivan Goll».